Απόφαση υπ' αριθμ. 34107/2023: Απαγόρευση κατ' οίκον περιορισμού για καταδικασθέντες για απόδραση

Η απόφαση υπ' αριθμ. 34107 της 15ης Ιουνίου 2023, που εκδόθηκε από τον Άρειο Πάγο, προσφέρει μια σημαντική προβληματισμό σχετικά με τα προσωρινά μέτρα κράτησης, ιδίως τον κατ' οίκον περιορισμό για τους καταδικασθέντες για απόδραση. Η εν λόγω απόφαση εντάσσεται στη νομική συζήτηση σχετικά με την εφαρμογή των μέτρων εξαναγκασμού και τους σχετικούς περιορισμούς, παρέχοντας σημαντικές προοπτικές τόσο για τους νομικούς φορείς όσο και για τους πολίτες.

Το Νομικό Πλαίσιο

Η απόφαση του Δικαστηρίου βασίζεται σε δύο θεμελιώδη άρθρα του Ιταλικού Κώδικα Ποινικής Δικονομίας: το άρθρο 284, παράγραφος 5-bis και το άρθρο 275, παράγραφος 2-bis. Το πρώτο ορίζει την απαγόρευση χορήγησης κατ' οίκον περιορισμού για τους καταδικασθέντες για απόδραση, ενώ το δεύτερο προβλέπει ότι δεν μπορεί να εφαρμοστεί η προσωρινή κράτηση στο σωφρονιστικό κατάστημα όταν η επιβληθείσα ποινή δεν υπερβαίνει τα τρία έτη.

• Άρθρο 284, παράγραφος 5-bis: προβλέπει την τεκμαιρόμενη ακαταλληλότητα του κατ' οίκον περιορισμού για τους καταδικασθέντες για απόδραση.
• Άρθρο 275, παράγραφος 2-bis: ορίζει τις προϋποθέσεις για την εφαρμογή της προσωρινής κράτησης.

Ο Άρειος Πάγος, στην απόφασή του, δηλώνει ότι η ειδική διάταξη του άρθρου 284 υπερισχύει της γενικής διάταξης του άρθρου 275, δημιουργώντας έτσι ένα σαφές νομικό πλαίσιο: για όσους έχουν προηγούμενες καταδίκες για απόδραση, δεν είναι δυνατή η χορήγηση κατ' οίκον περιορισμού.

Η Μέγιστη της Απόφασης

Προηγούμενη καταδίκη για απόδραση - Απαγόρευση χορήγησης κατ' οίκον περιορισμού σύμφωνα με το άρθρο 284, παράγραφος 5-bis, Κ.Π.Δ. - Σχέση με το άρθρο 275, παράγραφος 2-bis, Κ.Π.Δ. - Υπεροχή της απαγόρευσης χορήγησης κατ' οίκον περιορισμού - Λόγοι. Σχετικά με τα προσωρινά μέτρα κράτησης, η τεκμαιρόμενη ακαταλληλότητα του κατ' οίκον περιορισμού για τον καταδικασθέντα για απόδραση, που προβλέπεται από το άρθρο 284, παράγραφος 5-bis, Κ.Π.Δ., ως ειδική διάταξη, υπερισχύει της γενικής διάταξης του άρθρου 275, παράγραφος 2-bis, δεύτερη περίοδος, Κ.Π.Δ., σύμφωνα με την οποία δεν μπορεί να εφαρμοστεί το προσωρινό μέτρο κράτησης στο σωφρονιστικό κατάστημα όταν ο δικαστής κρίνει ότι η επιβληθείσα ποινή δεν θα υπερβεί τα τρία έτη.

Αυτή η μέγιστη υπογραμμίζει τη σημασία της ειδικότητας του κανόνα που αφορά την απόδραση, τονίζοντας ότι το ποινικό μητρώο επηρεάζει άμεσα τη δυνατότητα εφαρμογής εναλλακτικών μέτρων στη στέρηση της ελευθερίας.

Πρακτικές Επιπτώσεις της Απόφασης

Η απόφαση υπ' αριθμ. 34107/2023 έχει διάφορες πρακτικές επιπτώσεις:

• Ενισχύει τη θέση της νομολογίας που στοχεύει στην πρόληψη υποτροπών στο έγκλημα της απόδρασης.
• Διευκρινίζει την ιεραρχία των κανόνων σε θέματα προσωρινών μέτρων κράτησης, δίνοντας έμφαση στην ανάγκη για αυστηρή προσέγγιση έναντι των καταδικασθέντων για απόδραση.
• Θα μπορούσε να επηρεάσει τις μελλοντικές αποφάσεις των δικαστών σε θέματα προσωρινών μέτρων κράτησης, δημιουργώντας ένα σημαντικό προηγούμενο.

Συμπεράσματα

Συνοπτικά, η απόφαση υπ' αριθμ. 34107/2023 αποτελεί ένα σημαντικό βήμα προς την ενίσχυση των προσωρινών μέτρων κράτησης έναντι όσων έχουν ήδη αποδείξει τάση για απόδραση. Ο Άρειος Πάγος διευκρίνισε ότι, παρουσία ποινικού μητρώου για απόδραση, δεν είναι δυνατή η χορήγηση κατ' οίκον περιορισμού, τονίζοντας την αρχή της ειδικότητας του κανόνα. Αυτή η απόφαση θα συμβάλει στον καθορισμό ενός σαφέστερου και αυστηρότερου πλαισίου σχετικά με την εφαρμογή των προσωρινών μέτρων κράτησης, προς το συμφέρον της ασφάλειας και της δικαιοσύνης.