Commentaar op Arrest nr. 23931 van 2023: Poging tot Misdrijf en Territoriale Bevoegdheid

Arrest nr. 23931 van 24 januari 2023 vertegenwoordigt een belangrijke uitspraak van het Hof van Cassatie inzake poging tot misdrijf en territoriale bevoegdheid. Dit besluit, dat zich richt op de criteria voor het identificeren van de laatste handeling gericht op het plegen van een misdrijf, biedt fundamentele inzichten voor juridische professionals en iedereen die geïnteresseerd is in de dynamiek van het strafrecht.

De Context van het Arrest

Het Hof van Cassatie heeft met dit arrest het beroep onontvankelijk verklaard, waarbij is benadrukt dat de laatste handeling gericht op het plegen van een poging tot misdrijf moet worden geïnterpreteerd in zijn natuurlijke dimensie. Dit betekent dat de laatste handeling moet worden beschouwd in zijn intentie om het misdrijf te plegen, zelfs als het criminele doel niet is bereikt. Het arrest onderstreept dus dat het niet relevant is of de handeling kan worden toegeschreven aan een zelfstandig misdrijf, maar essentieel is dat deze finalistisch gericht is op het plegen van het misdrijf zelf.

Poging tot misdrijf - Laatste handeling gericht op het plegen van het misdrijf - Identificatie - Criteria - Mogelijkheid van een zelfstandig misdrijf - Irrelevantie - Feiten. Wat betreft de territoriale bevoegdheid met betrekking tot een poging tot misdrijf, moet de laatste handeling gericht op het plegen van het misdrijf, waarnaar verwezen moet worden ex art. 8, lid 4, van het Wetboek van Strafvordering, worden begrepen in zijn natuurlijke dimensie en als finalistisch gericht op het plegen van het misdrijf met betrekking tot welk de gedraging niet is voltooid of het gevolg niet is ingetreden, waarbij de omstandigheid dat deze abstract kan worden toegeschreven aan een zelfstandige misdrijffiguur, irrelevant blijft.

Implicaties van het Arrest

Dit arrest heeft aanzienlijke implicaties voor de gerechtelijke praktijk. In het bijzonder verduidelijkt het dat juridische professionals niet alleen aandacht moeten besteden aan de laatste handeling, maar ook aan de finaliteit ervan. De analyse van de gedraging moet worden uitgevoerd met een alomvattende visie, rekening houdend met de elementen die kenmerkend zijn voor de poging tot misdrijf.

• De finaliteit van de handeling: deze moet gericht zijn op het plegen van het misdrijf.
• De natuurlijke dimensie van de handeling: het is essentieel om de context en de intenties van de dader te begrijpen.
• De irrelevantie van de mogelijkheid van een zelfstandig misdrijf: wat telt, is de handeling in relatie tot het poging tot misdrijf.

Conclusies

Concluderend biedt Arrest nr. 23931 van 2023 een duidelijke interpretatie van de criteria voor territoriale bevoegdheid in geval van poging tot misdrijf. Het nodigt uit tot reflectie over het belang van het in overweging nemen van de finalistische dimensie van handelingen en hun verband met het poging tot misdrijf. Deze aanpak verrijkt niet alleen de jurisprudentie, maar biedt ook nuttige instrumenten voor een correcte toepassing van het strafrecht.