การหย่าร้างและค่าเลี้ยงดู: การวิเคราะห์คำพิพากษา Cass. Civ. เลขที่ 19477/2024

คำสั่งศาลฎีกาฉบับล่าสุด เลขที่ 19477 ปี 2024 ได้กล่าวถึงประเด็นสำคัญเกี่ยวกับการหย่าร้าง การดูแลบุตร และค่าอุปการะเลี้ยงดู คำพิพากษานี้อยู่ในบริบททางกฎหมายที่ความเป็นอยู่ที่ดีของเด็กเป็นศูนย์กลางของการตัดสินใจของศาล โดยเน้นย้ำถึงความสำคัญของการสร้างสมดุลระหว่างความต้องการของผู้ปกครองและความต้องการของบุตร

กรณีศึกษา

ในคดีนี้ A.A. และ B.B. ได้โต้แย้งเกี่ยวกับวิธีการดูแลบุตรและการมีส่วนร่วมในการอุปการะเลี้ยงดูบุตร C.C. และ D.D. การดูแลบุตรในตอนแรกเป็นการดูแลร่วมกัน โดยเด็กอยู่กับมารดาเป็นหลัก A.A. ได้ยื่นคำร้องขอให้มีการดูแลบุตรแบบสลับกัน แต่ศาลหลังจากพิจารณาพยานหลักฐานแล้ว ได้ยืนยันการดูแลบุตรโดยมารดา และกำหนดให้บิดาจ่ายค่าอุปการะเลี้ยงดูบุตรคนละ 300 ยูโรต่อเดือน

ศาลอุทธรณ์เห็นว่ามาตรการที่กำหนดขึ้นมีวัตถุประสงค์เพื่อรักษาความเป็นอยู่ที่ดีของเด็ก โดยรับรองให้พวกเขามีความสัมพันธ์กับผู้ปกครองทั้งสองฝ่าย

การตัดสินของศาล

ศาลอุทธรณ์ได้ปฏิเสธคำอุทธรณ์ของ A.A. โดยยืนยันคำตัดสินของศาลชั้นต้น ศาลได้เน้นย้ำถึงความสำคัญของการประเมินสภาพจิตใจของเด็กและพลวัตของครอบครัว โดยชี้ให้เห็นว่าการตัดสินใจที่ทำขึ้นมีเป้าหมายเพื่อให้เด็กมีสภาพแวดล้อมที่สงบสุข ประเด็นสำคัญของคำพิพากษาประกอบด้วย:

• การดูแลบุตรแบบร่วมกัน โดยเด็กอยู่กับมารดาเป็นหลัก
• ค่าอุปการะเลี้ยงดูที่กำหนดไว้ที่ 600 ยูโรต่อเดือน
• การแบ่งค่าใช้จ่ายพิเศษระหว่างผู้ปกครองในอัตราส่วน 50%

ข้อคิดเห็นสุดท้าย

คำพิพากษาของศาลฎีกา ซึ่งยืนยันการปฏิเสธคำร้อง ได้ย้ำถึงความสำคัญของการรับรองสิทธิในการมีผู้ปกครองทั้งสองฝ่าย โดยเคารพความต้องการของเด็ก แนวทางที่ผู้พิพากษาใช้แสดงให้เห็นว่าการตัดสินใจในเรื่องครอบครัวจะต้องคำนึงถึงประโยชน์สูงสุดของเด็กเสมอ ตามที่บัญญัติไว้ในมาตรา 337 ter แห่งประมวลกฎหมายแพ่งของอิตาลี และมาตรา 8 ของอนุสัญญายุโรปว่าด้วยสิทธิมนุษยชน คดีนี้เป็นตัวอย่างที่สำคัญของวิธีการที่ระบบกฎหมายอิตาลีมุ่งมั่นที่จะปกป้องความสัมพันธ์ในครอบครัว โดยพยายามสร้างสมดุลระหว่างสิทธิของผู้ปกครองและความเป็นอยู่ที่ดีของเด็ก