Persoonlijk letsel en medische aansprakelijkheid: commentaar op Cass. pen. nr. 47801 van 2018

Het arrest nr. 47801 van 2018 van het Hof van Cassatie heeft een geval van medische aansprakelijkheid onderzocht in verband met een complexe bevalling, waarbij is benadrukt hoe het nalaten van een gynaecoloog tot ernstige gevolgen voor de pasgeborene heeft geleid. In het bijzonder betreft het geval het persoonlijk letsel dat een kind heeft opgelopen als gevolg van hypoxie tijdens de bevalling, wat heeft geleid tot tetraparese dystonica.

De context van het arrest

De betreffende arts, T.F., werd beschuldigd van het niet treffen van de nodige maatregelen om de veiligheid van de pasgeborene te waarborgen tijdens een bevalling die tekenen van foetale nood vertoonde. Het Hof van Beroep van Cagliari had de veroordeling van de Rechtbank bevestigd en de aansprakelijkheid van de arts wegens nalaten vastgesteld, aangezien hij niet tijdig een keizersnede had uitgevoerd ondanks duidelijke risicosignalen. Het Hof van Cassatie heeft deze beslissing bevestigd en het beroep van T.F. afgewezen, gebaseerd op argumenten die de kwalificatie van de zwangerschap als "risicovol" in twijfel trokken.

De aansprakelijkheid van de arts beperkt zich niet tot het uitvoeren van handelingen, maar strekt zich ook uit tot de zorgvuldige monitoring van de klinische situatie van de patiënt.

De argumenten van het Hof

Het Hof stelde vast dat de zwangerschap van de moeder voldragen was en tekenen van foetale nood vertoonde, wat bijzondere aandacht vereiste. Op grond van de geldende wetgeving en de gezondheidsrichtlijnen kon de gynaecoloog zich niet beperken tot het garanderen van zijn beschikbaarheid, maar moest hij persoonlijk optreden om de situatie te monitoren en de nodige corrigerende maatregelen te treffen. Het Hof benadrukte dat de aansprakelijkheid van de arts zich uitstrekt tot alle aspecten van de zorg, inclusief het toezicht op het werk van andere leden van het medische team.

Juridische en professionele implicaties

• Erkenning van de medeplichtigheid tussen gynaecoloog en verloskundige bij de monitoring van foetale nood.
• Belang van het tijdig treffen van de nodige maatregelen om de gezondheid van de pasgeborene te waarborgen.
• Het onderscheid tussen lichte schuld en zware schuld heeft geen invloed op de strafrechtelijke aansprakelijkheid als de richtlijnen niet worden nageleefd.

Het arrest heeft bevestigd dat het nalaten van een tijdige interventie een ernstige schending van de zorgplicht kan vormen, met directe gevolgen voor de gezondheid van de patiënt. Bovendien herhaalde het Hof dat de arts zich altijd bewust moet zijn van mogelijke complicaties en dienovereenkomstig moet handelen.

Conclusies

Het door het Hof van Cassatie geanalyseerde geval biedt belangrijke reflecties op medische aansprakelijkheid en het belang van zorgvuldige monitoring tijdens de bevalling. Zorgprofessionals moeten bereid zijn om beslissend en tijdig in te grijpen in risicovolle situaties om onherstelbare gevolgen te voorkomen. Het arrest nr. 47801 van 2018 vertegenwoordigt een oproep tot de verantwoordelijkheid en de zorgvuldigheid die nodig zijn om de veiligheid van patiënten te waarborgen, met name in de meest kritieke momenten zoals de bevalling.