Απόφαση αριθ. 22897/2024: Αναθεώρηση σύνταξης INAIL και όροι αναφοράς
Η απόφαση αριθ. 22897 της 19ης Αυγούστου 2024 του Αρείου Πάγου αποτελεί σημαντικό σημείο αναφοράς για ζητήματα που σχετίζονται με την αναθεώρηση των συντάξεων του INAIL. Σε αυτό το άρθρο, θα αναλύσουμε τη σημασία αυτής της απόφασης, ιδίως όσον αφορά το δικαίωμα αναθεώρησης της σύνταξης σε περίπτωση επιδείνωσης που προκύπτει από εργατικό ατύχημα. Το Δικαστήριο διευκρίνισε ορισμένες θεμελιώδεις πτυχές σχετικά με τις προθεσμίες υποβολής αιτήσεων και τις απαραίτητες προϋποθέσεις για την άσκηση αυτού του δικαιώματος.
Το ρυθμιστικό πλαίσιο
Η αναθεώρηση της σύνταξης του INAIL διέπεται από το Προεδρικό Διάταγμα (d.P.R.) αριθ. 1124 του 1965, το οποίο στο άρθρο 83 ορίζει τις προθεσμίες για την άσκηση του δικαιώματος αναθεώρησης. Ωστόσο, η εν λόγω απόφαση τόνισε ότι η προθεσμία αναφέρεται αποκλειστικά στην επιδείνωση που προκύπτει από τη φυσική εξέλιξη της αρχικής παθολογικής κατάστασης. Εάν, αντίθετα, ο μεγαλύτερος βαθμός ανικανότητας οφείλεται σε μεταγενέστερη συνυπαιτία, πρέπει να εφαρμόζεται η διάταξη του άρθρου 80 του ίδιου διατάγματος.
Η συγκεκριμένη περίπτωση και η απόφαση του Δικαστηρίου
Στην παρούσα υπόθεση, το Δικαστήριο εξέτασε την περίπτωση ενός ατυχήματος κατά τη διαδρομή προς/από την εργασία που συνέβη το 1975, για το οποίο ο ασφαλισμένος είχε ζητήσει την αναθεώρηση της σύνταξης λόγω ηπατικής νόσου που εκδηλώθηκε το 2010. Το Δικαστήριο έκρινε ότι η εν λόγω νόσος οφειλόταν σε μεταγγίσεις αίματος στις οποίες είχε υποβληθεί ο ασφαλισμένος κατά την περίσταση του ατυχήματος. Ωστόσο, ανέτρεψε την απόφαση του εφετείου που είχε χαρακτηρίσει την αίτηση ως αίτηση επιδείνωσης, κρίνοντας ότι το δικαίωμα στην παροχή αποκλειόταν λόγω παρέλευσης δέκα ετών από το ατύχημα.
Επιδεινώσεις που προκύπτουν από ατύχημα - Προθεσμία για το δικαίωμα αναθεώρησης - Εφαρμογή - Όρια - Βάση - Περίπτωση. Η προθεσμία για την άσκηση του δικαιώματος αναθεώρησης της σύνταξης του INAIL που ορίζεται στο άρθρο 83 του d.P.R. αριθ. 1124 του 1965 αναφέρεται αποκλειστικά σε τυχόν επιδείνωση που προκύπτει από τη φυσική εξέλιξη της αρχικής παθολογικής κατάστασης, ενώ, εάν ο μεγαλύτερος βαθμός ανικανότητας οφείλεται σε μεταγενέστερη συνυπαιτία, εφαρμόζεται η διάταξη του άρθρου 80 του προαναφερθέντος d.P.R. (Στην παρούσα περίπτωση, ο S.C. ανέτρεψε την απόφαση του εφετείου που, χαρακτηρίζοντας την αίτηση ως αίτηση επιδείνωσης των συνεπειών του ατυχήματος κατά τη διαδρομή προς/από την εργασία που συνέβη το 1975, είχε διαπιστώσει ότι η ηπατική νόσος, που εκδηλώθηκε το 2010 και διαγνώστηκε το 2014, ήταν συνέπεια των μεταγγίσεων στις οποίες είχε υποβληθεί ο ασφαλισμένος κατά την περίσταση του ατυχήματος και είχε κρίνει ότι το δικαίωμα στην παροχή αποκλειόταν λόγω παρέλευσης δέκα ετών από το ατύχημα).
Συμπεράσματα
Η απόφαση αριθ. 22897 του 2024 προσφέρει μια σημαντική διευκρίνιση σχετικά με την αναθεώρηση των συντάξεων του INAIL, τονίζοντας πώς η διάκριση μεταξύ επιδεινώσεων που προκύπτουν από φυσική εξέλιξη και εκείνων που οφείλονται σε μεταγενέστερες συνυπαιτίες είναι θεμελιώδης για τη σωστή εφαρμογή της νομοθεσίας. Οι ασφαλισμένοι πρέπει να γνωρίζουν αυτές τις διακρίσεις για να μπορούν να ασκήσουν τα δικαιώματά τους με τον πιο αποτελεσματικό τρόπο. Συνιστάται επομένως η συμβουλή ενός δικηγόρου εξειδικευμένου στο θέμα για την αξιολόγηση των συγκεκριμένων καταστάσεων και τον προσανατολισμό μεταξύ των διαφόρων ρυθμιστικών διατάξεων.
