คำอธิบายคำพิพากษาที่ 33019 ปี 2024: การดูหมิ่นหน่วยงานทางการเมืองและหน่วยงานบริหาร
คำพิพากษาที่ 33019 ลงวันที่ 12 กรกฎาคม 2024 ซึ่งออกโดยศาลฎีกา ถือเป็นคำตัดสินที่สำคัญในเรื่องการดูหมิ่นหน่วยงานทางการเมือง หน่วยงานบริหาร หรือหน่วยงานตุลาการ การตัดสินใจนี้ชี้แจงว่าความผิดฐานดูหมิ่นสามารถเกิดขึ้นได้ แม้ว่าจะไม่มีพฤติกรรมที่กระทำ "ต่อหน้า" เจ้าหน้าที่ก็ตาม เช่นเดียวกับกรณีการสื่อสารทางอีเมลที่ส่งไปยังหน่วยงานของรัฐ
บริบทของคำพิพากษา
ในกรณีนี้ จำเลย A. G. ได้ส่งอีเมลที่มีข้อความดูหมิ่นอย่างร้ายแรงต่อเจ้าหน้าที่ตำรวจท้องที่ นายอำเภอ และเทศบาล ศาลได้พิจารณาว่าพฤติกรรมดังกล่าวเข้าข่ายความผิดฐานดูหมิ่น แม้ว่าจะไม่ได้กระทำต่อหน้าผู้รับก็ตาม
พฤติกรรมที่กระทำด้วยลายลักษณ์อักษร - หน่วยงานที่รวมตัวกันเป็นคณะเพื่อปฏิบัติหน้าที่ - ความจำเป็น - การยกเว้น - กรณีศึกษา การกระทำความผิดฐานดูหมิ่นหน่วยงานทางการเมือง หน่วยงานบริหาร หรือหน่วยงานตุลาการ ซึ่งกระทำด้วยลายลักษณ์อักษรที่ส่งถึงหน่วยงาน คณะผู้แทน หรือคณะกรรมการ ไม่จำเป็นต้องมีพฤติกรรมที่กระทำ "ต่อหน้า" หน่วยงานเหล่านั้น กล่าวคือ ขณะที่กำลังปฏิบัติหน้าที่ (กรณีศึกษาที่ศาลได้พิจารณาว่าความผิดฐานดูหมิ่นหน่วยงานนั้นถูกต้องแล้ว เกี่ยวกับ "อีเมล" บางฉบับที่ส่งไปยัง "บัญชี" อย่างเป็นทางการของตำรวจท้องที่ นายอำเภอ และเทศบาล ซึ่งมีข้อความดูหมิ่นอย่างร้ายแรงต่อเจ้าหน้าที่ตำรวจท้องที่)
นัยทางกฎหมาย
การตัดสินใจนี้กำหนดหลักการพื้นฐาน: ความผิดฐานดูหมิ่นไม่ได้จำกัดอยู่เพียงพฤติกรรมที่กระทำโดยตรงต่อหน้าเจ้าหน้าที่เท่านั้น แต่ยังสามารถแสดงออกผ่านการสื่อสารที่เป็นลายลักษณ์อักษรได้ด้วย ประเด็นนี้มีความสำคัญอย่างยิ่งในยุคที่การปฏิสัมพันธ์ระหว่างพลเมืองและสถาบันต่างๆ เกิดขึ้นผ่านช่องทางดิจิทัลมากขึ้นเรื่อยๆ
- การยอมรับความสำคัญของการสื่อสารที่เป็นลายลักษณ์อักษรในกฎหมายอาญา
- ความเป็นไปได้ในการลงโทษพฤติกรรมที่ดูหมิ่น แม้ว่าจะไม่ได้เกิดขึ้น "ต่อหน้า" เจ้าหน้าที่ก็ตาม
- การเสริมสร้างการคุ้มครองสถาบันของรัฐจากการโจมตีและการดูหมิ่น
ศาลยังได้อ้างถึงประมวลกฎหมายอาญา โดยเฉพาะมาตรา 342 วรรค 2 ซึ่งกล่าวถึงการดูหมิ่นเจ้าหน้าที่ของรัฐ โดยเน้นย้ำว่าเจตนาในการดูหมิ่นสามารถแสดงออกในรูปแบบอื่นนอกเหนือจากการเผชิญหน้าโดยตรงได้
บทสรุป
คำพิพากษาที่ 33019 ปี 2024 ถือเป็นก้าวสำคัญในแนวคำพิพากษาของอิตาลีในเรื่องการดูหมิ่นหน่วยงานของรัฐ คำพิพากษานี้ชี้แจงว่าการดูหมิ่นสถาบันไม่จำเป็นต้องเกิดขึ้นต่อหน้าหน่วยงานที่มีอำนาจ แต่สามารถเกิดขึ้นได้ผ่านลายลักษณ์อักษรที่ส่งไปยังช่องทางอย่างเป็นทางการ แนวทางนี้เป็นการขยายการคุ้มครองสถาบันและสมาชิกของสถาบัน ส่งเสริมบรรยากาศแห่งความเคารพที่จำเป็นต่อการทำงานที่ถูกต้องของหน่วยงานบริหารของรัฐ
