Verklaring van vaderschap: commentaar op de uitspraak Cass. civ., Ord. nr. 21979 van 2024

De uitspraak van het Hof van Cassatie nr. 21979 van 2024 biedt belangrijke inzichten in de gerechtelijke verklaring van vaderschap, een onderwerp van groot belang in het familierecht. In het bijzonder betreft het geval dat wordt geanalyseerd het verzoek van een moeder om erkenning van het vaderschap door een biologische vader die niet erkent. Deze beslissing verduidelijkt niet alleen enkele procedurele aspecten, maar benadrukt ook de rechten van het betrokken kind.

De context van de uitspraak

In het specifieke geval spande B.B. een rechtszaak aan tegen A.A. om de verklaring van vaderschap van C.C., de zoon geboren uit hun relatie, te verkrijgen. Hoewel de vader het kind nooit had erkend, willigde de Rechtbank van Pistoia het verzoek in en legde een bijdrage voor het onderhoud op. Het Hof van Beroep van Florence bevestigde deze beslissing, wat A.A. ertoe aanzette om in cassatie te gaan.

De juridische kwesties die aan de orde komen

• De kwestie van de juridische bekwaamheid van het kind bij het bereiken van de meerderjarigheid.
• De toestemming van het kind ouder dan veertien jaar voor de voortzetting van de juridische procedure.
• De weigering van A.A. om genetische tests te ondergaan en de implicaties daarvan.

Het Hof van Cassatie heeft het belang van de toestemming van het kind in de verklaring van vaderschap herbevestigd, met de nadruk op het feit dat deze toestemming aanwezig moet zijn op het moment van de beslissing.

Analyse van de beslissingen van het Hof

Het Hof achtte de redenen voor het beroep van A.A. ongegrond, met de specificatie dat de onderbreking van de procedure vanwege de meerderjarigheid van C.C. niet automatisch was en dat de toestemming van het kind nodig was om de actie voort te zetten. Bovendien verduidelijkde het Hof van Cassatie dat de weigering van een vader om DNA-tests te ondergaan, een sterk bewijs kan vormen ten gunste van het vaderschapsverzoek.

Dit aspect is bijzonder relevant, omdat het benadrukt hoe de jurisprudentie evolueert naar een grotere bescherming van de rechten van kinderen, waardoor ze niet alleen wettelijke erkenning krijgen, maar ook het recht op een correcte vertegenwoordiging in rechte.

Conclusies

De uitspraak nr. 21979 van 2024 vertegenwoordigt een belangrijke stap in de erkenning van de rechten van kinderen op het gebied van afstamming. Het Hof van Cassatie heeft duidelijke beginselen vastgesteld met betrekking tot de toestemming van het kind en de plicht van ouders om hun kinderen te erkennen en te ondersteunen. In een voortdurend evoluerende juridische context is het voor juridische professionals van cruciaal belang om op de hoogte te blijven van de regelgeving en uitspraken die het leven van gezinnen en kinderen in Italië beïnvloeden.