Commentaar op arrest nr. 22115 van 2024 inzake de aansprakelijkheid van kredietinstellingen
Het recente arrest nr. 22115 van 5 augustus 2024 van het Hof van Beroep van Milaan biedt belangrijke verduidelijkingen inzake de aansprakelijkheid van kredietinstellingen, met name met betrekking tot de passieve legitimatie van de overbruggingsinstelling na de afwikkeling van Banca delle Marche s.p.a. Deze afwikkeling, bevolen door de Banca d'Italia, heeft significante vragen opgeroepen over de reikwijdte van de aan de overbruggingsinstelling overgedragen passiva en de mogelijke schadeclaims van klanten.
De wettelijke context en de afwikkeling van Banca delle Marche
Het wetsdecreet nr. 180 van 2015, met name artikel 43, bepaalt de procedures voor de afwikkeling van banken in moeilijkheden. Het betreffende arrest benadrukt dat de aan de overbruggingsinstelling overgedragen passiva geen betrekking hebben op passiva die voortvloeien uit schendingen van de regels inzake financiële beleggingsdiensten, tenzij deze gerechtelijk zijn vastgesteld. Dit is een cruciaal punt, aangezien het impliceert dat de reeds bestaande aansprakelijkheden van de geliquideerde bank niet op de overbruggingsinstelling kunnen worden verhaald.
- Passiva moeten zeker, liquide en opeisbaar zijn.
- Schendingen moeten gerechtelijk zijn vastgesteld om als passiva te worden beschouwd.
- De overbruggingsinstelling heeft geen passieve legitimatie voor schadeclaims gebaseerd op niet-vastgestelde schulden.
Analyse van de rechtsregel van het arrest
Afwikkeling van Banca delle Marche ex wetsdecreet nr. 180 van 2015 - Schadeclaim wegens aansprakelijkheid inzake financiële beleggingsdiensten door de afgewikkelde bank - Passieve legitimatie van de overbruggingsinstelling - Uitsluiting - Redenen. Na de afwikkeling van Banca delle Marche s.p.a., bevolen door de Banca d'Italia krachtens art. 43 van wetsdecreet nr. 180 van 2015, moet worden aangenomen dat de passiva die zijn overgedragen aan de "overbruggingsinstelling" geen betrekking hebben op passiva die voortvloeien uit schendingen van de regels inzake financiële beleggingsdiensten, begaan door de geliquideerde bank vóór de ingangsdatum van de overdracht en niet gerechtelijk zijn vastgesteld, aangezien het boekhoudkundige concept van "passiva" vereist dat de schuld zeker, liquide en opeisbaar is en niet louter potentieel, aangezien de wetgever beoogde een gereorganiseerde bank aan de markt terug te geven na de procedure; hieruit volgt verder het ontbreken van passieve legitimatie van de overbruggingsinstelling in het desbetreffende schadevergoedingsgeding.
Dit standpunt van het Hof benadrukt de intentie van de wetgever om stabiliteit te bieden aan het bankwezen, door onopgeloste en potentiële problemen uit te sluiten van de passieve overdracht. De beslissing vormt een belangrijke bescherming voor overbruggingsinstellingen, waardoor zij zonder de last van onduidelijk gedefinieerde passiva kunnen opereren.
Conclusies
Arrest nr. 22115 van 2024 vertegenwoordigt een belangrijke stap voorwaarts in de verduidelijking van aansprakelijkheden op bankgebied. Het stelt een fundamenteel principe vast: passiva moeten zeker en vastgesteld zijn om te kunnen worden overgedragen. Voor klanten betekent dit dat schadeclaims gebaseerd moeten zijn op concrete elementen en niet op potentiële schendingen. In een sector als de banksector, waar vertrouwen essentieel is, draagt dit arrest bij aan het vaststellen van duidelijke regels en het waarborgen van meer zekerheid in de relatie tussen klanten en kredietinstellingen.
