Αναίρεση της βεβαίωσης οφειλής: Ανάλυση της Διάταξης υπ' αριθμ. 11473/2024
Η Διάταξη υπ' αριθμ. 11473 της 29ης Απριλίου 2024, εκδοθείσα από τον Άρειο Πάγο, προσφέρει σημαντικές διευκρινίσεις σχετικά με τους τρόπους προσβολής της βεβαίωσης οφειλής σύμφωνα με το άρθρο 12, παράγραφος 4-β, του Προεδρικού Διατάγματος υπ' αριθμ. 602 του 1973. Αυτή η απόφαση είναι ιδιαίτερα σημαντική για τους φορολογούμενους που επιθυμούν να αμφισβητήσουν τις ειδοποιήσεις πληρωμής, επισημαίνοντας τις απαραίτητες προϋποθέσεις για να θεωρηθεί η προσφυγή παραδεκτή.
Το ρυθμιστικό πλαίσιο
Η ιταλική νομοθεσία επιτρέπει την άμεση προσβολή της βεβαίωσης οφειλής, αλλά με συγκεκριμένες προϋποθέσεις. Συγκεκριμένα, η επικαλούμενη ζημία πρέπει να σχετίζεται με πιστωτικές απαιτήσεις προγενέστερες της άσκησης της προσφυγής. Αυτή η πτυχή είναι κρίσιμη, καθώς ο Άρειος Πάγος έχει κρίνει ότι το έννομο συμφέρον προς δράση πρέπει να αποδεικνύεται, αλλιώς η προσφυγή κινδυνεύει να κηρυχθεί απαράδεκτη.
Οι προϋποθέσεις παραδεκτού
Σύμφωνα με τη διάταξη, η ζημία πρέπει να αφορά εξαίρεση συμψηφισμού, όπως προβλέπεται στο άρθρο 48-β του Προεδρικού Διατάγματος υπ' αριθμ. 602 του 1973. Αυτό συνεπάγεται ότι ο οφειλέτης μπορεί να αντιτάξει απαιτήσεις έναντι δημοσίων φορέων, αλλά μόνο εάν αυτές οι απαιτήσεις έχουν γεννηθεί πριν από την αμφισβήτηση της βεβαίωσης οφειλής. Σε αυτή την περίπτωση, ο Άρειος Πάγος έκρινε απαράδεκτη την προσφυγή ενός φορολογούμενου που δεν μπόρεσε να αποδείξει το έννομο συμφέρον προς δράση, καθώς η επικαλούμενη ζημία αφορούσε απαίτηση που γεννήθηκε μεταγενέστερα.
Άμεση προσβολή της βεβαίωσης οφειλής - Άρθρο 12, παράγραφος 4-β, του Προεδρικού Διατάγματος υπ' αριθμ. 602 του 1973 - Νομιμοποίηση - Προϋποθέσεις - Χαρακτηριστικά της ζημίας - Προγενέστερες πιστωτικές απαιτήσεις - Βάση - Περίπτωση. Για τους σκοπούς του παραδεκτού της άμεσης προσβολής του περιεχομένου της βεβαίωσης οφειλής σύμφωνα με το άρθρο 12, παράγραφος 4-β, του Προεδρικού Διατάγματος υπ' αριθμ. 602 του 1973, η επικαλούμενη ζημία - εάν συνίσταται στην πρόωρη δυνατότητα αντίταξης εξαίρεσης συμψηφισμού (σύμφωνα με το άρθρο 48-β του προαναφερθέντος Προεδρικού Διατάγματος), βασιζόμενη στην μη κοινοποιηθείσα ή άκυρη κοινοποιηθείσα ειδοποίηση πληρωμής, σε σχέση με απαιτήσεις του οφειλέτη έναντι δημοσίων φορέων - πρέπει να αφορά πιστωτικές απαιτήσεις προγενέστερες της άσκησης της προσφυγής κατά της βεβαίωσης οφειλής και ανεξάρτητες από αυτήν. (Στην προκειμένη περίπτωση, ο Άρειος Πάγος έκρινε απαράδεκτη την άμεση προσφυγή που άσκησε ο φορολογούμενος, επειδή ο ίδιος δεν προσκόμισε απόδειξη του έννομου συμφέροντος προς δράση, έχοντας επικαλεστεί τη ζημία σε σχέση με απαίτηση που γεννήθηκε μόνο μετά την άσκηση της προσφυγής και ως αποτέλεσμα της επιδίκασης των δικαστικών εξόδων υπέρ του, που περιέχονταν στην ευνοϊκή πρωτόδικη απόφαση, η οποία επιπλέον ήταν αβέβαιη, καθώς ανατράπηκε από το δικαστήριο της έφεσης).
Συμπεράσματα
Η Διάταξη υπ' αριθμ. 11473 του 2024 αποτελεί ένα σημαντικό σημείο αναφοράς για τα πρόσωπα που προτίθενται να αντιταχθούν στη βεβαίωση οφειλής. Είναι θεμελιώδες οι φορολογούμενοι να γνωρίζουν τις απαραίτητες προϋποθέσεις για το παραδεκτό της προσφυγής, ιδίως όσον αφορά την απόδειξη του έννομου συμφέροντος προς δράση και τη σωστή χρονική στιγμή των απαιτήσεων. Η νομολογία συνεχίζει να εξελίσσεται και να διευκρινίζει τους τρόπους άμυνας των δικαιωμάτων των φορολογούμενων, καθιστώντας αναγκαία τη συνεχή ενημέρωση και την κατάλληλη νομική συμβουλή.
