Ερμηνεία Διοικητικών Πράξεων: Ανάλυση της Απόφασης υπ' αριθμ. 15367/2024
Η απόφαση υπ' αριθμ. 15367 της 3ης Ιουνίου 2024, που εκδόθηκε από τον Άρειο Πάγο, αποτελεί ένα σημαντικό σημείο αναφοράς στο ζήτημα της ερμηνείας των μη κανονιστικών διοικητικών πράξεων. Σε ένα σύνθετο νομικό πλαίσιο, αυτή η διάταξη διευκρινίζει πώς πρέπει να ερμηνεύονται τέτοιες πράξεις, κάνοντας χρήση κριτηρίων παρόμοιων με αυτά που χρησιμοποιούνται για τις συμβάσεις. Ποιες είναι όμως οι πρακτικές επιπτώσεις αυτής της απόφασης για τα θύματα φυσικών καταστροφών και για τις δημόσιες διοικήσεις;
Το Πλαίσιο της Απόφασης
Η διαμάχη αφορά προσφυγή που κατατέθηκε από τον R. (O.) κατά του R. (B.), σχετικά με την εκκαθάριση αποζημιώσεων για θύματα πλημμυρών, οι οποίες διατάχθηκαν με διαταγές της προεδρίας του υπουργικού συμβουλίου. Ο Άρειος Πάγος απέρριψε την προσφυγή, υποστηρίζοντας ότι η ερμηνεία των εν λόγω διοικητικών πράξεων είχε επαρκώς αιτιολογηθεί και δεν αμφισβητήθηκε επαρκώς από τα μέρη. Αυτή η απόφαση αναδεικνύει τη σημασία της ορθής αξιολόγησης της συμβατικής βούλησης της δημόσιας διοίκησης.
Αρχές Ερμηνείας και Ελέγχου
Μη κανονιστική διοικητική πράξη - Ερμηνεία - Κριτήρια - Έλεγχος στον Άρειο Πάγο - Όρια - Περίπτωση. Η ερμηνεία των διοικητικών πράξεων μη κανονιστικού περιεχομένου υπόκειται στους κανόνες που ορίζονται για τις συμβάσεις, εφόσον είναι συμβατοί, και συνίσταται στη διαπίστωση της συμβατικής βούλησης της δημόσιας διοίκησης, η οποία ανήκει στην αρμοδιότητα του δικαστή της ουσίας. Για τον έλεγχό της ενώπιον του Αρείου Πάγου, δεν αρκεί μια αφηρημένη αναφορά στα άρθρα 1362 επ. του Αστικού Κώδικα, αλλά απαιτείται η εξειδίκευση των ερμηνευτικών κανόνων που θεωρούνται ότι παραβιάστηκαν και η ακριβής ένδειξη των σημείων της αιτιολογίας που αποκλίνουν από αυτούς, εντός των ορίων που προβλέπονται από το άρθρο 360, παράγραφος 1, αριθ. 3 του Κώδικα Πολιτικής Δικονομίας, για την περίπτωση παράβασης νόμου, ή για την παράλειψη εξέτασης ουσιώδους πραγματικού γεγονότος που αποτέλεσε αντικείμενο συζήτησης μεταξύ των μερών σύμφωνα με το αναθεωρημένο άρθρο 360, παράγραφος 1, αριθ. 5 του Κώδικα Πολιτικής Δικονομίας. (Στην προκειμένη περίπτωση, ο Άρειος Πάγος απέρριψε την προσφυγή κατά της απόφασης της ουσίας σχετικά με την εκκαθάριση αποζημιώσεων υπέρ των θυμάτων πλημμυρών, σύμφωνα με τα προβλεπόμενα σε διαταγές της προεδρίας του υπουργικού συμβουλίου ή του αρμοδίως ορισθέντος ειδικού επιτρόπου, κρίνοντας ότι η ερμηνεία των εν λόγω διοικητικών πράξεων είχε δοθεί με εύλογο τρόπο που δεν αμφισβητήθηκε επαρκώς).
Αυτή η μέγιστη υπογραμμίζει ότι η ερμηνεία των μη κανονιστικών πράξεων πρέπει να ακολουθεί σαφώς καθορισμένους κανόνες και ότι η ευθύνη απόδειξης τυχόν ερμηνευτικών σφαλμάτων βαρύνει αυτόν που αμφισβητεί την πράξη. Ως εκ τούτου, είναι θεμελιώδες τα μέρη να υποδεικνύουν με ακρίβεια ποιοι ερμηνευτικοί κανόνες παραβιάστηκαν, αποφεύγοντας γενικές αμφισβητήσεις.
Συμπεράσματα
Συμπερασματικά, η απόφαση υπ' αριθμ. 15367/2024 παρέχει σαφείς οδηγίες σχετικά με τα όρια και τα κριτήρια ερμηνείας των μη κανονιστικών διοικητικών πράξεων. Ενισχύει την ιδέα ότι η ερμηνεία τέτοιων πράξεων είναι μια διαδικασία που ανήκει στην αρμοδιότητα του δικαστή της ουσίας, ο οποίος πρέπει να βασίζεται σε ισχυρά και συγκεκριμένα επιχειρήματα. Αυτό όχι μόνο εγγυάται μια δικαιότερη εφαρμογή των κανόνων, αλλά προστατεύει και τα θύματα φυσικών καταστροφών, διασφαλίζοντας ότι οι αποφάσεις είναι αιτιολογημένες και επαρκώς δικαιολογημένες.
