คำพิพากษาที่ 47927 ลงวันที่ 20 ตุลาคม 2023 และยื่นเมื่อวันที่ 1 ธันวาคม 2023 เป็นส่วนหนึ่งของบริบททางกฎหมายที่สำคัญในปัจจุบัน โดยได้กล่าวถึงประเด็นเกี่ยวกับความสามารถในการยื่นอุทธรณ์ต่อศาลฎีกาที่เกี่ยวข้องกับข้อกำหนดในการยื่นหนังสือมอบอำนาจในการอุทธรณ์ การตัดสินใจนี้มีความสำคัญเป็นพิเศษเนื่องจากได้ให้ความกระจ่างเกี่ยวกับกฎหมายปัจจุบันที่เกี่ยวข้องกับการอุทธรณ์ โดยกำหนดกฎเกณฑ์ที่ชัดเจนสำหรับจำเลยที่ขาดการพิจารณา
การอ้างอิงหลักของคำพิพากษาคือมาตรา 581 วรรค 1 ทวิ ของประมวลกฎหมายวิธีพิจารณาความอาญา ซึ่งถูกนำมาใช้โดยพระราชกฤษฎีกาที่ 150 ลงวันที่ 10 ตุลาคม 2022 กฎนี้กำหนดว่าในกรณีที่จำเลยขาดการพิจารณา จำเป็นต้องมอบอำนาจเฉพาะให้ทนายความดำเนินการอุทธรณ์ มิฉะนั้นจะถือว่าการอุทธรณ์นั้นไม่สามารถยอมรับได้ กลไกนี้ถูกออกแบบมาเพื่อให้แน่ใจว่าจำเลยจะได้รับทราบความคืบหน้าของคดีเสมอ แม้ว่าจะไม่ได้เข้าร่วมการพิจารณา
การยอมรับและการไม่ยอมรับ - ภาระในการยื่นหนังสือมอบอำนาจเฉพาะในการอุทธรณ์ตามมาตรา 581 วรรค 1 ทวิ แห่งประมวลกฎหมายวิธีพิจารณาความอาญา - การบังคับใช้กับการอุทธรณ์ต่อศาลฎีกา - การมีอยู่ - เหตุผล ในเรื่องการอุทธรณ์ ข้อกำหนดตามมาตรา 581 วรรค 1 ทวิ แห่งประมวลกฎหมายวิธีพิจารณาความอาญา ซึ่งถูกนำมาใช้โดยมาตรา 33 แห่งพระราชกฤษฎีกาที่ 150 ลงวันที่ 10 ตุลาคม 2022 ซึ่งกำหนดให้จำเลยที่ขาดการพิจารณา ต้องมอบอำนาจเฉพาะในการอุทธรณ์ให้ทนายความ โดยต้องเป็นหนังสือมอบอำนาจที่ออกหลังจากมีคำพิพากษา มิฉะนั้นการอุทธรณ์จะไม่สามารถยอมรับได้นั้น สามารถนำมาใช้กับการพิจารณาของศาลฎีกาได้เช่นกัน เนื่องจากเป็นบทบัญญัติที่มุ่งรับรองให้จำเลยทราบถึงความคืบหน้าของกระบวนการพิจารณาอย่างแน่นอน (ในการให้เหตุผล ศาลได้ชี้แจงเพิ่มเติมว่า ภาระในการแนบเอกสารการแจ้งที่อยู่หรือการแสดงที่อยู่ ซึ่งกำหนดให้การอุทธรณ์ไม่สามารถยอมรับได้เช่นกัน จะมีผลบังคับใช้เฉพาะในกรณีที่การอุทธรณ์ก่อให้เกิดความจำเป็นในการแจ้งหมายเรียกให้เข้าร่วมการพิจารณาเท่านั้น และดังนั้นจึงมีผลเฉพาะในกรณีที่มีการยื่นอุทธรณ์ต่อศาลอุทธรณ์เท่านั้น โดยไม่เกี่ยวข้องว่าผู้อุทธรณ์ถูกประกาศว่าขาดการพิจารณาในชั้นศาลก่อนหน้านี้หรือไม่)
ดังนั้น ศาลจึงยืนยันว่าภาระในการยื่นหนังสือมอบอำนาจนั้นขยายไปถึงการอุทธรณ์ต่อศาลฎีกาด้วย โดยเน้นย้ำถึงความสำคัญของเอกสารดังกล่าวในการรับรองสิทธิในการต่อสู้คดีและการรับทราบกระบวนการพิจารณา นอกจากนี้ ยังได้ชี้แจงว่าข้อกำหนดในการแจ้งที่อยู่หรือการแสดงที่อยู่จะบังคับใช้เฉพาะในสถานการณ์ที่เกี่ยวข้องกับการยื่นอุทธรณ์ต่อศาลอุทธรณ์เท่านั้น
โดยสรุป คำพิพากษาที่ 47927 ปี 2023 ถือเป็นก้าวสำคัญสู่ความชัดเจนที่มากขึ้นในกระบวนการอุทธรณ์ โดยเป็นการเสริมสร้างสิทธิของจำเลยและรับรองการใช้สิทธิในการต่อสู้คดีอย่างเหมาะสม เป็นสิ่งสำคัญอย่างยิ่งที่ทนายความจะต้องให้ความสนใจเป็นพิเศษกับประเด็นเหล่านี้ เพื่อหลีกเลี่ยงการอุทธรณ์ที่ไม่สามารถยอมรับได้ และเพื่อให้แน่ใจว่าการเป็นตัวแทนของลูกความของตนเป็นไปอย่างถูกต้อง แม้ในกรณีที่ขาดการพิจารณา