Ανάλυση της Απόφασης υπ' αριθμ. 23015/2023: Φόρτος απόδειξης και απαράδεκτο των πράξεων στον Άρειο Πάγο
Η απόφαση υπ' αριθμ. 23015 της 19ης Απριλίου 2023 του Αρείου Πάγου, που κατατέθηκε στις 25 Μαΐου 2023, προσφέρει σημαντικές διευκρινίσεις σχετικά με τον φόρτο απόδειξης που βαρύνει το μέρος που προβάλλει την ένσταση απαραδέκτου ενός εγγράφου. Ειδικότερα, ο Άρειος Πάγος έκρινε ότι βαρύνει τον αναιρεσείοντα η υποχρέωση να προσδιορίσει τα έγγραφα στα οποία βασίζεται η ένσταση και να τα προσκομίσει, εάν δεν περιλαμβάνονται ήδη στον φάκελο.
Το νομικό πλαίσιο της απόφασης
Η υπόθεση αφορά τον κατηγορούμενο Μ. Β., ο οποίος προέβαλε την ένσταση απαραδέκτου των τηλεφωνικών παρακολουθήσεων, υποστηρίζοντας ότι αυτές είχαν διαταχθεί σε διαφορετική δικογραφία και για έγκλημα μη συνδεόμενο. Ωστόσο, ο Άρειος Πάγος κήρυξε απαράδεκτο το ένδικο μέσο, καθώς ο Μ. Β. δεν προσκόμισε την απαραίτητη τεκμηρίωση για να υποστηρίξει τον ισχυρισμό του.
- Φόρτος απόδειξης: ο αναιρεσείων πρέπει να αποδείξει το απαράδεκτο.
- Τεκμηρίωση: απαιτείται η προσκόμιση συγκεκριμένων εγγράφων.
- Νομολογία: η απόφαση ευθυγραμμίζεται με προηγούμενες νομολογιακές αποφάσεις.
Συμπεράσματα αιτιών απαραδέκτου - Υποχρεώσεις προσδιορισμού και τυπικής προσκόμισης που βαρύνουν τον αναιρεσείοντα - Περίπτωση. Σχετικά με την αίτηση αναιρέσεως, βαρύνει το μέρος που προβάλλει το απαράδεκτο ενός εγγράφου η υποχρέωση να προσδιορίσει ειδικά τα έγγραφα στα οποία βασίζεται η ένσταση και επιπλέον να τα προσκομίσει, εάν αυτά δεν αποτελούν μέρος του φακέλου που διαβιβάστηκε στον δικαστή του αναιρετικού ελέγχου. (Κατ' εφαρμογή της αρχής, ο Άρειος Πάγος κήρυξε απαράδεκτο τον λόγο αναιρέσεως με τον οποίο ο κατηγορούμενος είχε ισχυριστεί, χωρίς ωστόσο να τον τεκμηριώσει, ότι οι τηλεφωνικές παρακολουθήσεις είχαν διαταχθεί σε διαφορετική δικογραφία και για έγκλημα μη συνδεόμενο με αυτό για το οποίο είχε καταδικαστεί).
Πρακτικές επιπτώσεις της απόφασης
Η παρούσα απόφαση υπογραμμίζει τη σημασία της ορθής και πλήρους προσκόμισης εγγράφων από όσους προβάλλουν ενστάσεις κατά την αναιρετική διαδικασία. Σε ένα νομικό πλαίσιο όπου η ακρίβεια και η σαφήνεια είναι θεμελιώδεις, η έλλειψη εγγράφου τεκμηρίωσης μπορεί να οδηγήσει σε απαράδεκτο του ένδικου μέσου. Η απόφαση του Αρείου Πάγου εντάσσεται σε ένα εδραιωμένο νομολογιακό ρεύμα, όπως υποδεικνύεται από τις νομοθετικές παραπομπές, συμπεριλαμβανομένου του νέου ποινικού κώδικα.
Είναι, επομένως, θεμελιώδες οι δικηγόροι και τα εμπλεκόμενα μέρη σε ποινικές διαδικασίες να είναι ενήμεροι για αυτές τις υποχρεώσεις, προκειμένου να αποφευχθεί η παραβίαση δικαιωμάτων και υπερασπίσεων λόγω διαδικαστικών σφαλμάτων.
Συμπεράσματα
Η απόφαση υπ' αριθμ. 23015/2023 αποτελεί μια σαφή προειδοποίηση για τους αναιρεσείοντες ενώπιον του Αρείου Πάγου. Τονίζει τη σημασία της επαρκούς τεκμηρίωσης των επιχειρημάτων τους, ιδίως όταν προβάλλονται ζητήματα απαραδέκτου των πράξεων. Αυτή η αρχή δεν είναι απλώς θέμα τυπικότητας, αλλά αναγκαιότητα για τη διασφάλιση του δικαιώματος σε επαρκή υπεράσπιση. Η νομολογία συνεχίζει να εξελίσσεται, και μαζί της και οι ευθύνες των εμπλεκόμενων μερών σε ποινικές διαδικασίες.
