Σχολιασμός της Απόφασης υπ' αριθμ. 16352/2024: Κρίση Στάθμισης Μεταξύ Περιστάσεων σε Συνεχείς Αξιόποινες Πράξεις
Η πρόσφατη απόφαση υπ' αριθμ. 16352 της 29ης Φεβρουαρίου 2024 έχει προκαλέσει έντονο διάλογο μεταξύ των ειδικών του ποινικού δικαίου, καθώς αντιμετωπίζει ένα κρίσιμο θέμα: την κρίση στάθμισης μεταξύ περιστάσεων σε συνεχιζόμενες αξιόποινες πράξεις. Σε αυτό το άρθρο, θα αναλύσουμε τις κύριες πτυχές αυτής της απόφασης και τον αντίκτυπό της στην ιταλική νομολογία.
Η Κρίση Στάθμισης Μεταξύ Περιστάσεων
Το Δικαστήριο, στην απόφασή του, διευκρίνισε ότι η κρίση στάθμισης μεταξύ περιστάσεων πρέπει να διενεργείται αποκλειστικά σε σχέση με τις περιστάσεις της πράξης που κρίνεται ως βαρύτερη. Αυτό σημαίνει ότι οι περιστάσεις των "δορυφορικών" πράξεων πρέπει να λαμβάνονται υπόψη μόνο για τον προσδιορισμό της αύξησης της ποινής σύμφωνα με το άρθρο 81, παράγραφος δεύτερη, του Ποινικού Κώδικα.
- Οι περιστάσεις πρέπει να αφορούν την βαρύτερη πράξη.
- Οι περιστάσεις των δορυφορικών πράξεων είναι σχετικές μόνο για την αύξηση της ποινής.
- Η στάθμιση πρέπει να σέβεται τις αρχές του "favor rei" (υπέρ του κατηγορουμένου) και της νομιμότητας.
Είναι σημαντικό να τονιστεί ότι, εάν η στάθμιση περιστάσεων αντίθετου πρόσημου που σχετίζονται με μια δορυφορική πράξη επηρεάζει το είδος της ποινής που εφαρμόζεται, θα πρέπει να λαμβάνεται υπόψη αυτή η πτυχή. Αυτή η αρχή συνάδει με την προστασία των δικαιωμάτων του κατηγορουμένου, όπως ορίζεται από το Σύνταγμα και τους ευρωπαϊκούς κανόνες.
Κρίση στάθμισης μεταξύ περιστάσεων - Εφαρμογή αποκλειστικά στις περιστάσεις που αφορούν την βαρύτερη πράξη - Ύπαρξη - Εξαιρέσεις - Λόγοι - Περίπτωση. Σχετικά με τη συνεχιζόμενη αξιόποινη πράξη, η κρίση στάθμισης μεταξύ περιστάσεων πρέπει να διενεργείται με αποκλειστική αναφορά σε εκείνες που σχετίζονται με την βαρύτερη πράξη, λαμβάνοντας υπόψη εκείνες που αφορούν τις "δορυφορικές" πράξεις μόνο για τον σκοπό του προσδιορισμού της αύξησης της ποινής σύμφωνα με το άρθρο 81, παράγραφος δεύτερη, του Ποινικού Κώδικα, εκτός από την περίπτωση κατά την οποία η κρίση στάθμισης μεταξύ περιστάσεων αντίθετου πρόσημου που σχετίζονται με μια δορυφορική πράξη επηρεάζει το είδος της ποινής που εφαρμόζεται, σεβόμενη τις αρχές του "favor rei" και της νομιμότητας. (Περίπτωση κατά την οποία το Δικαστήριο ακύρωσε με παραπομπή την προσβαλλόμενη απόφαση μόνο ως προς την παράλειψη στάθμισης περιστάσεων που σχετίζονται με τη δορυφορική πράξη του άρθρου 612 του Ποινικού Κώδικα, με την αιτιολογία ότι από την έκβαση της κρίσης στάθμισης εξαρτιόταν η πιθανή εφαρμογή, ως αύξηση λόγω της συνέχισης, χρηματικής ποινής ή φυλάκισης, που προβλέπονται αντίστοιχα για την απλή απειλή και την επιβαρυμένη απειλή στην πρώτη και στη δεύτερη παράγραφο της εν λόγω διάταξης).
Πρακτικές Επιπτώσεις της Απόφασης
Αυτή η απόφαση έχει σημαντικές πρακτικές επιπτώσεις για τους δικαστές και τους ποινικολόγους. Η ακύρωση με παραπομπή της προσβαλλόμενης απόφασης, λόγω παράλειψης στάθμισης περιστάσεων που σχετίζονται με τη δορυφορική πράξη, υπογραμμίζει την ανάγκη για ενδελεχή ανάλυση των περιστάσεων που εμπλέκονται. Αυτό συνεπάγεται ότι, κατά τη φάση της δίκης, κάθε πράξη πρέπει να αξιολογείται με προσοχή, λαμβάνοντας υπόψη όχι μόνο τη βαρύτητα της κύριας πράξης αλλά και πώς οι περιστάσεις των δορυφορικών πράξεων μπορούν να επηρεάσουν την τελική ποινή.
Συμπεράσματα
Η απόφαση υπ' αριθμ. 16352 του 2024 αντιπροσωπεύει ένα σημαντικό βήμα στην εξέλιξη της νομολογίας σε θέματα συνεχιζόμενων αξιόποινων πράξεων. Η σαφήνεια που παρέχει το Δικαστήριο σχετικά με την κρίση στάθμισης μεταξύ περιστάσεων προσφέρει ένα πιο καθορισμένο ρυθμιστικό πλαίσιο, το οποίο μπορεί να επηρεάσει μελλοντικές αποφάσεις στον ποινικό τομέα. Είναι θεμελιώδες οι δικηγόροι και οι δικαστές να προσαρμοστούν σε αυτές τις οδηγίες για να διασφαλίσουν μια δίκαιη δικαιοσύνη που σέβεται τα δικαιώματα όλων των εμπλεκομένων ατόμων.
