Vendimi nr. 20035 i vitit 2023: Pavlefshmëria e mungesës së përkthimit në procesin penal

Vendimi nr. 20035 i vitit 2023 i Gjykatës së Kasacionit, i depozituar më 11 maj, trajton një çështje thelbësore në të drejtën penale procesuale: rëndësinë e përkthimit të akteve për të garantuar një proces të drejtë për të gjithë të pandehurit, pavarësisht nga njohja e tyre e gjuhës italiane. Ky rast, që përfshin të pandehurin U. I. V., nxjerr në pah delikatësinë e procedurave ligjore kur bëhet fjalë për persona që nuk flasin italisht dhe pasojat e mungesës së përkthimit të dekretit të thirrjes në apel.

Konteksti Juridik i Vendimit

Gjykata e Apelit të L'Aquila ka shpallur papranueshmërinë e rekursit, por pika qendrore e vendimit ka të bëjë me pavlefshmërinë që rrjedh nga mungesa e përkthimit të dekretit të thirrjes në apel. Maksima e vendimit thotë:

I pandehuri që nuk flet italisht - Mungesa e përkthimit të dekretit të thirrjes në apel - Pavlefshmëri e përgjithshme me regjim të ndërmjetëm - Shërueshmëria. Pavlefshmëria që rrjedh nga mungesa e përkthimit të dekretit të thirrjes në apel për të pandehurin që nuk flet italisht dhe nuk e kupton italisht, është e një natyre të përgjithshme me regjim të ndërmjetëm dhe, prandaj, duhet të konsiderohet e shëruar nëse nuk kundërshtohet në kohë.

Ky fragment thekson se pavlefshmëria konsiderohet e natyrës së përgjithshme, që do të thotë se mund të ndikojë në të gjithë procesin, por është e shërueshme, me kusht që të mos kundërshtohet në kohë. Referencat normative, si nenet 143 dhe 180 të Kodit të Ri të Procedurës Penale, nënvizojnë rëndësinë e së drejtës për përkthim për të garantuar kuptimin e akteve nga ana e të pandehurit.

Implikimet për Procesin Penal

Implikimet e këtij vendimi janë të shumta dhe kanë të bëjnë me drejtësinë e procesit penal. Në veçanti:

• Mbrojtja e të drejtave të të pandehurve që nuk flasin italisht.
• Nevojën që autoritetet gjyqësore të garantojnë qasjen te përkthyesit dhe interpretët.
• Njohja e shërueshmërisë së pavlefshmërisë në rastin e kundërshtimit të vonuar.

Është thelbësore që avokatët të jenë të vetëdijshëm për këto dinamika për të mbrojtur siç duhet të drejtat e klientëve të tyre. Mungesa e përkthimit nuk është vetëm një çështje formale, por prek të drejtat themelore të të pandehurit, duke kompromentuar parimin e procesit të drejtë të sanksionuar nga neni 6 i Konventës Evropiane për të Drejtat e Njeriut.

Konkluzione

Në përfundim, vendimi nr. 20035 i vitit 2023 ofron një reflektim të rëndësishëm mbi respektimin e të drejtave të të pandehurve që nuk flasin italisht në sistemin juridik italian. Vëmendja ndaj përkthimit të akteve nuk duhet parë si një thjesht përmbushje burokratike, por si një element thelbësor për të garantuar një proces të drejtë dhe të barabartë. Shërueshmëria e pavlefshmërisë, nëse nuk kundërshtohet në kohë, paraqet një ftesë për avokatët që të jenë proaktivë në mbrojtjen e të drejtave të klientëve të tyre, në mënyrë që askush të mos përjashtohet nga e drejta e mbrojtjes dhe kuptimit të procesit të tij.