Cass. civ., Afd. III, Besluit nr. 28458/2024: Erkenning van het causale verband tussen werk en beroepsziekte

Het Hof van Cassatie heeft met besluit nr. 28458 van 5 november 2024 een cruciale zaak behandeld betreffende de aansprakelijkheid van bedrijven voor beroepsziekten gerelateerd aan blootstelling aan asbest. De centrale kwestie was het causale verband tussen de werkzaamheden en het overlijden van een werknemer als gevolg van longkanker. Dit artikel onderzoekt de details van de uitspraak en de implicaties voor de rechten van werknemers en de verantwoordelijkheden van bedrijven.

De onderzochte zaak

Het beroep ingesteld door A.A. en B.B. betrof de eis tot schadevergoeding voor de dood van hun familielid C.C., die tijdens zijn werkzame leven was blootgesteld aan asbest. Hoewel het INAIL (Nationaal Instituut voor Verzekeringen tegen Arbeidsongevallen) de beroepsmatige oorsprong van de ziekte had erkend, verwierp het Hof van Beroep van Venetië de vordering op basis van het ontbreken van een zeker causaal verband tussen de ziekte en de blootstelling aan asbest. Het Hof sloot namelijk uit dat de tumor een mesothelioom van het longvlies was, en achtte de oorzaak van de ziekte onzeker.

Nadat een van de risicofactoren is vastgesteld, moet de aanwezigheid van het causale verband tussen die risicofactor en de ziekte en dus het overlijden worden bevestigd, zelfs eventueel in termen van medeoorzakelijkheid.

De argumenten van het Hof van Cassatie

Het Hof van Cassatie heeft het beroep gegrond verklaard en de beslissing van het Hof van Beroep bekritiseerd omdat het de totaliteit van het bewijs en de werkomstandigheden niet adequaat in overweging had genomen. Het benadrukte dat de uitsluiting van mesothelioom niet automatisch het ontbreken van een causaal verband impliceert. Het Hof verwees naar het beginsel van gelijkwaardigheid van oorzaken zoals voorzien in artikel 41 van het Wetboek van Strafrecht, en benadrukte dat zelfs zonder een specifieke diagnose van mesothelioom, de correlatie tussen blootstelling aan asbest en longziekte kon worden aangetoond via de "meer waarschijnlijk dan niet" criterium.

• Erkenning van het beroepsrisico gerelateerd aan asbest.
• Belang van het bewijs van de werkomstandigheden.
• Praktische toepassing van het beginsel van gelijkwaardigheid van oorzaken.

Implicaties voor werknemers en bedrijven

Deze uitspraak vertegenwoordigt een belangrijke stap voorwaarts in de bescherming van de rechten van werknemers die worden blootgesteld aan beroepsrisico's. Het verduidelijkt dat het causale verband niet met absolute zekerheid hoeft te worden aangetoond, maar eerder door een algehele beoordeling van de omstandigheden. Bedrijven moeten zich bewust zijn van hun verantwoordelijkheden bij de bescherming van werknemers en de implementatie van adequate preventieve maatregelen.

Conclusies

Concluderend herhaalt het besluit nr. 28458/2024 van het Hof van Cassatie het belang van een globale benadering bij de analyse van gevallen van beroepsziekte. De uitspraak bevestigt niet alleen de rechten van werknemers, maar biedt ook een belangrijk precedent voor toekomstige geschillen met betrekking tot blootstelling aan risicofactoren op de werkplek. Bedrijven moeten daarom aandacht besteden aan deze aspecten om aansprakelijkheid te voorkomen en de veiligheid van hun werknemers te waarborgen.