Ευθύνη του Δήμου για ζημιές από λακκούβες στο δρόμο: Cass. Civ. n. 15761/2016
Η πρόσφατη απόφαση αριθ. 15761/2016 του Αρείου Πάγου (Corte di Cassazione) εξετάζει το ευαίσθητο θέμα της ευθύνης των δημόσιων φορέων για ζημιές που προκαλούνται από επικίνδυνες οδικές συνθήκες, όπως στην περίπτωση λακκουβών σε έναν δρόμο. Αυτή η απόφαση είναι σημαντική για την κατανόηση του τρόπου με τον οποίο η νομολογία ερμηνεύει τους κανόνες σχετικά με την αστική ευθύνη και τα δικαιώματα των πολιτών όσον αφορά την οδική ασφάλεια.
Η υπόθεση που εξετάζεται
Στη συγκεκριμένη περίπτωση, η C.F. υπέστη ζημιές μετά από πτώση που προκλήθηκε από λακκούβα στο δρόμο. Το Εφετείο του Τάραντα (Corte d'Appello di Taranto) αρχικά απέρριψε την αίτηση αποζημίωσης, θεωρώντας ότι η συμπεριφορά της αιτούσας είχε διακόψει τον αιτιώδη σύνδεσμο μεταξύ του αντικειμένου που φυλάσσεται και της ζημίας που υπέστη. Ωστόσο, ο Άρειος Πάγος έκανε δεκτή την προσφυγή, τονίζοντας ότι η ευθύνη του δημόσιου φορέα δεν μπορεί να αποκλειστεί μόνο με βάση τη συμπεριφορά του ζημιωθέντος.
Η ευθύνη βάσει του άρθρου 2051 του Αστικού Κώδικα (c.c.) προϋποθέτει την ύπαρξη σχέσης φύλαξης και πραγματικής σχέσης μεταξύ ενός ατόμου και του ίδιου του αντικειμένου.
Αρχές αστικής ευθύνης
Το Δικαστήριο υπενθύμισε ότι, σύμφωνα με το άρθρο 2051 του Αστικού Κώδικα, η ευθύνη για ζημιές από αντικείμενα που φυλάσσονται είναι αντικειμενικής φύσης. Αυτό σημαίνει ότι ο ζημιωθείς πρέπει να αποδείξει τον αιτιώδη σύνδεσμο μεταξύ του επικίνδυνου αντικειμένου και της ζημίας που υπέστη, ενώ στον φύλακα εναπόκειται να αποδείξει την απουσία υπαιτιότητας ή την ύπαρξη ανωτέρας βίας. Σε αυτό το πλαίσιο, ο Άρειος Πάγος επανέλαβε ότι η επικινδυνότητα του αντικειμένου πρέπει να αξιολογείται σε σχέση με τη φύση του και την προβλεψιμότητα της επικίνδυνης κατάστασης.
- Υποχρέωση του δημόσιου φορέα να λαμβάνει μέτρα ασφαλείας.
- Τεκμήριο ευθύνης σε περίπτωση οδικών ανωμαλιών.
- Δυνατότητα συντρέχοντος πταίσματος του ζημιωθέντος.
Συμπεράσματα
Η απόφαση αριθ. 15761/2016 του Αρείου Πάγου αποτελεί μια σημαντική επιβεβαίωση των δικαιωμάτων των πολιτών σε θέματα οδικής ασφάλειας. Τονίζει ότι η ευθύνη του Δήμου δεν μπορεί να αποκλειστεί απλώς με βάση τη συμπεριφορά του ζημιωθέντος, αλλά πρέπει να εξεταστεί υπό το φως των συγκεκριμένων περιστάσεων της υπόθεσης. Η απόφαση καλεί τους δημόσιους φορείς να διατηρούν τους δρόμους σε ασφαλείς συνθήκες, επαναλαμβάνοντας ότι η επιμέλεια στη φύλαξη των δρόμων είναι ένα απαραίτητο καθήκον για την εγγύηση της ασφάλειας των πολιτών.
