Προσωπικοί τραυματισμοί και ιατρική ευθύνη: σχολιασμός της απόφασης Cass. pen. n. 47801 του 2018
Η απόφαση αριθ. 47801 του 2018 του Αρείου Πάγου εξέτασε μια υπόθεση ιατρικής ευθύνης σε σχέση με έναν πολύπλοκο τοκετό, τονίζοντας πώς η παράλειψη ενός γυναικολόγου οδήγησε σε σοβαρές συνέπειες για το νεογέννητο. Συγκεκριμένα, η υπόθεση αφορά τους προσωπικούς τραυματισμούς που υπέστη ένα παιδί λόγω υποξίας κατά τον τοκετό, η οποία οδήγησε σε τετραπληγία δυστωνική.
Το πλαίσιο της απόφασης
Ο εν λόγω ιατρός, Τ.Φ., κατηγορήθηκε ότι δεν έλαβε τα απαραίτητα μέτρα για να διασφαλίσει την ασφάλεια του νεογέννητου κατά τη διάρκεια ενός τοκετού που παρουσίαζε σημάδια εμβρυϊκής δυσχέρειας. Το Εφετείο Κάλιαρι είχε επικυρώσει την καταδίκη του Πρωτοδικείου, κρίνοντας τον ιατρό υπεύθυνο για παράλειψη, καθώς δεν προχώρησε άμεσα σε καισαρική τομή παρά τα σαφή σημάδια κινδύνου. Ο Άρειος Πάγος επικύρωσε την απόφαση αυτή, απορρίπτοντας την προσφυγή του Τ.Φ. που βασιζόταν σε επιχειρήματα που αμφισβητούσαν την χαρακτηρισμό της εγκυμοσύνης ως "υψηλού κινδύνου".
Η ευθύνη του ιατρού δεν περιορίζεται στην εκτέλεση πράξεων, αλλά επεκτείνεται και στην προσεκτική παρακολούθηση της κλινικής κατάστασης του ασθενούς.
Τα επιχειρήματα του Δικαστηρίου
Το Δικαστήριο έκρινε ότι η εγκυμοσύνη της μητέρας ήταν πέραν του όρου και παρουσίαζε σημάδια εμβρυϊκής δυσχέρειας, απαιτώντας ιδιαίτερη προσοχή. Σύμφωνα με την ισχύουσα νομοθεσία και τις υγειονομικές οδηγίες, ο γυναικολόγος δεν μπορούσε να περιοριστεί στο να διασφαλίζει τη διαθεσιμότητά του, αλλά έπρεπε να αναλάβει ο ίδιος την παρακολούθηση της κατάστασης και τη λήψη των απαραίτητων διορθωτικών μέτρων. Το Δικαστήριο τόνισε ότι η ευθύνη του ιατρού επεκτείνεται σε όλες τις πτυχές της φροντίδας, συμπεριλαμβανομένου του ελέγχου της εργασίας των άλλων μελών της ιατρικής ομάδας.
Νομικές και επαγγελματικές επιπτώσεις
- Αναγνώριση της συνευθύνης μεταξύ γυναικολόγου και μαίας στην παρακολούθηση της εμβρυϊκής δυσχέρειας.
- Σημασία της άμεσης λήψης των απαραίτητων μέτρων για τη διασφάλιση της υγείας του νεογέννητου.
- Η διάκριση μεταξύ ελαφράς και βαριάς αμέλειας δεν επηρεάζει την ποινική ευθύνη εάν δεν τηρούνται οι οδηγίες.
Η απόφαση επιβεβαίωσε ότι η παράλειψη έγκαιρης παρέμβασης μπορεί να συνιστά σοβαρή παραβίαση του καθήκοντος επιμέλειας, με άμεσες συνέπειες στην υγεία του ασθενούς. Επιπλέον, το Δικαστήριο επανέλαβε ότι ο ιατρός πρέπει πάντα να είναι ενήμερος για τις πιθανές επιπλοκές και να παρεμβαίνει αναλόγως.
Συμπεράσματα
Η υπόθεση που αναλύθηκε από τον Άρειο Πάγο προσφέρει σημαντικές σκέψεις σχετικά με την ιατρική ευθύνη και τη σημασία της προσεκτικής παρακολούθησης κατά τον τοκετό. Οι επαγγελματίες υγείας πρέπει να είναι έτοιμοι να παρέμβουν αποφασιστικά και έγκαιρα σε καταστάσεις κινδύνου, προκειμένου να αποφευχθούν ανεπανόρθωτες συνέπειες. Η απόφαση αριθ. 47801 του 2018 αποτελεί μια υπενθύμιση της ευθύνης και της επιμέλειας που απαιτούνται για τη διασφάλιση της ασφάλειας των ασθενών, ειδικά στις πιο κρίσιμες στιγμές όπως ο τοκετός.
