Σχολιασμός της Απόφασης υπ' αριθμ. 37474/2024: Απάτη και Πράξη Διάθεσης Περιουσίας

Η πρόσφατη απόφαση υπ' αριθμ. 37474 της 20ης Σεπτεμβρίου 2024, που εκδόθηκε από τον Άρειο Πάγο, θίγει ένα θέμα μεγάλης σημασίας στον τομέα του ποινικού δικαίου, ιδίως όσον αφορά τη συγκρότηση του εγκλήματος της απάτης. Ο Άρειος Πάγος έκρινε ότι μια πράξη διάθεσης περιουσίας, απαραίτητη για την ολοκλήρωση του εγκλήματος της απάτης, δεν πρέπει απαραίτητα να είναι νομική πράξη με την αυστηρή έννοια. Αυτή η διευκρίνιση έχει τη δυνατότητα να επηρεάσει σημαντικά την αξιολόγηση καταστάσεων που περιλαμβάνουν παράνομες συμπεριφορές σε οικονομικό πλαίσιο.

Το Νομικό και Νομολογιακό Πλαίσιο

Η απόφαση βασίζεται στο άρθρο 640 του Ποινικού Κώδικα, το οποίο ορίζει το έγκλημα της απάτης. Σύμφωνα με τον Άρειο Πάγο, για να γίνει λόγος για απάτη, αρκεί η πράξη διάθεσης περιουσίας του θύματος να μεταφράζεται σε συμπεριφορά ικανή να προκαλέσει ζημία. Αυτή η πτυχή είναι ιδιαίτερα σημαντική λαμβάνοντας υπόψη ότι, στην εξεταζόμενη υπόθεση, το θύμα είχε παράσχει στον κατηγορούμενο έγγραφα ταυτότητας και είχε υπογράψει φόρμες, οι οποίες στη συνέχεια χρησιμοποιήθηκαν για την ενεργοποίηση δανείου χωρίς τη συγκατάθεσή του.

Αντικειμενικό στοιχείο - Πράξη διάθεσης περιουσίας - Έννοια - Περίπτωση. Για τη συγκρότηση του εγκλήματος της απάτης, η πράξη διάθεσης περιουσίας του θύματος δεν πρέπει απαραίτητα να συνιστά διαπραγματευτική ή νομική πράξη με την αυστηρή έννοια, αρκεί να μεταφράζεται σε συμπεριφορά ευρέως ικανή να προκαλέσει ζημία. (Περίπτωση κατά την οποία το θύμα, κατά τη διάρκεια προγραμματικών διαπραγματεύσεων, είχε παραδώσει στον κατηγορούμενο αντίγραφο των εγγράφων ταυτότητάς του, καθώς και είχε υπογράψει ορισμένες φόρμες αποδοχής, οι οποίες στη συνέχεια χρησιμοποιήθηκαν για την ενεργοποίηση τραπεζικού δανείου εις βάρος του χωρίς τη συγκατάθεσή του).

Πρακτικές Επιπτώσεις της Απόφασης

Αυτή η απόφαση, λοιπόν, αναδεικνύει ορισμένα βασικά σημεία:

• Η έννοια της πράξης διάθεσης περιουσίας διευρύνεται και δεν περιορίζεται σε τυπικές συμβάσεις.
• Συμπεριφορές που μπορεί να φαίνονται αθώες, όπως η παράδοση εγγράφων, μπορούν να έχουν σοβαρές νομικές συνέπειες.
• Η προστασία του θύματος πρέπει να αποτελεί προτεραιότητα στο νομικό σύστημα.

Ο Άρειος Πάγος, με αυτή την απόφαση, ακολουθεί μια νομολογιακή τάση που στοχεύει στην προστασία των θυμάτων απάτης, διευρύνοντας τα ερμηνευτικά ορίζοντα και μειώνοντας τις πιθανότητες ατιμωρησίας για τους παραβάτες. Οι προηγούμενες αποφάσεις, όπως αυτές που καταγράφηκαν στις υποθέσεις υπ' αριθμ. 17092/2022 και υπ' αριθμ. 28957/2020, επιβεβαιώνουν αυτή την τάση.

Συμπεράσματα

Η απόφαση υπ' αριθμ. 37474/2024 υπογραμμίζει πώς η νομολογία προσαρμόζεται στις νέες μορφές απάτης που μπορούν να εμφανιστούν στη σύγχρονη κοινωνία. Ο ορισμός της πράξης διάθεσης περιουσίας διευρύνεται, επιτρέποντας μεγαλύτερη προστασία για τα θύματα και μια πιο αποτελεσματική ανταπόκριση από το νομικό σύστημα. Είναι θεμελιώδες οι άνθρωποι να γνωρίζουν τους κινδύνους που συνδέονται με την κοινοποίηση προσωπικών πληροφοριών και πώς αυτοί μπορούν να εκμεταλλευτούν από κακόβουλους.