คำพิพากษาที่ 32994 ลงวันที่ 20 สิงหาคม 2024 ซึ่งออกโดยศาลฎีกา ได้ให้ความกระจ่างที่สำคัญเกี่ยวกับระเบียบการควบคุมตัวชั่วคราว โดยเฉพาะอย่างยิ่งเกี่ยวกับข้อจำกัดด้านระยะเวลาสูงสุดในกรณีที่มีการเพิกถอนคำพิพากษาลงโทษพร้อมกับการส่งเรื่องกลับ เรื่องนี้มีความสำคัญอย่างยิ่งในกฎหมายอาญา เนื่องจากระยะเวลาของการควบคุมตัวชั่วคราวส่งผลกระทบโดยตรงต่อเสรีภาพของบุคคล
ศาลได้แสดงความคิดเห็นเกี่ยวกับประเด็นข้อจำกัดด้านระยะเวลาของการควบคุมตัวชั่วคราว โดยระบุว่าในกรณีที่มีการเพิกถอนคำพิพากษาลงโทษพร้อมกับการส่งเรื่องกลับ จะใช้ระเบียบที่กำหนดไว้ในวรรค 2 ของมาตรา 303 แห่งประมวลกฎหมายวิธีพิจารณาความอาญาเท่านั้น วรรคนี้กำหนดระยะเวลาสูงสุดของการควบคุมตัวชั่วคราว โดยเริ่มนับใหม่ตั้งแต่วันที่คำพิพากษาที่เพิกถอน
การเพิกถอนคำพิพากษาลงโทษพร้อมกับการส่งเรื่องกลับ - การถดถอยของกระบวนพิจารณา - การใช้ข้อจำกัดตามวรรค 2 และ 4 ของมาตรา 303 แห่งประมวลกฎหมายวิธีพิจารณาความอาญาโดยทางเลือก - การยกเว้น ในส่วนที่เกี่ยวกับระยะเวลาสูงสุดของการควบคุมตัวชั่วคราว ในกรณีที่มีการเพิกถอนคำพิพากษาลงโทษพร้อมกับการส่งเรื่องกลับ และผลที่ตามมาคือการถดถอยของกระบวนพิจารณา จะใช้ระเบียบที่กำหนดไว้ในวรรค 2 ของมาตรา 303 แห่งประมวลกฎหมายวิธีพิจารณาความอาญา โดยเริ่มนับใหม่ตั้งแต่วันที่คำพิพากษาที่เพิกถอน ในขณะที่ระยะเวลาที่กำหนดไว้ในวรรค 4 ของมาตรา 303 แห่งประมวลกฎหมายวิธีพิจารณาความอาญา ไม่เกี่ยวข้องกับกรณีที่แตกต่างกันของการเริ่มนับใหม่ซึ่งเป็นทางเลือกอื่นนอกเหนือจากที่กำหนดไว้ในวรรค 2 และเป็นข้อจำกัดสูงสุดของระยะเวลาโดยรวมของการใช้มาตรการควบคุมตัวชั่วคราว
คำพิพากษานี้มีนัยสำคัญสำหรับทนายความและผู้ถูกควบคุมตัวชั่วคราว โดยเฉพาะอย่างยิ่ง คำพิพากษานี้ชี้แจงว่า:
คำพิพากษาที่ 32994 ปี 2024 ถือเป็นก้าวสำคัญในการชี้แจงกฎเกณฑ์เกี่ยวกับการควบคุมตัวชั่วคราวในอิตาลี ศาลฎีกาได้ยืนยันอีกครั้งว่าในกรณีที่มีการเพิกถอนพร้อมกับการส่งเรื่องกลับ กระบวนการต้องเป็นไปตามข้อจำกัดด้านระยะเวลาที่เฉพาะเจาะจง เพื่อรับประกันสิทธิของจำเลย การตัดสินใจนี้ไม่เพียงแต่ให้แนวทางสำหรับคดีในอนาคตเท่านั้น แต่ยังเป็นการเตือนถึงความสำคัญของการคุ้มครองสิทธิขั้นพื้นฐานในกระบวนการยุติธรรมทางอาญา ในบริบทที่การควบคุมตัวชั่วคราวจะต้องมีเหตุผลและได้สัดส่วนเสมอ