Διάταξη υπ' αριθμ. 22059/2024: Συνταξιοδοτική Αγωγή Στελεχών και η Αρχή του Pro Rata
Η πρόσφατη Διάταξη υπ' αριθμ. 22059 της 5ης Αυγούστου 2024, που εκδόθηκε από τον Άρειο Πάγο, αντιμετωπίζει ένα θέμα ιδιαίτερης σημασίας για τα στελέχη των βιομηχανικών εταιρειών: τον υπολογισμό της συνταξιοδοτικής αγωγής μετά την κατάργηση του INPDAI και την επακόλουθη μεταφορά στο INPS. Αυτή η απόφαση όχι μόνο διευκρινίζει την εφαρμογή της αρχής του 'pro rata', αλλά τονίζει επίσης πώς να προσδιοριστούν οι ποσοστιαίες μονάδες που αντιστοιχούν σε κάθε περίοδο ασφάλισης, λαμβάνοντας υπόψη τις ειδικές νομοθετικές διατάξεις.
Το Νομοθετικό Πλαίσιο
Η διάταξη εντάσσεται σε ένα σύνθετο νομοθετικό πλαίσιο, όπου η συνταξιοδοτική αγωγή των στελεχών διέπεται από διάφορους νόμους και διατάξεις. Συγκεκριμένα, γίνεται αναφορά στο άρθρο 42, παράγραφος 3, του νόμου υπ' αριθμ. 289 του 2002, το οποίο καθορίζει την αρχή του 'pro rata' για τον προσδιορισμό των συνταξιοδοτικών ποσοστιαίων μονάδων. Αυτή η αρχή συνεπάγεται ότι οι ποσοστιαίες μονάδες πρέπει να υπολογίζονται λαμβάνοντας υπόψη τις διάφορες νομοθετικές διατάξεις που ίσχυαν κατά τη στιγμή της εισφοράς.
- Άρθρο 1 του Προεδρικού Διατάγματος υπ' αριθμ. 58 του 1976: καθορίζει το ανώτατο όριο για τη συνταξιοδοτική αγωγή.
- Ρήτρα διασφάλισης του άρθρου 3, παράγραφος 4, του νομοθετικού διατάγματος υπ' αριθμ. 181 του 1997: προστατεύει τα δικαιώματα των ασφαλισμένων στο INPDAI.
Η Αρχή του Pro Rata και η Ρήτρα Διασφάλισης
Μια κρίσιμη πτυχή της διάταξης αφορά την εφαρμογή της αρχής του 'pro rata' για τον υπολογισμό των συντάξεων. Ουσιαστικά, το ύψος των ποσοστιαίων μονάδων που αντιστοιχούν σε περιόδους ασφάλισης που αποκτήθηκαν στο INPDAI πρέπει να υπολογίζεται λαμβάνοντας υπόψη όλες τις ισχύουσες διατάξεις στο αντίστοιχο νομοθετικό καθεστώς. Αυτό σημαίνει ότι, για τις συνταξιοδοτικές προϋπηρεσίες που αποκτήθηκαν πριν από την κατάργηση του INPDAI, είναι απαραίτητο να ληφθεί υπόψη η ρήτρα διασφάλισης που εγγυάται ότι η συνολική συνταξιοδοτική αγωγή δεν μπορεί να είναι χαμηλότερη από αυτήν που προβλέπεται από την υποχρεωτική γενική ασφάλιση.
Εφαρμοσιμότητα. Σχετικά με τη συνταξιοδοτική αγωγή των στελεχών που ήταν προηγουμένως ασφαλισμένα στο INPDAI και μεταφέρθηκαν, μετά την κατάργηση του εν λόγω φορέα, στη συνταξιοδοτική διαχείριση του INPS, η αρχή του "pro rata", που περιέχεται στο άρθρο 42, παράγραφος 3, του νόμου υπ' αριθμ. 289 του 2002, επιβάλλει τον προσδιορισμό του ύψους των ποσοστιαίων μονάδων που αντιστοιχούν σε κάθε περίοδο ασφάλισης σύμφωνα με όλες τις ισχύουσες διατάξεις στο αντίστοιχο νομοθετικό καθεστώς. Συνεπώς, για την ποσοστιαία μονάδα που αντιστοιχεί στις συνταξιοδοτικές προϋπηρεσίες που αποκτήθηκαν στο INPDAI μέχρι την κατάργησή του, ο υπολογισμός πρέπει να γίνει λαμβάνοντας υπόψη και την λεγόμενη ρήτρα διασφάλισης του άρθρου 3, παράγραφος 4, του νομοθετικού διατάγματος υπ' αριθμ. 181 του 1997, η οποία, ήδη πριν από την κατάργηση του INPDAI, απέκλειε ότι η συνολική συνταξιοδοτική αγωγή των ασφαλισμένων σε αυτόν τον φορέα μπορούσε να είναι χαμηλότερη από αυτήν που προβλέπεται από την υποχρεωτική γενική ασφάλιση.
Συμπεράσματα
Συμπερασματικά, η διάταξη υπ' αριθμ. 22059 του 2024 αποτελεί μια σημαντική διευκρίνιση για τα στελέχη σχετικά με τη συνταξιοδοτική αγωγή μετά την κατάργηση του INPDAI. Επιβεβαιώνει τη σημασία της εφαρμογής της αρχής του 'pro rata' και την ανάγκη λήψης υπόψη της ρήτρας διασφάλισης, διασφαλίζοντας έτσι μια δίκαιη συνταξιοδοτική αγωγή για όσους συνεισέφεραν στο INPDAI. Αυτή η απόφαση όχι μόνο προστατεύει τα δικαιώματα των πρώην ασφαλισμένων, αλλά συμβάλλει επίσης στη διευκρίνιση των τρόπων υπολογισμού των συντάξεων σε ένα συνεχώς εξελισσόμενο νομοθετικό πλαίσιο.
