คำพิพากษาที่ 22993 ลงวันที่ 21 สิงหาคม 2024 ของศาลฎีกา (Corte di Cassazione) ได้พิจารณาประเด็นสำคัญเกี่ยวกับเงินชดเชยการว่างงานที่จัดหาโดยประกันสังคมเพื่อการจ้างงาน (ASpI) โดยเฉพาะอย่างยิ่ง ศาลได้มีคำวินิจฉัยเกี่ยวกับความเข้ากันได้ระหว่างสถานะการถูกคุมขังของบุคคลกับการได้รับเงินชดเชยการว่างงาน โดยชี้แจงข้อกำหนดที่จำเป็นสำหรับการเข้าถึงสิทธิดังกล่าว
ตามมาตรา 2 วรรค 1 แห่งพระราชกฤษฎีกาฉบับที่ 181 ปี 2000 การแจ้งความพร้อมทันทีสำหรับการทำงานเป็นสิ่งสำคัญในการได้รับการพิจารณาว่าเป็นผู้ว่างงานและสามารถเข้าถึง ASpI ได้ ศาลได้เน้นย้ำว่าการแจ้งดังกล่าวไม่ขัดแย้งกับสถานะการถูกคุมขัง ซึ่งตรงกันข้ามกับที่เคยมีการโต้แย้งในคำพิพากษาของศาลชั้นต้นบางฉบับก่อนหน้านี้
เงินชดเชย - โดยทั่วไป เงินชดเชยการว่างงานที่จัดหาโดยประกันสังคมเพื่อการจ้างงาน (ASpI) - การแจ้งความพร้อมทันทีสำหรับการทำงาน - ความจำเป็น - สถานะการถูกคุมขัง - ความเข้ากันได้ - ผลกระทบต่อการเริ่มต้นของสิทธิประโยชน์ - กรณีศึกษา การแจ้งความพร้อมทันทีสำหรับการทำงานตามที่กำหนดไว้ในมาตรา 2 วรรค 1 แห่งพระราชกฤษฎีกาฉบับที่ 181 ปี 2000 ถือเป็นองค์ประกอบของการว่างงานที่เกี่ยวข้องกับการได้รับเงินชดเชยที่จัดหาโดยประกันสังคมเพื่อการจ้างงาน (ASpI) และไม่ขัดแย้งกับสถานะการถูกคุมขัง ดังนั้น การจ่ายเงินชดเชยจะเริ่มนับตั้งแต่วันที่ยื่นคำร้อง (ในกรณีนี้ ศาลฎีกาได้ยกเลิกคำพิพากษาของศาลชั้นต้นที่รับรองสิทธิของผู้ยื่นอุทธรณ์ในการได้รับเงินชดเชยการว่างงาน ASpI นับตั้งแต่วันถัดจากวันที่ยื่นคำร้องต่อหน่วยงาน แทนที่จะเป็นวันที่ออกใบแจ้งความ)
คำตัดสินของศาลฎีกาให้ความกระจ่างที่สำคัญเกี่ยวกับวิธีการเข้าถึง ASpI สำหรับผู้ที่ถูกคุมขัง ซึ่งหมายความว่า:
การชี้แจงเหล่านี้อาจมีผลกระทบอย่างมีนัยสำคัญต่อชีวิตของบุคคลจำนวนมากที่แม้จะอยู่ในสถานการณ์การถูกคุมขัง ก็อาจมีสิทธิได้รับความช่วยเหลือทางการเงินในรูปแบบใดรูปแบบหนึ่ง
โดยสรุป คำพิพากษาที่ 22993 ลงวันที่ 21 สิงหาคม 2024 ถือเป็นก้าวสำคัญในการคุ้มครองสิทธิของแรงงานและผู้ว่างงาน โดยชี้แจงว่าสิทธิในการได้รับเงินชดเชยการว่างงานจะต้องไม่ถูกบั่นทอนจากสถานการณ์ส่วนบุคคล เช่น การถูกคุมขัง เป็นสิ่งสำคัญที่ประชาชนจะได้รับทราบเกี่ยวกับข้อกำหนดเหล่านี้ เพื่อให้สามารถใช้สิทธิของตนได้อย่างมีสติและทันท่วงที