Continuatie van Misdrijven en Schriftelijke Procedure in Hoger Beroep: De Voorwaarden van de Cassatierechter met Arrest 20993/2025

In het dynamische landschap van het Italiaanse strafrecht zijn de uitspraken van de Corte di Cassazione (Hof van Cassatie) van fundamenteel belang voor de toepassing van de wet. Arrest nr. 20993 van 20 mei 2025 (gedeponeerd op 5 juni 2025) behandelt een onderwerp van groot praktisch belang: de voorwaarden voor toelaatbaarheid van het verzoek tot erkenning van de continuatie van misdrijven in een hoger beroep dat via een schriftelijke procedure wordt gevoerd. Deze beslissing, waarbij G. L. de verdachte was en Dott. A. S. de rapporteur, biedt cruciale verduidelijkingen voor juridische professionals.

De Continuatie van Misdrijven en de Schriftelijke Procedure: Kernaspecten

De continuatie van misdrijven (artikel 81, lid 2, van het Wetboek van Strafrecht) doet zich voor wanneer meerdere wettelijke overtredingen worden begaan met één enkel crimineel plan, wat de toepassing van een enkele, verhoogde straf mogelijk maakt, die gunstiger is dan de materiële optelling van straffen. Het hoger beroep via schriftelijke procedure, inmiddels een gevestigde praktijk, voorziet in de behandeling van het beroep via schriftelijke memoriën die de mondelinge behandeling vervangen, waardoor de procesgang wordt gestroomlijnd, maar specifieke procedurele uitdagingen met zich meebrengt, zoals die welke in de onderhavige uitspraak aan de orde komt.

Het Verzoek tot Continuatie in Hoger Beroep: De Voorwaarde Gesteld door de Cassatierechter

De centrale kwestie die door het Hooggerechtshof werd behandeld, betrof de mogelijkheid om voor de eerste keer, in een schriftelijke memorie in hoger beroep via schriftelijke procedure, de erkenning van de continuatie tussen de misdrijven die het onderwerp van het proces vormen en andere misdrijven waarover reeds een definitieve uitspraak was gedaan, te vragen. Het Hof van Beroep van Napels had een dergelijk verzoek als ontoelaatbaar beschouwd. De Cassatierechter, voorgezeten door Dott. A. P., heeft deze oriëntatie bevestigd en een essentiële voorwaarde gesteld:

In een hoger beroep dat via een schriftelijke procedure wordt gevoerd, kan de erkenning van de continuatie tussen te berechten misdrijven en reeds met een definitieve uitspraak berechte misdrijven voor de eerste keer worden aangevraagd bij de indiening van een schriftelijke memorie, die de mondelinge behandeling vervangt, alleen indien de uitspraak betreffende de reeds berechte feiten definitief is geworden na de indiening van de beroepsgronden.

Deze uitspraak verduidelijkt dat het verzoek tot continuatie in hoger beroep via schriftelijke procedure toelaatbaar is via een schriftelijke memorie alleen indien de uitspraak betreffende de reeds berechte feiten definitief is geworden na de indiening van de beroepsgronden. De ratio is het vermijden van vertragende strategieën: indien de definitieve status van de uitspraak betreffende de "eerdere" misdrijven reeds bekend was (of kenbaar was) op het moment van de beroepsgronden, had het verzoek in die fase moeten worden ingediend. Dit beginsel, in lijn met de artikelen 597 en 598 bis van het Wetboek van Strafvordering, benadrukt de tijdigheid en procedurele loyaliteit, en voorkomt instrumenteel gebruik van de instelling.

Kernpunten en Wettelijke Verwijzingen

Arrest nr. 20993/2025 biedt precieze aanwijzingen voor de verdediging:

• Het verzoek tot continuatie is niet toelaatbaar in hoger beroep indien de uitspraak betreffende de eerdere misdrijven reeds definitief was op het moment van indiening van de beroepsgronden.
• De schriftelijke memorie in de schriftelijke procedure wordt gelijkgesteld aan de mondelinge behandeling voor het indienen van het verzoek, maar altijd met inachtneming van de tijdelijke voorwaarde.
• Het is de plicht van de partij om aan te tonen dat de definitieve status van de uitspraak betreffende de reeds berechte misdrijven is ingetreden na de indiening van de beroepsgronden.

Deze uitspraak past in een gevestigde jurisprudentiële oriëntatie en herhaalt het belang van een correcte beheersing van de procesgang voor de toepassing van artikel 81, lid 2, van het Wetboek van Strafrecht en de procedurele normen (art. 597, 598 bis van het Wetboek van Strafvordering) in de fase van beroep.

Conclusies

Arrest nr. 20993 van 2025 van de Corte di Cassazione is een essentieel referentiepunt voor het beheer van verzoeken tot continuatie van misdrijven in hoger beroep via schriftelijke procedure. Het benadrukt het belang van de zorgvuldigheid van de verdediging en de procesgang, en stelt een duidelijke grens aan de introductie van nieuwe kwesties in een gevorderd stadium. Het grondig begrijpen van deze voorwaarden is cruciaal voor strafrechtadvocaten, om effectieve verdedigingsstrategieën te ontwikkelen en de belangen van hun cliënten optimaal te beschermen.