Ηθική και βιολογική ζημία: σχολιασμός της απόφασης αριθ. 26996/2018 του Αρείου Πάγου
Η απόφαση αριθ. 26996/2018 του Αρείου Πάγου αποτελεί ένα σημαντικό ορόσημο στην κατανόηση των μη περιουσιακών ζημιών, ιδίως όσον αφορά τη διάκριση μεταξύ ηθικής και βιολογικής ζημίας. Σε αυτό το άρθρο, θα αναλύσουμε τα βασικά σημεία αυτής της απόφασης και τον αντίκτυπό της στην ιταλική νομοθεσία.
Το πλαίσιο της απόφασης
Η υπόθεση αφορά τον M. A., έναν εργαζόμενο που υπέστη εργατικό ατύχημα και ζήτησε αποζημίωση για τις ζημίες που υπέστη από τις εναγόμενες εταιρείες. Το πρωτοβάθμιο δικαστήριο έκανε εν μέρει δεκτή την αίτηση, αναγνωρίζοντας την ηθική ζημία και την επιδίκασε με βάση τους μιλανέζικους πίνακες. Ωστόσο, το Εφετείο της Κατάνιας αναθεώρησε την απόφαση, απορρίπτοντας τις απαιτήσεις αποζημίωσης που υπέβαλε ο M. A.
Το Εφετείο απέκλεισε την αναγνώριση της ηθικής ζημίας, αιτιολογώντας την έλλειψη ισχυρισμών από τον προσφεύγοντα.
Τα νομικά ζητήματα που τέθηκαν
Το κύριο ζήτημα αφορούσε τη σωστή επιδίκαση των μη περιουσιακών ζημιών. Ο Άρειος Πάγος επιβεβαίωσε τη θέση του Εφετείου, τονίζοντας ότι η μη περιουσιακή ζημία πρέπει να αντιμετωπίζεται ενιαία. Επομένως, η χωριστή επιδίκαση βιολογικής και ηθικής ζημίας, ελλείψει επαρκών ισχυρισμών, είναι απαράδεκτη και συνεπάγεται διπλή αποζημίωση.
- Ενιαία αντιμετώπιση της μη περιουσιακής ζημίας
- Ανάγκη για λεπτομερείς ισχυρισμούς
- Αποκλεισμός διπλής αποζημίωσης
Επιπλέον, ο Άρειος Πάγος επανέλαβε ότι η μη περιουσιακή ζημία είναι αποζημιώσιμη μόνο στις περιπτώσεις που προβλέπονται από το νόμο, και ότι το θύμα πρέπει να αποδείξει την ύπαρξη ζημίας πέραν αυτής που έχει ήδη αναγνωριστεί από τον INAIL.
Επιπτώσεις για τη μελλοντική νομολογία
Αυτή η απόφαση εντάσσεται σε ένα νομολογιακό ρεύμα που στοχεύει στην αποσαφήνιση των διακρίσεων μεταξύ των διαφόρων τύπων μη περιουσιακών ζημιών. Ο Άρειος Πάγος, επικαλούμενος προηγούμενες αποφάσεις των Ενωμένων Τμημάτων, κατέστησε σαφές ότι η ηθική ζημία πρέπει να αναφέρεται και να αποδεικνύεται ειδικά, και δεν μπορεί να ζητείται απλώς γενικά.
Οι επιπτώσεις είναι σημαντικές για μελλοντικές υποθέσεις όπου ζητείται αποζημίωση για μη περιουσιακές ζημίες, καθώς οι δικαστές θα είναι πιο διατεθειμένοι να απαιτούν εξαντλητική και ειδική τεκμηρίωση, ώστε η ζημία να μπορεί να αποζημιωθεί επαρκώς.
Συμπεράσματα
Συνοπτικά, η απόφαση αριθ. 26996/2018 του Αρείου Πάγου προσφέρει μια σημαντική προβληματισμό σχετικά με το θέμα των μη περιουσιακών ζημιών, τονίζοντας την ανάγκη για σωστή αναφορά και τη διάκριση μεταξύ των διαφόρων τύπων ζημιών. Αποτελεί ένα σημαντικό βήμα στην προστασία των δικαιωμάτων των εργαζομένων, αλλά και μια προειδοποίηση για όσους σκοπεύουν να ζητήσουν αποζημίωση, ώστε να προετοιμαστούν κατάλληλα και να μην υποτιμήσουν τη σημασία των αποδεικτικών στοιχείων που πρέπει να προσκομιστούν κατά τη διάρκεια της δίκης.
