Verordening nr. 20871 van 2024: Criteria voor de vaststelling van niet-materiële schade

De recente verordening nr. 20871 van 26 juli 2024, uitgevaardigd door het Hof van Cassatie, biedt een belangrijke reflectie op de criteria die moeten worden toegepast voor de vaststelling van niet-materiële schade. Dit onderwerp is van bijzonder belang in de Italiaanse juridische context, waar de beoordeling van morele schade en commerciële reputatieschade een nauwkeurige analyse door de feitenrechter vereist.

De context van de uitspraak

De betreffende uitspraak werd gedaan naar aanleiding van een zaak waarin het bedrijf P. (L. G.) beroep aantekende tegen een decreet dat de bewijslevering van schade aan zijn imago had uitgesloten. Het Hof van Cassatie, dat het beroep honoreerde, benadrukte de noodzaak van een systematische aanpak bij de beoordeling van niet-materiële schade.

De hoofdregel van de uitspraak

In het algemeen. Voor de billijke vaststelling van niet-materiële schade is het noodzakelijk dat de feitenrechter eerst een kwantitatieve parameter vaststelt, in monetaire termen, die direct of indirect verband houdt met de aard van de belangen die door de schadelijke gebeurtenis zijn aangetast, en vervolgens de kwantitatieve aanpassing van deze monetaire parameter uitvoert door te verwijzen naar een of meer objectieve, controleerbare en niet-manifest inconsequente factoren - noch in overschot, noch in tekort - die het mogelijk maken om achteraf de gehele specificatie van het vastgestelde bedrag te controleren. (In dit geval, ter toepassing van de bovengenoemde beginselen, heeft het Hof van Cassatie het aangevochten decreet vernietigd dat, in de procedure van verzet tegen de passiva, had uitgesloten dat het opponerende bedrijf de gestelde aantasting van zijn imago en commerciële reputatie had aangetoond, met het argument dat het bedrijf zijn balansen niet voor de rechtbank had overgelegd, zonder rekening te houden met het feit dat deze laatste alleen economisch-financiële gegevens weergeven, maar op zichzelf niet significant zijn voor de door het verzoekende bedrijf gestelde niet-materiële schade).

Deze hoofdregel benadrukt het belang van het vaststellen van een monetaire referentieparameter voor niet-materiële schade, die moet worden ondersteund door objectieve factoren. Deze aanpak garandeert niet alleen een grotere billijkheid bij de vaststelling, maar biedt ook transparantie in het besluitvormingsproces van de rechter.

Criteria voor vaststelling en hun implicaties

Het Hof erkent dat de billijke vaststelling van niet-materiële schade moet plaatsvinden via een proces dat omvat:

• Vaststelling van een monetaire parameter die verband houdt met de geleden schade.
• Aanpassing van deze parameter met objectieve en controleerbare factoren.
• Uitsluiting van manifest inconsequente beoordelingen.

Deze beoordelingsmethode is bedoeld om ongelijke behandeling te voorkomen en ervoor te zorgen dat de compensaties de ernst van de geleden schade nauwkeurig weerspiegelen. Het is daarom cruciaal dat de partijen in de zaak passende en relevante bewijzen overleggen om de omvang van de niet-materiële schade aan te tonen.

Conclusies

Concluderend vertegenwoordigt verordening nr. 20871 van 2024 een belangrijke stap naar meer duidelijkheid en consistentie in de vaststelling van niet-materiële schade. Het Hof van Cassatie nodigt met deze beslissing uit tot een strikte interpretatie van de vaststellingscriteria, waarbij het belang wordt benadrukt van een kwantitatieve beoordeling die wordt ondersteund door objectieve factoren. Deze aanpak beschermt niet alleen de rechten van de betrokken partijen, maar draagt ook bij aan een groter vertrouwen in het rechtssysteem.