Analyse van de uitspraak Cass. civ., Afdeling Arbeid, Ord., nr. 25191 van 2023: Aansprakelijkheid van de werkgever en differentiële schade

De uitspraak nr. 25191 van 2023 van het Hof van Cassatie biedt een belangrijke reflectie op de aansprakelijkheid van de werkgever met betrekking tot beroepsziekten en de vergoeding van differentiële schade. In dit artikel analyseren we de belangrijkste punten van deze beslissing en belichten we de implicaties voor werknemers en bedrijven.

Het Onderzochte Geval

Het geval betreft een werknemer, A.A., die een operatie heeft ondergaan vanwege een beroepsziekte die voortvloeit uit zijn werkzaamheden als chauffeur. Het Hof van Beroep van Messina heeft A.A. het recht op vergoeding van differentiële schade toegekend, waarbij een causaal verband is vastgesteld tussen zijn beroep en de ziekte. De zaak kwam voor het Hof van Cassatie na het beroep van Omissis Spa, de werkgever, die de uitspraak betwistte.

De aansprakelijkheid van de werkgever komt bovenop de loutere schadevergoeding van het INAIL, aangezien de grondslag, de reikwijdte en de functies van de twee gebieden die belast zijn met de herstel van ziekten en ongevallen op het werk verschillend zijn.

De Aangeroerde Juridische Kwesties

Het beroep van Omissis Spa heeft verschillende kwesties aan de orde gesteld, waaronder:

• De passieve legitimatie van de werkgever in geval van beroepsziekte.
• De correcte toepassing van de regelgeving inzake INAIL-uitkeringen.
• De noodzaak om het causale verband tussen de werkzaamheden en de geleden schade aan te tonen.

Het Hof heeft verduidelijkt dat de aansprakelijkheid van de werkgever niet kan worden uitgesloten, zelfs niet in aanwezigheid van vergoedingen van het INAIL. Bovendien heeft het herhaald dat het essentieel is om een causaal verband aan te tonen, wat in het specifieke geval is vastgesteld.

De Erkenning van Immateriële Schade

Een cruciaal aspect van de uitspraak betreft de erkenning van immateriële schade. De eiser betwistte het ontbreken van erkenning voor de immateriële schade die hij had geleden als gevolg van de ziekte. Het Hof heeft benadrukt dat immateriële schade, begrepen als psychologisch lijden en aantasting van de persoonlijke waardigheid, moet worden overwogen en beoordeeld binnen het totale schadevergoedingspakket.

Volgens de gevestigde jurisprudentie moet de rechter alle negatieve gevolgen van de schadelijke gebeurtenis in overweging nemen, zowel op biologisch als op relationeel vlak, om zo een volledige bescherming te garanderen van de getroffen werknemer.

Conclusies

De uitspraak van het Hof van Cassatie nr. 25191 van 2023 vertegenwoordigt een belangrijke stap voorwaarts in de bescherming van de rechten van werknemers, waarbij de aansprakelijkheid van de werkgever in geval van beroepsziekte wordt benadrukt. Het onderstreept de noodzaak van een geïntegreerde aanpak bij de vergoeding van schade, die niet alleen rekening houdt met het vermogensrechtelijke aspect, maar ook met immateriële schade en de waardigheid van de werknemer. Deze uitspraak nodigt bedrijven uit om zorgvuldig na te denken over de arbeidsomstandigheden en de gezondheid van hun werknemers, om juridische gevolgen te voorkomen en een gezonde en veilige werkomgeving te garanderen.