คำพิพากษาที่ 5641 ของศาลฎีกา ซึ่งออกเมื่อวันที่ 9 มีนาคม 2018 ถือเป็นบรรทัดฐานที่สำคัญในเรื่องความรับผิดทางวิชาชีพทางการแพทย์ ข้อพิพาทเกี่ยวข้องกับการชดเชยความเสียหายโดย Casa di Cura Villa Mafalda หลังจากการเสียชีวิตของผู้ป่วยรายหนึ่ง ชื่อ D.G.P. อันเนื่องมาจากความผิดพลาดในการวินิจฉัยและการผ่าตัดที่ไม่จำเป็น กรณีนี้ให้ข้อคิดมากมายเกี่ยวกับการตีความความรับผิดทางการแพทย์และการประเมินค่าความเสียหาย
ศาลอุทธรณ์กรุงโรมได้ยอมรับคำขอชดเชยค่าเสียหายของทายาทผู้ป่วยเพียงบางส่วน โดยให้เหตุผลว่าแพทย์ไม่ได้เป็นสาเหตุโดยตรงของการเสียชีวิตของผู้ป่วย แต่ได้ลดโอกาสรอดชีวิตของผู้ป่วยลง อย่างไรก็ตาม ศาลฎีกาเห็นว่าค่าชดเชยควรระบุเป็นการสูญเสียความสัมพันธ์ในครอบครัว โดยเน้นย้ำถึงความสำคัญของการแยกแยะระหว่างความเสียหายจากการสูญเสียโอกาส (loss of chance) และความเสียหายจากการเสียชีวิต (death)
ประเด็นสำคัญของคำพิพากษาเกี่ยวข้องกับความสัมพันธ์เชิงสาเหตุระหว่างความผิดพลาดทางการแพทย์และการเสียชีวิตของผู้ป่วย ศาลได้ตัดสินว่า แม้ว่าการละเลยหน้าที่ของแพทย์จะไม่ได้เป็นสาเหตุของการเสียชีวิต แต่ก็มีผลกระทบอย่างมีนัยสำคัญต่อคุณภาพชีวิตของผู้ป่วยและความทุกข์ทรมานของครอบครัว การประเมินค่าความเสียหายได้คำนึงถึงปัจจัยต่างๆ ดังนี้:
ศาลได้ชี้แจงว่า ความรับผิดทางการแพทย์ไม่ได้จำกัดอยู่เพียงแค่การวินิจฉัยเท่านั้น แต่ยังครอบคลุมถึงทุกขั้นตอนของการรักษาผู้ป่วยด้วย
คำพิพากษาศาลฎีกาที่ 5641 ปี 2018 เน้นย้ำถึงความสำคัญของการตีความความรับผิดชอบในด้านการแพทย์อย่างถูกต้อง โดยชี้ให้เห็นถึงความจำเป็นในการวิเคราะห์ความสัมพันธ์เชิงสาเหตุอย่างละเอียดในกรณีที่มีการเรียกร้องค่าชดเชย คำพิพากษานี้ได้สร้างบรรทัดฐานที่สำคัญสำหรับคดีความรับผิดทางวิชาชีพในอนาคต โดยให้ความสนใจกับวิธีการประเมินค่าความเสียหายอย่างเป็นธรรมและได้สัดส่วนกับความทุกข์ทรมานและการสูญเสียที่เกิดขึ้นกับครอบครัว ในบริบททางกฎหมายที่ซับซ้อนเช่นนี้ เป็นสิ่งสำคัญอย่างยิ่งสำหรับผู้ประกอบวิชาชีพกฎหมายที่จะต้องเตรียมพร้อมในการจัดการกับสถานการณ์ที่คล้ายคลึงกันด้วยความรู้ความสามารถและความละเอียดอ่อนที่เหมาะสม