Bankcheque zonder provisie: analyse van beschikking nr. 22850 van 2024

In de context van het bankrecht is beschikking nr. 22850 van 14 augustus 2024, uitgevaardigd door het Hof van Cassatie, van groot belang voor de regeling van bankcheques. Deze uitspraak biedt een significante verduidelijking van de bewijsmiddelen die nodig zijn om administratieve sancties te vermijden in geval van uitgifte van cheques zonder provisie. Dit is een onderwerp dat de financiële dynamiek en de verantwoordelijkheden van cheque-uitgevers diepgaand raakt.

Het beginsel van schriftelijk bewijs

Het Hof stelt dat, in geval van uitgifte van een bankcheque zonder provisie, het bewijs van betaling moet plaatsvinden binnen zestig dagen na de vervaldatum van de presentatietermijn van de cheque. De uitspraak benadrukt dat dit bewijs geen gelijkwaardige alternatieven toelaat en met absolute zekerheid moet worden verstrekt. Deze vereiste dient om mogelijke fraude te voorkomen en de correctheid van transacties te waarborgen.

In het algemeen. Wat betreft de uitgifte van een bankcheque zonder provisie, laat het bewijs van betaling binnen zestig dagen na de vervaldatum van de presentatietermijn van de cheque, wat leidt tot de niet-toepasbaarheid van de betreffende administratieve sanctie, geen gelijkwaardige alternatieven toe en vereist, om frauduleuze overeenkomsten van de papieren verplichting te voorkomen, de zekerheid van de datum van betaling, waarbij de naleving van de genoemde termijn een voorwaarde is voor het van kracht worden van de vrijstelling van aansprakelijkheid; dit bewijs moet daarom uitsluitend worden verstrekt aan de ambtenaar die belast is met de indiening van het rapport, in de vormen bepaald in art. 8 van wet nr. 386 van 1990, namelijk middels een kwitantie met geauthentiseerde handtekening van de houder, of middels een verklaring van de kredietinstelling bij welke de geblokkeerde storting van het verschuldigde bedrag is gedaan.

De bewijsmiddelen volgens de wet

Artikel 8 van Wet nr. 386 van 1990 bepaalt duidelijk hoe het bewijs van betaling moet worden geleverd. Deze bepaling voorziet in twee methoden:

• Kwitantie met geauthentiseerde handtekening van de houder van de cheque;
• Verklaring van de kredietinstelling die de geblokkeerde storting van het verschuldigde bedrag heeft uitgevoerd.

Het is essentieel om deze methoden na te leven om de toepassing van de administratieve sancties te voorkomen die voorzien zijn in geval van een ongedekte cheque. Het Hof, dat ook verwijst naar artikel 2697 van het Burgerlijk Wetboek, benadrukt dat de verantwoordelijkheid voor het leveren van het bewijs bij de uitgever van de cheque ligt.

Conclusies

Samenvattend biedt beschikking nr. 22850 van 2024 een belangrijke verduidelijking met betrekking tot de uitgifte van bankcheques zonder provisie. De noodzaak om de bewijsmiddelen strikt na te leven om sancties te vermijden, is een cruciaal aspect voor iedereen die actief is in de financiële sector. Het is daarom van fundamenteel belang dat professionals en burgers zich bewust zijn van deze verplichtingen om de veiligheid van transacties te waarborgen en mogelijke juridische problemen te voorkomen.