คำพิพากษาศาลฎีกาแผนกคดีแพ่ง คำสั่งที่ 10602/2018: หลักการชดเชยค่าสินไหมทดแทนในการประกันภัยทุพพลภาพจากโรคภัยไข้เจ็บ

คำพิพากษาที่ 10602 ปี 2018 ของศาลฎีกาเป็นคำวินิจฉัยที่สำคัญในเรื่องการประกันภัยทุพพลภาพจากโรคภัยไข้เจ็บ ศาลได้พิจารณาประเด็นพื้นฐานเกี่ยวกับการบังคับใช้หลักการชดเชยค่าสินไหมทดแทน โดยกำหนดไว้อย่างชัดเจนว่ากรมธรรม์ประกันภัยทุพพลภาพจากโรคภัยไข้เจ็บต้องอยู่ภายใต้หลักการนี้ ซึ่งจำกัดการชดเชยความเสียหายที่เกิดขึ้นจริงเท่านั้น

คดีและประเด็นทางกฎหมายที่ยกขึ้นพิจารณา

คดีนี้เกี่ยวข้องกับ B.C. ในฐานะผู้ใช้อำนาจปกครองเหนือผู้เยาว์ A.B. ซึ่งได้ยื่นอุทธรณ์ต่อ Zurich Insurance เพื่อขอชำระค่าสินไหมทดแทนที่เกี่ยวข้องกับกรมธรรม์ทุพพลภาพถาวร ศาลอุทธรณ์ได้ปฏิเสธอุทธรณ์ในเบื้องต้น โดยให้เหตุผลว่าไม่มีการประกันภัยหลายฉบับกับผู้รับประกันภัยหลายราย แต่เป็นการประกันภัยสองฉบับที่เกี่ยวข้องกับความเสี่ยงเดียวกัน ซึ่งออกโดยบริษัทเดียวกัน

• ศาลยืนยันการบังคับใช้มาตรา 1910 แห่งประมวลกฎหมายแพ่ง ซึ่งควบคุมการประกันภัยความเสียหาย และเน้นย้ำถึงความสำคัญของหลักการชดเชยค่าสินไหมทดแทน
• ประเด็นหลักคือมูลค่าค่าสินไหมทดแทนสามารถเกินกว่าจำนวนเงินที่ตกลงไว้ในกรมธรรม์ได้หรือไม่
• ศาลชี้แจงว่าหลักการชดเชยค่าสินไหมทดแทนเป็นกฎหมายอันเกี่ยวด้วยความสงบเรียบร้อยของประชาชนและคู่สัญญาไม่สามารถเปลี่ยนแปลงได้ เพื่อป้องกันการได้รับผลประโยชน์โดยไม่เป็นธรรมของผู้เอาประกันภัย

หลักการชดเชยค่าสินไหมทดแทนเป็นลักษณะของการประกันภัยความเสียหายทั้งหมด เพื่อให้แน่ใจว่าเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นจะไม่ก่อให้เกิดผลประโยชน์ทางเศรษฐกิจแก่ผู้เอาประกันภัย

ข้อสรุปของศาลฎีกา

ศาลฎีกาได้ปฏิเสธอุทธรณ์ โดยระบุว่าการประกันภัยทุพพลภาพจากโรคภัยไข้เจ็บอยู่ในหมวดของการประกันภัยความเสียหาย ซึ่งหมายความว่าค่าสินไหมทดแทนไม่สามารถเกินกว่าความเสียหายที่ผู้เอาประกันภัยได้รับจริง และจำนวนเงินค่าสินไหมทดแทนต้องถูกกำหนดไว้ล่วงหน้าโดยกรมธรรม์เอง

โดยเฉพาะอย่างยิ่ง ศาลได้เน้นย้ำว่า:

• คำนิยามของความเสียหายต้องเกี่ยวข้องกับสิ่งที่กำหนดไว้ในสัญญา
• มูลค่าเป็นตัวเงินของความเสียหายได้ถูกกำหนดไว้ล่วงหน้าในกรมธรรม์แล้ว และไม่สามารถเพิ่มขึ้นได้อีก
• หลักการชดเชยค่าสินไหมทดแทนบังคับใช้โดยไม่เลือกปฏิบัติกับประกันภัยทุกประเภทที่กำหนดให้มีความเสียหายที่สามารถชดเชยได้

บทสรุป

คำพิพากษาที่ 10602/2018 ของศาลฎีกาถือเป็นการชี้แจงที่สำคัญเกี่ยวกับขีดจำกัดของการชดเชยค่าสินไหมทดแทนในกรมธรรม์ประกันภัยทุพพลภาพจากโรคภัยไข้เจ็บ คำพิพากษานี้ตอกย้ำถึงความสำคัญของหลักการชดเชยค่าสินไหมทดแทน ซึ่งเป็นพื้นฐานในการป้องกันการได้รับผลประโยชน์โดยไม่เป็นธรรมของผู้เอาประกันภัย และรับประกันเสถียรภาพของระบบประกันภัย เป็นสิ่งสำคัญสำหรับผู้ประกอบวิชาชีพด้านกฎหมายและผู้บริโภคที่จะต้องเข้าใจว่าหลักการเหล่านี้มีอิทธิพลต่อวิธีการชดเชยความเสียหายในกรณีทุพพลภาพอย่างไร