คำพิพากษาที่ 31850 ลงวันที่ 15 พฤษภาคม 2024 ของศาลฎีกา ได้กล่าวถึงประเด็นสำคัญในกฎหมายอาญาของอิตาลี นั่นคือ ข้อห้ามในการให้เหตุบรรเทาโทษทั่วไปมีผลเหนือกว่าเหตุเพิ่มโทษ หลักการนี้ซึ่งมีอยู่ในมาตรา 604-ter แห่งประมวลกฎหมายอาญา ได้ถูกโต้แย้งว่าละเมิดมาตรา 3 ของรัฐธรรมนูญ ซึ่งรับรองหลักการความเสมอภาค อย่างไรก็ตาม ศาลได้ปฏิเสธประเด็นดังกล่าวว่าไม่มีมูลความจริงอย่างชัดแจ้ง โดยเน้นย้ำถึงความชอบด้วยกฎหมายของการตัดสินใจของผู้บัญญัติกฎหมาย
ศาลซึ่งมีประธานโดย R. P. และรายงานโดย F. A. ได้ยืนยันแนวทางที่เคยแสดงไว้ในคำพิพากษาครั้งก่อนๆ โดยย้ำว่าข้อห้ามในการให้เหตุบรรเทาโทษทั่วไปมีผลเหนือกว่าเหตุเพิ่มโทษนั้น ไม่ใช่มาตรการที่ไม่มีเหตุผล ตามความเห็นของศาล ข้อห้ามนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อรับรู้ถึงความเสื่อมเสียเป็นพิเศษต่อพฤติกรรมที่อาจแสดงถึงสภาวะที่เสียเปรียบหรือไม่คู่ควรของผู้กระทำความผิด
มาตรา 604-ter วรรคสอง แห่งประมวลกฎหมายอาญา - ข้อห้ามในการให้เหตุบรรเทาโทษทั่วไปมีผลเหนือกว่าหรือเท่าเทียมกับเหตุเพิ่มโทษตามวรรคแรก - การขัดต่อรัฐธรรมนูญเนื่องจากการละเมิดมาตรา 3 ของรัฐธรรมนูญ - การไม่มีมูลความจริงอย่างชัดแจ้ง - เหตุผล การตั้งคำถามเกี่ยวกับความชอบด้วยรัฐธรรมนูญของมาตรา 604-ter วรรคสอง แห่งประมวลกฎหมายอาญา เนื่องจากการละเมิดมาตรา 3 ของรัฐธรรมนูญ ในส่วนที่กำหนดข้อห้ามในการให้เหตุบรรเทาโทษทั่วไปมีผลเหนือกว่าหรือเท่าเทียมกับเหตุเพิ่มโทษตามวรรคแรกของมาตราดังกล่าวแห่งประมวลกฎหมายอาญา ถือว่าไม่มีมูลความจริงอย่างชัดแจ้ง เนื่องจากเป็นการตัดสินใจของผู้บัญญัติกฎหมายที่ไม่ไร้เหตุผล เพราะมีวัตถุประสงค์เพื่อกำหนดความเสื่อมเสียเป็นพิเศษต่อพฤติกรรมที่ทำให้บุคคลบางกลุ่มมีสภาวะที่เสียเปรียบหรือไม่คู่ควร
คำพิพากษานี้มีนัยสำคัญทั้งในทางปฏิบัติและทางกฎหมาย โดยเฉพาะอย่างยิ่ง ได้ชี้แจงว่าผู้พิพากษาควรถือความสัมพันธ์ระหว่างเหตุบรรเทาโทษและเหตุเพิ่มโทษอย่างไรในกระบวนการประเมินโทษ ข้อห้ามในการให้มีผลเหนือกว่ากำหนดว่า ในกรณีที่มีเหตุเพิ่มโทษ เหตุบรรเทาโทษทั่วไปไม่สามารถนำมาใช้เพื่อลดโทษให้ต่ำกว่าเกณฑ์ที่กำหนดได้ ซึ่งเป็นการช่วยรักษาสมดุลในการบังคับใช้ความยุติธรรม
โดยสรุป คำพิพากษาที่ 31850 ปี 2024 ถือเป็นก้าวสำคัญในการกำหนดขอบเขตระหว่างเหตุบรรเทาโทษและเหตุเพิ่มโทษในกฎหมายอาญาของอิตาลี ศาลฎีกา โดยการวิเคราะห์กฎหมายและหลักการของรัฐธรรมนูญอย่างเข้มงวด ได้ยืนยันความชอบด้วยกฎหมายของข้อห้ามในการให้มีผลเหนือกว่า โดยโต้แย้งว่าการตัดสินใจดังกล่าวไม่เพียงแต่มีเหตุผล แต่ยังจำเป็นต่อการรักษาความสมบูรณ์ของระบบกฎหมายและรับประกันความสมดุลที่ยุติธรรมระหว่างผลประโยชน์สาธารณะและสิทธิของปัจเจกบุคคล