Commentaar op Verordening nr. 8926 van 2024: recht op geldelijke compensatie van rustdagen voor gecompenseerde feestdagen

De recente Verordening nr. 8926 van 4 april 2024, uitgevaardigd door het Hof van Cassatie, biedt belangrijke verduidelijkingen met betrekking tot het recht op geldelijke compensatie van rustdagen voor gecompenseerde feestdagen in de context van werknemers van niet-economische publieke instellingen. Deze beslissing, die het beroep van een werknemer afwijst, benadrukt hoe de afwezigheid van specifieke contractuele bepalingen de geldelijke compensatie van dergelijke rustdagen niet verhindert, in lijn met de bestaande wettelijke bepalingen.

De wettelijke context

Wet nr. 937 van 1977, met name de artikelen 1 en 2, stelt het recht op rustdagen voor gecompenseerde feestdagen vast. Artikel 1 voorziet in de mogelijkheid om deze rustdagen op te nemen, terwijl artikel 2 de modaliteiten voor geldelijke compensatie ervan schetst. In dit geval oordeelde het Hof dat, zelfs bij afwezigheid van specifieke bepalingen in de nationale collectieve arbeidsovereenkomst (CAO) voor werknemers van niet-economische publieke instellingen, werknemers recht hebben op geldelijke compensatie van deze rustdagen aan het einde van hun dienstverband.

De uitspraak van de uitspraak

FEESTDAGEN Rustdagen voor gecompenseerde feestdagen ex art. 1 wet nr. 937 van 1977 - Niet-opname - Recht op geldelijke compensatie - Bestaan - Afwezigheid van bepalingen in de CAO voor werknemers van niet-economische publieke instellingen - Irrelevantie. De afwezigheid, in de collectieve onderhandelingen voor werknemers van niet-economische publieke instellingen, van specifieke regelingen voor de niet-opname van rustdagen voor gecompenseerde feestdagen, voorzien in art. 1 van wet nr. 937 van 1977, kan niet worden beschouwd als een belemmering voor de geldelijke compensatie ervan bij beëindiging van de dienstbetrekking, indien dezelfde voorwaarden gelden die de geldelijke compensatie van vakantiedagen toestaan, gezien de duidelijke bepalingen van art. 2 van genoemde wet voor de daarin voorziene vier rustdagen en hun wezenlijke vergelijkbaarheid met vakantiedagen.

Deze uitspraak benadrukt hoe geldelijke compensatie van niet-opgenomen rustdagen mogelijk is en hoe de wettelijke bepalingen volstaan om dit recht te waarborgen. Het Hof benadrukte de vergelijkbaarheid van rustdagen voor gecompenseerde feestdagen met vakantiedagen, een fundamenteel aspect om de reikwijdte van de uitspraak te begrijpen.

Praktische en jurisprudentiële implicaties

De implicaties van deze verordening zijn significant voor werknemers en voor openbare besturen. In het bijzonder kunnen enkele belangrijke punten worden opgesomd:

• Erkenning van het recht op geldelijke compensatie, zelfs bij afwezigheid van specifieke contractuele bepalingen.
• Verduidelijking van de wezenlijke vergelijkbaarheid tussen rustdagen voor gecompenseerde feestdagen en vakantiedagen.
• Mogelijkheid voor werknemers om het recht op geldelijke compensatie te claimen bij beëindiging van de dienstbetrekking.

Deze beslissing past in een reeds ingezette jurisprudentiële lijn, zoals blijkt uit eerdere uitspraken (nr. 23697 van 2017, nr. 18140 van 2022, nr. 17724 van 2011 en nr. 7400 van 2015) die vergelijkbare kwesties hebben behandeld, waardoor de bescherming van de rechten van werknemers in de publieke sector is versterkt.

Conclusies

Concluderend vertegenwoordigt Verordening nr. 8926 van 2024 een belangrijke stap voorwaarts in de bescherming van de rechten van werknemers van niet-economische publieke instellingen. Het verduidelijkt dat werknemers recht hebben op geldelijke compensatie van rustdagen voor gecompenseerde feestdagen, zelfs bij afwezigheid van specifieke contractuele regelingen. Dit positieve signaal onderstreept het belang van het waarborgen van rechten en bescherming voor werknemers, in lijn met de geldende wettelijke bepalingen en met de beginselen van rechtvaardigheid en billijkheid.