Διάταξη υπ' αριθμ. 21931/2024: Αποζημίωση για απώλεια ευκαιρίας στο Δημόσιο Τομέα

Η πρόσφατη διάταξη υπ' αριθμ. 21931 της 2ας Αυγούστου 2024, εκδοθείσα από τον Άρειο Πάγο, προσφέρει μια σημαντική ευκαιρία προβληματισμού σχετικά με το δικαίωμα κινητικότητας στο δημόσιο τομέα. Συγκεκριμένα, η απόφαση εστιάζει στο ζήτημα της αποζημίωσης για απώλεια ευκαιρίας για τους υπαλλήλους που στερούνται τη δυνατότητα συμμετοχής σε νόμιμα αναμενόμενες διαδικασίες κινητικότητας.

Το Δικαίωμα Κινητικότητας στο Δημόσιο Τομέα

Η κινητικότητα μεταξύ των δημόσιων υπηρεσιών αποτελεί θεμελιώδες δικαίωμα για τους δημόσιους υπαλλήλους, προβλεπόμενο από διάφορες διατάξεις και κανονισμούς. Ο Άρειος Πάγος, με τη διάταξή του, επανέλαβε τη σημασία της διασφάλισης αυτού του δικαιώματος, τονίζοντας ότι η παράλειψη της διαδικασίας κινητικότητας μπορεί να προκαλέσει σοβαρές συνέπειες στους εμπλεκόμενους εργαζομένους.

Δικαίωμα κινητικότητας - Μη ενεργοποίηση διαδικασίας - Αποζημίωση για απώλεια ευκαιρίας - Συνδρομή - Εκτίμηση - Κριτήρια και παράμετροι. Στο συμβασιακό δημόσιο τομέα, ο υπάλληλος που ενδιαφέρεται για μια παράνομα παραλειφθείσα διαδικασία κινητικότητας μπορεί να ζητήσει αποζημίωση για απώλεια ευκαιρίας, η οποία θα εκτιμηθεί λαμβάνοντας υπόψη - ως κριτήρια για δίκαιη κρίση και αναλογικά προς τη βεβαιότητα ότι η διαδικασία θα είχε θετική έκβαση - τις περιουσιακές ζημίες και το διαφυγόν κέρδος που σχετίζονται με τη μη επίτευξη της μετάταξης στην αρμόδια δημόσια υπηρεσία προορισμού, μεταξύ των οποίων πρέπει να περιλαμβάνεται και η απώλεια της ενδεχόμενης θέσης ευθύνης σε αυτήν τη δημόσια υπηρεσία.

Αποζημίωση για Απώλεια Ευκαιρίας

Η έννοια της απώλειας ευκαιρίας αναφέρεται στη συγκεκριμένη πιθανότητα απόκτησης ενός πλεονεκτήματος, στην προκειμένη περίπτωση, της μετάταξης σε άλλη δημόσια υπηρεσία. Ο Άρειος Πάγος έκρινε ότι, σε περίπτωση παράλειψης της διαδικασίας κινητικότητας, ο υπάλληλος μπορεί να ζητήσει αποζημίωση, η οποία πρέπει να υπολογιστεί λαμβάνοντας υπόψη μια σειρά από παραμέτρους:

• Την πιθανότητα επιτυχίας της διαδικασίας κινητικότητας.
• Τις άμεσες περιουσιακές ζημίες που προκύπτουν από τη μη ενεργοποίηση της διαδικασίας.
• Το διαφυγόν κέρδος, συμπεριλαμβανομένης της ενδεχόμενης αποζημίωσης θέσης ευθύνης.

Αυτά τα κριτήρια εκτίμησης είναι κρίσιμα για τη διασφάλιση δίκαιης αποζημίωσης και αντικατοπτρίζουν μια δίκαιη προσέγγιση από τη νομολογία. Είναι απαραίτητο οι δημόσιοι υπάλληλοι να γνωρίζουν τα δικαιώματά τους και τις δυνατότητες αποζημίωσης σε περίπτωση αδικαιολόγητων παραλείψεων.

Συμπεράσματα

Συμπερασματικά, η διάταξη υπ' αριθμ. 21931/2024 αποτελεί ένα σημαντικό βήμα προς την προστασία των δικαιωμάτων των δημοσίων υπαλλήλων όσον αφορά την κινητικότητα. Όχι μόνο διευκρινίζει το δικαίωμα κινητικότητας, αλλά θέτει επίσης τις αρχές για την αποζημίωση της απώλειας ευκαιρίας. Η ορθή εφαρμογή αυτών των αρχών είναι θεμελιώδης για τη διασφάλιση ενός δίκαιου και ισότιμου εργασιακού περιβάλλοντος στον δημόσιο τομέα.