Σχολιασμός στην Απόφαση υπ' αριθμ. 15438/2024: Παρανομία Ποινής και Συνεχιζόμενο Έγκλημα
Η απόφαση υπ' αριθμ. 15438 της 7ης Φεβρουαρίου 2024, που κατατέθηκε στις 15 Απριλίου 2024, προσφέρει μια σημαντική ερμηνεία σχετικά με την παρανομία της ποινής στο πλαίσιο του συνεχόμενου εγκλήματος. Συγκεκριμένα, ο Άρειος Πάγος διευκρίνισε ότι η βασική ποινή που ορίζεται από δικαστή δεν είναι απαραίτητο να τηρεί το πλαίσιο των προβλεπόμενων ορίων, υπό την προϋπόθεση ότι η τελική ποινή τηρεί τα γενικά όρια που προβλέπονται από τον ιταλικό ποινικό κώδικα.
Το Πλαίσιο της Απόφασης
Η υπόθεση αφορούσε την άσκηση έφεσης από τον Εισαγγελέα κατά απόφασης του GIP του Δικαστηρίου του Μπολτσάνο, υποστηρίζοντας την παρανομία της επιβληθείσας ποινής για το έγκλημα της ληστείας. Το Δικαστήριο έκρινε την έφεση απαράδεκτη, τονίζοντας ότι δεν υφίσταται παρανομία στην περίπτωση που ο δικαστής, παρόλο που ορίζει μια βασική ποινή ανώτερη από αυτή που προβλέπεται από το νόμο, δεν υπερβαίνει τα όρια που ορίζονται από τα άρθρα 23 και επόμενα του ποινικού κώδικα.
Εσφαλμένη αναφορά της βασικής ποινής - Παρανομία ποινής - Αποκλεισμός – Προϋποθέσεις - Αναφορά - Περίπτωση. Σχετικά με το συνεχόμενο έγκλημα, δεν υφίσταται παρανομία ποινής στην περίπτωση που, κατά τον καθορισμό της, ο δικαστής, παρόλο που ορίζει μια βασική ποινή που υπερβαίνει το προβλεπόμενο από το νόμο πλαίσιο, δεν υπερβαίνει τα γενικά όρια που ορίζονται από τα άρθρα 23 επ. 65, 71 επ. και 81, τρίτη και τέταρτη παράγραφος, ποιν. κώδικα, καθώς πρέπει να λαμβάνεται υπόψη η τελική ποινή, χωρίς να έχει σημασία ότι τα ενδιάμεσα βήματα που οδηγούν στον καθορισμό της χαρακτηρίζονται από υπολογισμούς που έγιναν κατά παράβαση του νόμου. (Περίπτωση στην οποία το Δικαστήριο έκρινε απαράδεκτη την έφεση του Εισαγγελέα που παραπονιόταν για την παρανομία της ποινής, καθώς η βασική ποινή για το αδίκημα της ληστείας, που θεωρήθηκε το βαρύτερο από αυτά που συνδέονται με τη συνέχιση, είχε οριστεί σε φυλάκιση διάρκειας μικρότερης του ενός έτους, κατά παράβαση της διάταξης του άρθρου 628 ποιν. κώδικα).
Μια Ευρύτερη Θεώρηση της Ποινής στο Ποινικό Δίκαιο
Αυτή η απόφαση μας καλεί να αναλογιστούμε τους τρόπους καθορισμού της ποινής σε περιπτώσεις συνεχόμενου εγκλήματος. Είναι θεμελιώδες οι νομικοί φορείς να κατανοήσουν ότι, παρόλο που η αναφορά μιας βασικής ποινής μπορεί να φαίνεται λανθασμένη, αυτό δεν συνεπάγεται αυτομάτως την παρανομία της τελικής ποινής. Μεταξύ των ευρωπαϊκών και ιταλικών νομικών αρχών, το άρθρο 81 του ποινικού κώδικα ορίζει ότι η ποινή πρέπει να είναι ανάλογη με το διαπραχθέν έγκλημα και πρέπει να λαμβάνει υπόψη τις περιστάσεις της συγκεκριμένης περίπτωσης.
- Η ποινή πρέπει να τηρεί τα γενικά όρια που προβλέπονται από τον ποινικό κώδικα.
- Η τελική ποινή είναι το κρίσιμο στοιχείο που πρέπει να λαμβάνεται υπόψη.
- Οι μέθοδοι υπολογισμού της βασικής ποινής μπορεί να παρουσιάζουν παραβιάσεις, αλλά δεν επηρεάζουν τη νομιμότητα της τελικής ποινής.
Συμπεράσματα
Συμπερασματικά, η απόφαση υπ' αριθμ. 15438 του 2024 αποτελεί μια σημαντική διευκρίνιση για το ιταλικό ποινικό δίκαιο. Ορίζει ότι δεν αρκεί η επίκληση μιας εσφαλμένης αναφοράς της βασικής ποινής για να αμφισβητηθεί η νομιμότητα της τελικής ποινής, ενισχύοντας έτσι την αρχή ότι η αξιολόγηση πρέπει να επικεντρώνεται στην τελική ποινή. Οι δικηγόροι και οι επαγγελματίες του τομέα πρέπει να λαμβάνουν υπόψη αυτές τις πτυχές για τη σωστή διαχείριση των υπερασπιστικών θέσεων σε περιπτώσεις συνεχόμενου εγκλήματος.
