Verantwoordelijkheid van de Entiteit en Werkplekveiligheid: De Uitspraak van de Cassatierechter

Recentelijk heeft de Corte di Cassazione (Hoge Raad) een belangrijke uitspraak gedaan (nr. 31665 van 2024) met betrekking tot de strafrechtelijke en administratieve verantwoordelijkheid van een entiteit voor de dood van twee Italiaanse technici in Libië. De beslissing heeft belangrijke vragen opgeroepen over de toepassing van de regels voor werkplekveiligheid en de verantwoordelijkheid van bestuurders. Dit artikel analyseert de belangrijkste aspecten van de uitspraak en belicht de juridische en praktische implicaties.

De Zaak en de Uitspraak in Eerste Aanleg

De betreffende zaak betrof D.D. Spa, waarvan de bestuurders in eerste aanleg waren veroordeeld wegens dood door schuld. De rechters hadden geoordeeld dat het bedrijf de veiligheidsvoorschriften had geschonden door na te laten een adequate risicobeoordelingsdocumentatie (DVR) op te stellen die ook het risico op ontvoeringen in Libië omvatte. De Rechtbank van Beroep van Rome sprak de bestuurders echter later vrij, met de nadruk op het feit dat er geen strafrechtelijk relevante feiten waren gepleegd.

De territoriale rechtbank sloot de strafrechtelijke verantwoordelijkheid van de bestuursleden uit, met de overweging dat de actie van M.M. het gevolg was van een niet-overeengekomen initiatief van hemzelf.

De Rol van Werkplekveiligheid

De uitspraak benadrukte het belang van naleving van veiligheidsprocedures, met name in risicovolle contexten zoals die in Libië. Het bleek dat de werknemers zich bewust waren van de verplichting om maritieme middelen te gebruiken voor verplaatsingen, en dat de bestaande voorschriften over het algemeen waren nageleefd. Het onverwachte gedrag van M.M., die besloot de technici over land te vervoeren, deed echter de verantwoordelijkheid van de entiteit in twijfel trekken.

• Verplichting tot informatie over specifieke risico's.
• Belang van delegatie van taken in complexe contexten.
• Beoordeling van administratieve verantwoordelijkheid ex D.Lgs. 231/2001.

Conclusies en Toekomstige Implicaties

De uitspraak van de Cassatierechter benadrukt hoe de strafrechtelijke verantwoordelijkheid van bestuurders moet worden beoordeeld in relatie tot hun feitelijke bevoegdheden en de beslissingen die in risicovolle situaties zijn genomen. De verantwoordelijkheid van de entiteit daarentegen is afhankelijk van de aanwezigheid van een effectief organisatiemodel en de naleving van de veiligheidsvoorschriften. Deze zaak vormt een belangrijke les voor bedrijven die actief zijn in risicovolle gebieden, en benadrukt het belang van een correct beheer van veiligheid en bedrijfsaansprakelijkheid.