Σχολιασμός της Απόφασης υπ' αριθμ. 19125/2023: Ξέπλυμα Χρήματος και Ευθύνη του Κατόχου Λογαριασμού

Η πρόσφατη απόφαση υπ' αριθμ. 19125 της 26ης Απριλίου 2023 του Αρείου Πάγου παρέχει σημαντικές διευκρινίσεις σχετικά με τη συγκρότηση του εγκλήματος του ξεπλύματος χρήματος, προσδιορίζοντας τις ποινικές ευθύνες όσων διαθέτουν τραπεζικό λογαριασμό για την είσπραξη ποσών που προέρχονται από απάτη στον κυβερνοχώρο. Η παρούσα ανάλυση στοχεύει στην κατανόηση των νομικών συνεπειών τέτοιων συμπεριφορών.

Η Υπόθεση και η Απόφαση του Δικαστηρίου

Στην προκειμένη περίπτωση, ο κατηγορούμενος, Α. Β., επέτρεψε τη χρήση του τραπεζικού του λογαριασμού για τη λήψη δύο παράνομων τραπεζικών εμβασμάτων, τα οποία προέκυψαν από παράνομη πρόσβαση στον λογαριασμό θύματος. Το Δικαστήριο έκρινε ότι, παρόλο που ο κατηγορούμενος δεν είχε συμμετάσχει ενεργά στην απάτη στον κυβερνοχώρο, η συμπεριφορά του ήταν επαρκής για να στοιχειοθετήσει το αδίκημα του ξεπλύματος χρήματος σύμφωνα με το άρθρο 648-bis του Ποινικού Κώδικα.

• Το προαπαιτούμενο έγκλημα είναι η απάτη στον κυβερνοχώρο, η οποία διέπεται από το άρθρο 640-ter του Ποινικού Κώδικα.
• Η συμπεριφορά παρεμπόδισης της διαπίστωσης της προέλευσης των ποσών επισημάνθηκε ως βασικό στοιχείο.
• Η ποινική ευθύνη του κατόχου του λογαριασμού επιβεβαιώθηκε, παρά τη μη άμεση συμμετοχή του στο αρχικό έγκλημα.

Η Μέγιστη της Απόφασης

Ξέπλυμα χρήματος - Κατάθεση ποσών που αποκτήθηκαν μέσω απάτης στον κυβερνοχώρο σε τραπεζικό λογαριασμό που διατέθηκε από πρόσωπο που δεν συμμετείχε στο προαπαιτούμενο έγκλημα - Συγκρότηση του εγκλήματος σε βάρος του κατόχου του τραπεζικού λογαριασμού - Συνδρομή - Περίπτωση. Συνιστά το έγκλημα του ξεπλύματος χρήματος η συμπεριφορά όποιου, χωρίς να έχει συμπράξει στο προαπαιτούμενο αδίκημα, διαθέτει τον τραπεζικό του λογαριασμό για να παρεμποδίσει τη διαπίστωση της εγκληματικής προέλευσης των ποσών που αποκτήθηκαν από άλλους μέσω απάτης στον κυβερνοχώρο, επιτρέποντας την κατάθεσή τους σε αυτόν και προβαίνοντας, στη συνέχεια, στην είσπραξή τους. (Περίπτωση όπου ο κατηγορούμενος, μετά την παράνομη πρόσβαση που πραγματοποιήθηκε από άλλους στην "ηλεκτρονική τραπεζική" του θύματος, αφού έλαβε δύο τραπεζικά εμβάσματα με πίστωση των παράνομα αναληφθέντων ποσών, ζήτησε, την ίδια ημέρα, την έκδοση δύο ταχυδρομικών επιταγών, εισπράττοντας τα χρήματα που προέκυψαν από το αδίκημα του άρθρου 640-ter του Ποινικού Κώδικα).

Νομικές Συνέπειες και Συμπεράσματα

Η παρούσα απόφαση υπογραμμίζει τη σημασία της επαγρύπνησης σχετικά με τη χρήση των τραπεζικών λογαριασμών, καθώς ακόμη και η απλή διάθεσή τους μπορεί να επιφέρει ποινική ευθύνη. Είναι θεμελιώδες, για όσους διαχειρίζονται έναν λογαριασμό, να γνωρίζουν τις συναλλαγές που πραγματοποιούνται σε αυτόν και την προέλευση των κεφαλαίων. Η ερμηνεία του Δικαστηρίου, επομένως, λειτουργεί ως προειδοποίηση για όλους τους χρήστες του τραπεζικού συστήματος, ενισχύοντας την ιδέα ότι ο νόμος τιμωρεί όχι μόνο όσους διαπράττουν το έγκλημα, αλλά και όσους συνεργούν για τη διευκόλυνση της πραγμάτωσής του.