Vervroegde invrijheidstelling: commentaar op arrest nr. 34572 van 2022
Arrest nr. 34572 van 2022, uitgesproken door het Hof van Cassatie, vormt een belangrijk referentiepunt voor de regeling van vervroegde invrijheidstelling, een fundamenteel instituut in ons penitentiair stelsel. In dit artikel analyseren we de belangrijkste inhoud van dit arrest en belichten we de implicaties voor veroordeelden en voor het rechtssysteem.
Het beginsel van de gefractioneerde beoordeling
Het Hof heeft verduidelijkt dat, in de context van vervroegde invrijheidstelling, het beginsel van de gefractioneerde beoordeling per semester van het gedrag van de veroordeelde de mogelijkheid niet beperkt om ook misdrijven te overwegen die zijn gepleegd in staat van vrijheid. Dit aspect is cruciaal, aangezien het suggereert dat het gedrag van de veroordeelde tijdens de periode van vrijheid zijn werkelijke wil om deel te nemen aan het reclasseringsprogramma kan onthullen.
01 Voorzitter: BONI MONICA. Verslaggever: LIUNI TERESA. Rapporteur: LIUNI TERESA. Verdachte: ONORATO RICCARDO. P.M. LOY MARIA FRANCESCA. (Gedeeltelijk afwijkend) Verwerpt, RECHTBANK TOEZICHT ROME, 07/06/2022 563000 INSTELLINGEN VOOR PREVENTIE EN STRAFFEN (PENITENTIAIR STELSEL) - Vervroegde invrijheidstelling - Gefractioneerde beoordeling per semester - Beoordeling van de periode van vrijheid na een detentieperiode - Negatieve invloed op de voorgaande periode doorgebracht in detentie - Mogelijkheid. Wat betreft vervroegde invrijheidstelling, sluit het beginsel van de gefractioneerde beoordeling per semester van het gedrag van de veroordeelde voor de toekenning van het voordeel niet uit dat ook misdrijven die in staat van vrijheid zijn gepleegd, relevant zijn, als indicatoren van het ontbreken, in de voorgaande detentieperiode, van de wil om deel te nemen aan het reclasseringsprogramma.
Implicaties van het arrest
De gevolgen van deze uitspraak zijn veelvoudig. In de eerste plaats benadrukt het het belang van een algehele beoordeling van het gedrag van de veroordeelde, niet alleen beperkt tot de detentieperiode, maar ook integrerend de periode van vrijheid. Dit impliceert dat rechters eventueel illegaal gedrag tijdens de vrijheid zorgvuldig moeten onderzoeken, dat kan wijzen op een gebrek aan naleving van de herstel- en re-integratieprogramma's.
- Relevantie van misdrijven gepleegd in vrijheid
- Beoordeling van het reclasseringstraject van de veroordeelde
- Toepassing van reeds bestaande normen in ons rechtsstelsel
Conclusies
Concluderend vertegenwoordigt arrest nr. 34572 van 2022 een stap voorwaarts in het begrip en de toepassing van vervroegde invrijheidstelling in ons rechtsstelsel. Het benadrukt hoe het gedrag van de veroordeelde globaal moet worden onderzocht, rekening houdend niet alleen met zijn detentieperiode, maar ook met het gedrag dat in vrijheid is vertoond. Dit biedt een grotere garantie voor veiligheid en rechtvaardigheid, zowel voor de veroordeelde als voor de samenleving.
