คำพิพากษาที่ 9447 ลงวันที่ 5 มีนาคม 2019 ของศาลฎีกา ถือเป็นบรรทัดฐานที่สำคัญในเรื่องความรับผิดทางการแพทย์ โดยเฉพาะอย่างยิ่งในสาขาสูติศาสตร์ กรณีที่พิจารณาเกี่ยวข้องกับการลงโทษแพทย์สูตินรีเวชในข้อหาเสียชีวิตโดยประมาท เนื่องจากการละเลยในการติดตามดูแลผู้ป่วยที่กำลังคลอด ซึ่งทารกในครรภ์เสียชีวิตเนื่องจากภาวะรกไม่ทำงานเฉียบพลัน การตัดสินใจนี้ให้ข้อคิดเกี่ยวกับการรับผิดชอบทางวิชาชีพและความสำคัญของแนวปฏิบัติทางสุขภาพ
ศาลอุทธรณ์เมืองตูรินได้ยืนยันคำพิพากษาลงโทษแพทย์ A.E. ในข้อหาเสียชีวิตโดยประมาท โดยถือว่ามีความรับผิดเนื่องจากไม่ได้ติดตามดูแลการตั้งครรภ์ของผู้ป่วยอย่างเพียงพอ ซึ่งมีปัจจัยเสี่ยงที่สำคัญ ศาลเน้นย้ำว่าการกระทำของ A. มีลักษณะเป็นความประมาทเลินเล่ออย่างร้ายแรง เนื่องจากไม่ได้ปฏิบัติตามแนวปฏิบัติของสำนักงานบริการสุขภาพแห่งชาติ (Age.Na.S.)
ศาลเน้นย้ำว่าการอ่านผลการตรวจ cardiotocography ที่ถูกต้องจะช่วยให้สามารถเข้าแทรกแซงได้ทันท่วงทีและหลีกเลี่ยงเหตุการณ์ร้ายแรงได้
ประเด็นสำคัญของคำพิพากษาคือการอ้างอิงถึงแนวปฏิบัติที่กำหนดวิธีการจัดการสถานการณ์การตั้งครรภ์ที่มีความเสี่ยง ปรากฏว่า A. ไม่ได้ทำการติดตามอย่างต่อเนื่อง แม้จะมีสัญญาณของภาวะทารกในครรภ์มีทุกข์ ซึ่งทำให้ศาลยืนยันความสำคัญของการฝึกอบรมและการพัฒนาอย่างต่อเนื่องสำหรับบุคลากรทางการแพทย์ เพื่อรับประกันความปลอดภัยของผู้ป่วย
คำพิพากษาที่ 9447 ปี 2019 เน้นย้ำถึงความจำเป็นในการเตรียมความพร้อมและการเฝ้าระวังที่เพียงพอจากบุคลากรทางการแพทย์ โดยชี้ให้เห็นว่าการละเมิดแนวปฏิบัติอาจนำไปสู่ผลทางกฎหมายและศีลธรรมที่ร้ายแรง กรณีของ A.E. ถือเป็นเครื่องเตือนใจสำหรับแพทย์ทุกคน ให้ปฏิบัติงานโดยเคารพกฎระเบียบและแนวทางการปฏิบัติทางคลินิกที่ได้รับการยอมรับอย่างเต็มที่ เพื่อปกป้องชีวิตและสุขภาพของผู้ป่วยและบุตรหลานของพวกเขา