Presuda br. 22294 iz 2024. godine: Bračno nasilje i dodela krivice za razvod braka
Presuda br. 22294 od 7. avgusta 2024. godine Kasacionog suda predstavlja značajnu potvrdu prava supružnika žrtava nasilja u braku. U ovom slučaju, Sud se bavio pitanjem ličnog razdvajanja supružnika, naglašavajući kako nasilna ponašanja, kako fizička tako i moralna, predstavljaju ozbiljno kršenje bračnih dužnosti, dovoljno da opravdaju dodelu krivice za razvod braka supružniku koji ih je počinio.
Princip dodeljivanja krivice za razvod braka
Sud je pojasnio da ponovljeno nasilje koje jedan supružnik nanosi drugom ne samo da opravdava razvod braka, već podrazumeva i dodelu krivice za razvod braka nasilnom supružniku. Ovaj princip je fundamentalan jer oslobađa sudiju obaveze da poredi ponašanje supružnika žrtve sa ponašanjem supružnika koji je počinio nasilje. Drugim rečima, ozbiljnost nasilja koje je žrtva pretrpela je takva da ne zahteva komparativnu procenu.
Analiza slučaja
U konkretnom slučaju, Sud je potvrdio presudu Apelacionog suda u Ankoni, koji je prepoznao nasilno i zlostavljačko ponašanje supruga kao glavni uzrok nepovratnosti bračne krize. Zanimljivo je napomenuti da, iako je supružnik optužen za zlostavljanje bio oslobođen u krivičnom postupku, to nije uticalo na odluku o dodeli krivice za razvod braka. Ovaj aspekt naglašava autonomiju građanske sfere u odnosu na krivičnu, potvrđujući da provera nasilnog ponašanja može imati različite ishode u različitim pravnim kontekstima.
Nasilno ponašanje jednog supružnika prema drugom - Osnov za dodelu krivice za razvod braka - Postojanje - Poređenje sa ponašanjem supružnika žrtve istog - Neophodnost - Isključenje - Uslovi - Činjenice. Ponovljeno fizičko i moralno nasilje, koje jedan supružnik nanosi drugom, predstavlja tako ozbiljno kršenje dužnosti proisteklih iz braka da samo po sebi, ne samo da opravdava izricanje ličnog razdvajanja, kao uzrok koji čini suživot nepodnošljivim, već i proglašenje njegove krivice za autora; sledi da njihovo utvrđivanje oslobađa sudiju od obaveze da vrši poređenje, radi donošenja odgovarajućih odluka, sa ponašanjem supružnika koji je žrtva nasilja, budući da se radi o aktima koji su, zbog svoje krajnje ozbiljnosti, uporedivi samo sa sličnim ponašanjima.
Zaključak
Zaključno, presuda br. 22294 iz 2024. godine predstavlja važan korak u zaštiti prava žrtava nasilja u porodici. Ona ponovo potvrđuje da je nasilno ponašanje u bračnom kontekstu neprihvatljivo i opravdava dodelu krivice za razvod braka, bez potrebe za upoređivanjem postupaka žrtve. Ovaj stav jača zaštitu žrtava i predstavlja jasnu poruku protiv svih oblika nasilja u emotivnim odnosima.
