Analyse van Arrest nr. 22364 van 2023: Afsluiting van Onderzoek en Verdedigingsrechten

Arrest nr. 22364 van 2023, uitgesproken door het Hof van Cassatie, biedt belangrijke verduidelijkingen met betrekking tot de termijn van twintig dagen, zoals bepaald in artikel 415-bis van het Wetboek van Strafvordering, voor het indienen van verweerschriften en verzoeken van de verdediging. In het bijzonder heeft het Hof bepaald dat deze termijn een ordonnatoire aard heeft, waarmee de bestaande jurisprudentie inzake de verdedigingsrechten van verdachten wordt bevestigd en uitgebreid.

De Ordonnatoire Aard van de Termijn van Twintig Dagen

Het Hof van Cassatie heeft met het onderhavige arrest herhaald dat de termijn van twintig dagen voor het indienen van verweerschriften niet bindend, maar ordonnatoir is. Dit betekent dat verdachten hun rechten kunnen uitoefenen tot aan het verzoek tot verwijzing naar de zitting, zoals bepaald in artikel 416 van het Wetboek van Strafvordering. Deze interpretatie is cruciaal, omdat zij advocaten in staat stelt een completere verdediging voor te bereiden, zelfs na het verstrijken van deze termijn.

De Gevolgen van het Niet-uitvoeren van het Verhoor

Kennisgeving van de afsluiting van het onderzoek - Termijn van twintig dagen voor het indienen van verweerschriften en verzoeken - Ordonnatoire aard - Niet-uitvoeren van het verhoor aangevraagd na twintig dagen na de kennisgeving - Algemene nietigheid met intermediair regime. De termijn van twintig dagen na de kennisgeving van de afsluiting van het onderzoek, bepaald in artikel 415-bis van het Wetboek van Strafvordering voor het indienen van verweerschriften en verzoeken van de verdediging, heeft een ordonnatoire aard, zodat de verdedigingsrechten kunnen worden uitgeoefend tot aan het verzoek tot verwijzing naar de zitting krachtens artikel 416 van het Wetboek van Strafvordering. (In de motivering voegde het Hof eraan toe dat het niet-uitvoeren van het verhoor, aangevraagd na het verstrijken van twintig dagen na de kennisgeving van de kennisgeving, maar vóór het verzoek tot verwijzing naar de zitting, een algemene nietigheid met intermediair regime vormt wegens schending van het recht op verdediging).

Het Hof heeft er verder op gewezen dat het niet-uitvoeren van het verhoor, indien dit na de termijn van twintig dagen, maar vóór het verzoek tot verwijzing naar de zitting, wordt aangevraagd, leidt tot een algemene nietigheid met intermediair regime. Dit impliceert dat het recht op verdediging van de verdachte is geschonden, en dat deze schending significante gevolgen kan hebben voor het proces.

Conclusies

Arrest nr. 22364 van 2023 vertegenwoordigt een stap voorwaarts in de bescherming van de verdedigingsrechten in Italië. De verduidelijking van de ordonnatoire aard van de termijn van twintig dagen biedt advocaten meer middelen om een adequate verdediging voor hun cliënten te waarborgen. Bovendien benadrukt de bevestiging van de nietigheid wegens het niet-uitvoeren van het verhoor het belang van de naleving van de procedures om de fundamentele rechten van verdachten te beschermen. Dit geval onderstreept het belang van een zorgvuldige analyse van de termijnen en de wijze van uitoefening van de verdedigingsrechten in het vooronderzoek, om een eerlijk proces en de bescherming van de mensenrechten te waarborgen.