Απάτη χρεοκοπίας: Ανάλυση της απόφασης του Αρείου Πάγκου (Ποιν.) αρ. 21860/2024

Η πρόσφατη απόφαση του Αρείου Πάγκου αρ. 21860 της 31ης Μαΐου 2024 προσφέρει μια σημαντική προβληματισμό σε ένα πάντα επίκαιρο θέμα στο ποινικό δίκαιο: την απάτη χρεοκοπίας. Το Δικαστήριο επιβεβαίωσε την ευθύνη του Α.Α., διαχειριστή της Geiwatt Srl, για υπεξαίρεση περιουσιακών στοιχείων και πόρων της εταιρείας, προκαλώντας σοβαρές ζημίες στους πιστωτές. Το παρόν άρθρο στοχεύει στην ανάλυση των βασικών σημείων της απόφασης, των νομικών επιπτώσεων και των πιθανών συνεπειών για τους διαχειριστές εταιρειών.

Το Πλαίσιο της Απόφασης

Η εν λόγω απόφαση εντάσσεται στο πλαίσιο απάτης χρεοκοπίας λόγω υπεξαίρεσης, όπου ο Α.Α. κατηγορήθηκε ότι χρησιμοποίησε την περιουσία της Geiwatt Srl για σκοπούς ξένους προς τη δραστηριότητά της, επιδεινώνοντας την χρεοφειλετική κατάσταση της εταιρείας. Το Εφετείο της Ανκόνα είχε ήδη κρίνει την ποινική ευθύνη του κατηγορουμένου, η οποία επιβεβαιώθηκε από τον Άρειο Πάγο.

• Συναλλαγές αγοράς σε τιμές υψηλότερες της πραγματικής αξίας
• Χρήση μη εισπράξιμων απαιτήσεων στην αποτίμηση της επιχείρησης
• Πληρωμές υπέρ εταιρειών που συνδέονται με τον ίδιο τον Α.Α.

Η ποινική ευθύνη για απάτη χρεοκοπίας δεν προκύπτει μόνο από την πραγματική ζημία, αλλά και από τον κίνδυνο που συνεπάγεται η συναλλαγή για τους πιστωτές.

Τα Επιχειρήματα του Δικαστηρίου

Το Δικαστήριο διευκρίνισε ότι η απάτη χρεοκοπίας δεν απαιτεί αιτιώδη συνάφεια μεταξύ των πράξεων υπεξαίρεσης και της χρεοκοπίας, αλλά βασίζεται στον κίνδυνο για τους πιστωτές. Τονίστηκε η σημαντική υπερεκτίμηση των εμπλεκόμενων αξιών, η οποία οδήγησε σε πράξη υπεξαίρεσης. Επιπλέον, το Δικαστήριο επεσήμανε ότι το υποκειμενικό στοιχείο του δόλου υφίσταται ακόμη και όταν ο διαχειριστής ενεργεί με σκοπό την «διάσωση» της επιχείρησης, υπογραμμίζοντας ότι η γνώση του κινδύνου για τους πιστωτές αρκεί για τη συγκρότηση του εγκλήματος.

Συμπεράσματα

Η απόφαση αρ. 21860/2024 του Αρείου Πάγου αποτελεί μια σημαντική επιβεβαίωση της νομολογιακής γραμμής σχετικά με την απάτη χρεοκοπίας. Οι διαχειριστές πρέπει να γνωρίζουν ότι ακόμη και οι φαινομενικά νόμιμες συναλλαγές μπορούν να συνεπάγονται σοβαρές ποινικές ευθύνες εάν δεν πραγματοποιούνται προς το συμφέρον της εταιρείας και των πιστωτών. Είναι κρίσιμο για όσους διαχειρίζονται μια επιχείρηση να διατηρούν πάντα μια διαφανή και νομοταγή συμπεριφορά για να αποφεύγουν ποινικές συνέπειες.