คำสั่งศาลฎีกาฉบับล่าสุดที่ 9505 เมื่อวันที่ 9 เมษายน 2024 ได้ให้คำชี้แจงที่สำคัญเกี่ยวกับการจัดการข้อต่อสู้เรื่องอายุความในการอุทธรณ์คดีแพ่ง คำพิพากษานี้มุ่งเน้นไปที่ความจำเป็นในการยื่นอุทธรณ์ข้อต่อสู้เรื่องอายุความที่เคยถูกปฏิเสธไปแล้วในศาลชั้นต้น โดยเน้นย้ำถึงความสำคัญของการดำเนินการทางกระบวนการที่ถูกต้องเพื่อให้แน่ใจในสิทธิในการต่อสู้คดี
ตามที่ศาลฎีกากำหนดไว้ ในกรณีที่ข้อต่อสู้เรื่องอายุความถูกปฏิเสธโดยศาลชั้นต้น จำเลยซึ่งเป็นฝ่ายชนะคดีในชั้นศาลชั้นต้นจะต้องยื่นอุทธรณ์แย้ง (gravame incidentale) เพื่อนำข้อต่อสู้นี้เสนอต่อศาลอุทธรณ์อีกครั้ง ประเด็นนี้มีความสำคัญอย่างยิ่ง เนื่องจากเพียงแค่การยื่นอุทธรณ์ข้อต่อสู้นั้นตามมาตรา 346 แห่งประมวลกฎหมายวิธีพิจารณาความแพ่ง (c.p.c.) จะไม่เพียงพอ หากศาลชั้นต้นได้เคยตัดสินว่าข้อต่อสู้นั้นไม่มีมูลแล้ว
การขาดอายุความ) ข้อต่อสู้เรื่องอายุความที่ถูกปฏิเสธหรือไม่ได้รับพิจารณาในศาลชั้นต้น - การอุทธรณ์แย้ง - ความจำเป็น - การยื่นอุทธรณ์ตามมาตรา 346 แห่งประมวลกฎหมายวิธีพิจารณาความแพ่ง - ความเพียงพอ - การยกเว้น ในเรื่องการอุทธรณ์ หากข้อต่อสู้เรื่องอายุความถูกปฏิเสธในศาลชั้นต้น โดยชัดแจ้งหรือโดยอ้อมที่บ่งชี้อย่างชัดเจนและไม่คลุมเครือถึงการประเมินว่าไม่มีมูล การส่งเรื่องให้ศาลอุทธรณ์พิจารณา โดยจำเลยซึ่งเป็นฝ่ายชนะคดีในผลลัพธ์สุดท้ายของคดี จำเป็นต้องมีการยื่นอุทธรณ์แย้ง ไม่เพียงพอที่จะเพียงแค่ยื่นอุทธรณ์ตามมาตรา 346 แห่งประมวลกฎหมายวิธีพิจารณาความแพ่ง ซึ่งสามารถใช้ได้เฉพาะในกรณีที่ข้อต่อสู้นั้นไม่เคยได้รับการพิจารณาใดๆ ทั้งโดยตรงหรือโดยอ้อมจากศาลชั้นต้น
คำตัดสินของศาลฎีกาได้เน้นย้ำถึงประเด็นพื้นฐานของกระบวนการพิจารณาคดีแพ่ง โดยเฉพาะอย่างยิ่งเกี่ยวกับการจัดการข้อต่อสู้ที่ถูกต้อง นัยยะเชิงปฏิบัติของคำสั่งนี้มีหลายประการ:
โดยสรุป คำสั่งศาลฎีกาที่ 9505/2024 ถือเป็นก้าวสำคัญในการสร้างความชัดเจนให้กับกฎหมายวิธีพิจารณาความแพ่งของอิตาลี โดยเน้นย้ำถึงความสำคัญของการจัดการข้อต่อสู้เรื่องอายุความอย่างรอบคอบ และความจำเป็นในการปฏิบัติตามกระบวนการที่ถูกต้องเพื่อให้แน่ใจว่าการบริหารงานยุติธรรมเป็นไปอย่างยุติธรรมและเท่าเทียม ผู้ปฏิบัติงานด้านกฎหมายต้องให้ความสนใจเป็นพิเศษกับรายละเอียดเหล่านี้ เพื่อให้แน่ใจว่าสิทธิของผู้ที่ตนเป็นตัวแทนได้รับการคุ้มครองอย่างเต็มที่