Komentar na Rešenje br. 11072 iz 2024. godine: Sudski troškovi i kompenzacija u poreskim sporovima

Poreski sporovi su složena oblast od velikog značaja kako za poreske obveznike, tako i za poreske organe. Rešenje br. 11072 od 24. aprila 2024. godine, doneto od strane Kasacionog suda, pruža važna pojašnjenja u vezi sa pitanjem sudskih troškova, posebno u odnosu na kompenzaciju kada postoji delimično usvajanje zahteva poreskog obveznika. Analiza ovog rešenja nam omogućava da bolje razumemo dinamiku povezanu sa priznavanjem poreskih oslobođenja i s tim u vezi pravnih troškova.

Slučaj i Odluka Suda

U konkretnom slučaju, spor se odnosio na osporavanje poreskog akta od strane C. (C. E.) protiv C. (D. M. A.), u vezi sa šest nepokretnosti. Poreski obveznik je osporio nepriznavanje oslobođenja ili umanjenja za neke od njih. Sud je ponovio da, u pogledu troškova u poreskom postupku, osporavanje nepriznavanja posebnih oslobođenja predstavlja jedinstveni zahtev artikulisan u više delova. Ovaj aspekt je ključan, jer podrazumeva da delimično usvajanje zahteva opravdava kompenzaciju troškova, čak i ako je konačni ishod postupka povoljan za poreski organ.

Generalno. U pogledu troškova u poreskom postupku, osporavanje poreskog akta od strane poreskog obveznika zbog nepriznavanja posebnih i samostalnih oslobođenja ili umanjenja na pojedinačnim nepokretnostima, u vezi sa istim porezom, predstavlja jedinstveni zahtev artikulisan u više delova, u odnosu na koji delimično usvajanje, čak i nakon preinačenja osporene presude u korist poreskog organa, predstavlja adekvatno opravdanje za kompenzaciju sudskih troškova. (U konkretnom slučaju, Kasacioni sud je potvrdio osporenu odluku kojom je naložena kompenzacija troškova žalbenog postupka zbog delimične osnovanosti žalbe koju je podneo poreski organ, budući da je priznato oslobođenje od IMU u odnosu na dve od šest nepokretnosti obuhvaćenih osporenim poreskim rešenjem).

Implikacije Presude

Ova odluka ima nekoliko značajnih implikacija za poreske obveznike i za upravljanje pravnim troškovima u poreskoj oblasti. Posebno, vredi naglasiti:

• Jedinstvenost zahteva: Sud je pojasnio da se osporavanje poreskog akta može smatrati jedinstvenim zahtevom, čak i ako se odnosi na više nepokretnosti. Ovaj pristup pojednostavljuje upravljanje zahtevima i pruža veću jasnost.
• Kompenzacija troškova: Delimično usvajanje zahteva poreskog obveznika može opravdati kompenzaciju troškova, što znači da strana koja izgubi postupak nije uvek obavezna da snosi ceo teret pravnih troškova.
• Normativni referenti: Odluka se zasniva na utvrđenim normama i principima, kao što su Zakonik o parničnom postupku i specifične odredbe u poreskoj materiji, koje naglašavaju važnost pravičnog i poštenog tumačenja pravnih troškova.

Zaključci

Zaključno, Rešenje br. 11072 iz 2024. godine predstavlja korak napred u zaštiti prava poreskih obveznika u poreskim sporovima. Ono pojašnjava da se sudski troškovi mogu kompenzovati čak i u prisustvu delimičnog usvajanja zahteva, čime se pruža veća zaštita poreskom obvezniku. Neophodno je da profesionalci u pravnoj i poreskoj oblasti uzmu u obzir ova uputstva kako bi najbolje usmerili svoje klijente u sličnim situacijama.