Cass. pen., Afdeling V, Uitspraak nr. 16115 van 2024: Overwegingen inzake Frauduleuze Faillissementsdelicten

De uitspraak nr. 16115 van 2024 van het Hof van Cassatie concentreerde zich op een zaak van frauduleuze faillissementsdelicten, waarbij de veroordelingen in eerste en tweede aanleg werden bevestigd. Dit artikel beoogt de belangrijkste punten van de beslissing te analyseren, met name met betrekking tot het subjectieve element van het frauduleuze faillissementsdelict en de implicaties voor de bestuurders van failliete vennootschappen.

De context van de uitspraak

In het onderhavige geval werd de verdachte A.A., bestuurder van twee failliete vennootschappen, veroordeeld wegens frauduleuze faillissementsdelicten met betrekking tot onttrekking en documentatie. Het Hof van Beroep van Milaan had de aansprakelijkheid van de verdachte reeds bevestigd, stellende dat het ontbreken van een correcte boekhouding de reconstructie van de vermogensverhoudingen van de vennootschappen verhinderde.

Het Hof van Cassatie herhaalde dat opzet in algemene zin volstaat om de frauduleuze faillissementsdelicten te vormen, zonder dat een direct causaal verband tussen de onttrekking van goederen en het faillissement hoeft te worden aangetoond.

Subjectieve elementen van frauduleuze faillissementsdelicten

Het Hof benadrukte dat, voor de vorming van het frauduleuze faillissementsdelict, het niet noodzakelijk is om de wetenschap van de bestuurder betreffende de staat van insolvabiliteit van de vennootschap aan te tonen. Het volstaat vast te stellen dat de dader vrijwillig bedrijfsmiddelen heeft bestemd voor doeleinden die vreemd zijn aan de ondernemingsactiviteit, waardoor een vermogensvermindering is veroorzaakt.

• Erkenning van opzet in algemene zin als subjectief element van het delict.
• Onvoldoendeheid van de verdediging bij het identificeren van specifieke indicatoren van frauduleus handelen.
• Bevestiging van de aansprakelijkheid wegens nalatigheid in de boekhouding.

Implicaties voor bestuurders

Deze uitspraak vormt een belangrijke herinnering aan de verplichtingen van de bestuurders van vennootschappen. De interpretatie van het Hof onderstreept hoe de aansprakelijkheid zich niet beperkt tot het actieve beheer van middelen, maar zich ook uitstrekt tot de correcte bijhouding van de noodzakelijke boekhoudkundige documentatie. Nalaten van bestuurders kan leiden tot aanzienlijke strafrechtelijke gevolgen, zoals blijkt uit de veroordeling van de verdachte.

Conclusies

Concluderend verduidelijkt de uitspraak nr. 16115 van 2024 van het Hof van Cassatie verder de vorming van het frauduleuze faillissementsdelict, door te stellen dat opzet in algemene zin volstaat voor veroordeling. Bestuurders moeten zich bewust zijn van hun verantwoordelijkheid, niet alleen in het actieve beheer van middelen, maar ook in het correct bewaren en bijhouden van de boekhouding. Waakzaamheid op deze aspecten is van fundamenteel belang om ernstige strafrechtelijke sancties te vermijden en transparantie in bedrijfstransacties te waarborgen.