คำอธิบายคำพิพากษาศาลฎีกาแผนกคดีแพ่งที่ 34516/2023: ความรับผิดทางการแพทย์และแนวปฏิบัติ

คำพิพากษาที่ 34516/2023 ของศาลฎีกา (Corte di Cassazione) นำเสนอโอกาสที่น่าสนใจในการพิจารณาเกี่ยวกับความรับผิดทางการแพทย์และการนำแนวปฏิบัติมาใช้ในบริบททางคลินิกที่ซับซ้อน ในกรณีนี้ ผู้ยื่นอุทธรณ์ A.A. ได้โต้แย้งคำตัดสินของศาลอุทธรณ์เมืองตูริน (Corte d'Appello di Torino) เกี่ยวกับการผ่าตัดรักษาภาวะเยื่อบุโพรงมดลูกเจริญผิดที่ (endometriosi) โดยเน้นประเด็นเรื่องความผิดและความรับผิดของทั้งแพทย์และสถานพยาบาล

บริบทของคำพิพากษา

การอุทธรณ์มีต้นกำเนิดมาจากการผ่าตัดที่แม้จะสอดคล้องกับแนวปฏิบัติ แต่ก็ก่อให้เกิดภาวะแทรกซ้อนที่สำคัญ ศาลอุทธรณ์ได้พิจารณาว่าการเลือกวิธีการผ่าตัดมีความรุนแรงเกินไป และขาดการนำเทคนิคที่ทันสมัยกว่ามาใช้ เช่น "nerve sparing" ซึ่งมีประสิทธิภาพที่ได้รับการบันทึกไว้แล้ว คำตัดสินนี้ได้นำไปสู่การตัดสินลงโทษแพทย์ในข้อหาประมาทเลินเล่อและขาดความชำนาญ ซึ่งก่อให้เกิดคำถามเกี่ยวกับความเหมาะสมของแนวปฏิบัติในการกำหนดความรับผิดทางการแพทย์

ศาลได้ยืนยันว่าแนวปฏิบัติไม่มีผลผูกพันและไม่สามารถทดแทนดุลยพินิจของแพทย์ในการเลือกแนวทางแก้ไขที่ดีที่สุดสำหรับผู้ป่วยแต่ละรายได้

ความรับผิดและความผิด: ความสมดุลที่ละเอียดอ่อน

ศาลได้ชี้แจงว่าในกรณีเฉพาะนี้ ความรับผิดของแพทย์ไม่สามารถยกเว้นได้เพียงเพราะการผ่าตัดเป็นไปตามแนวปฏิบัติ การประเมินความผิดจะต้องคำนึงถึงลักษณะเฉพาะของสถานการณ์ทางคลินิกและการเลือกวิธีการผ่าตัด นอกจากนี้ ยังได้เน้นย้ำว่าหลักการของความรับผิดร่วมกันระหว่างสถานพยาบาลและแพทย์ผู้ทำการผ่าตัดจะต้องได้รับการพิจารณา เว้นแต่จะพิสูจน์ได้ว่าการกระทำของแพทย์นั้นขัดแย้งอย่างสิ้นเชิงกับแผนการคุ้มครองสุขภาพที่ตกลงร่วมกัน

• แนวปฏิบัติเป็นเกณฑ์ที่มีประโยชน์สำหรับการตรวจสอบความผิดทางการแพทย์
• ความรับผิดร่วมกันหมายถึงการแบ่งความรับผิดอย่างเป็นธรรมระหว่างแพทย์และสถานพยาบาล
• ศาลได้จำกัดการเรียกคืนค่าเสียหายของ ASL (หน่วยงานสาธารณสุขท้องถิ่น) ไว้ที่ 50% โดยยอมรับความผิดที่เกิดขึ้นร่วมกัน

บทสรุป

คำพิพากษาของศาลฎีกาถือเป็นบรรทัดฐานที่สำคัญในแนวคำพิพากษาเกี่ยวกับความรับผิดด้านสุขภาพ โดยชี้แจงว่าการปฏิบัติตามแนวปฏิบัติไม่ได้ยกเว้นแพทย์จากความรับผิดในกรณีที่เกิดภาวะแทรกซ้อน โดยเฉพาะอย่างยิ่งเมื่อมีทางเลือกในการรักษาที่ปลอดภัยกว่า คำตัดสินนี้เน้นย้ำถึงความจำเป็นในการวิเคราะห์สถานการณ์เฉพาะของแต่ละกรณีอย่างละเอียดถี่ถ้วน ส่งเสริมให้เกิดความใส่ใจมากขึ้นในการเลือกเทคนิคการผ่าตัด เพื่อประโยชน์สูงสุดต่อความปลอดภัยของผู้ป่วย