คำสั่งศาลฎีกาที่ 19806 เมื่อวันที่ 17 กรกฎาคม 2024 ที่ผ่านมา ถือเป็นการดำเนินการที่สำคัญในเรื่องค่าชดเชยสำหรับความเสียหายที่เกิดจากโครงการสาธารณูปโภค ในที่นี้ ศาลได้ยืนยันหลักการพื้นฐานบางประการเกี่ยวกับอายุความของสิทธิในการได้รับค่าชดเชย โดยชี้แจงจุดเริ่มต้นของการนับระยะเวลาและผลกระทบต่อเจ้าของอสังหาริมทรัพย์ที่ได้รับความเสียหายถาวร
มาตรา 44 ของกฎหมายลำดับศักดิ์ที่ 327 ปี 2001 กำหนดวิธีการชดเชยสำหรับเจ้าของอสังหาริมทรัพย์ที่ได้รับความเสียหายถาวรจากการก่อสร้างโครงการสาธารณูปโภค ศาลฎีกาในคำสั่งนี้ได้เน้นย้ำว่าค่าชดเชยดังกล่าวถือเป็นผลจากการกระทำที่ชอบด้วยกฎหมายซึ่งก่อให้เกิด "การลดลง" (deminutio) อย่างถาวร ซึ่งส่งผลต่อความเป็นไปได้ในการใช้ประโยชน์จากทรัพย์สินของเจ้าของ
ค่าชดเชยตามมาตรา 44 ของกฎหมายลำดับศักดิ์ที่ 327 ปี 2001 ซึ่งเจ้าของอสังหาริมทรัพย์มีสิทธิได้รับเมื่อได้รับความเสียหายถาวรจากการก่อสร้างโครงการสาธารณูปโภค ถือเป็นการชดเชยสำหรับการกระทำที่ชอบด้วยกฎหมายซึ่งก่อให้เกิด "การลดลง" (deminutio) อย่างถาวร ซึ่งส่งผลต่อความเป็นไปได้ในการใช้ประโยชน์จากทรัพย์สินอย่างน้อยหนึ่งประการ ด้วยเหตุนี้ สิทธิที่เกี่ยวข้องจะหมดอายุความภายในสิบปี โดยเริ่มนับตั้งแต่วันที่บุคคลภายนอกเริ่มได้รับความเสียหาย หรือนับตั้งแต่วันที่โครงการสาธารณะเริ่มดำเนินการ
ประเด็นสำคัญที่เกิดขึ้นจากคำพิพากษาคือเรื่องการเริ่มต้นนับอายุความ ศาลได้ชี้แจงว่าสิทธิในการได้รับค่าชดเชยจะหมดอายุความภายในสิบปี โดยเริ่มนับตั้งแต่วันที่บุคคลภายนอกเริ่มได้รับความเสียหาย หรือนับตั้งแต่วันที่โครงการเปิดให้สาธารณชนใช้สัญจร หลักการนี้มีความสำคัญอย่างยิ่งต่อเจ้าของอสังหาริมทรัพย์ เนื่องจากเป็นการกำหนดกรอบเวลาที่ชัดเจนภายในซึ่งพวกเขาต้องใช้สิทธิของตน
โดยสรุป คำสั่งศาลฎีกาที่ 19806 ปี 2024 ได้ชี้แจงวิธีการชดเชยสำหรับความเสียหายที่เกิดขึ้นจากโครงการสาธารณะได้อย่างมีนัยสำคัญ โดยกำหนดระยะเวลาหมดอายุความที่ชัดเจนและแน่นอน การดำเนินการของศาลฎีกานี้มอบความแน่นอนมากขึ้นแก่เจ้าของอสังหาริมทรัพย์ และถือเป็นก้าวสำคัญในการคุ้มครองสิทธิของพลเมืองที่เกี่ยวข้องกับโครงการสาธารณูปโภค ผู้ที่เกี่ยวข้องควรให้ความสนใจกับประเด็นเหล่านี้เพื่อให้แน่ใจว่าสิทธิของตนได้รับการใช้สิทธิอย่างถูกต้อง