ประเด็นเกี่ยวกับใบแจ้งหนี้การชำระเงินและการแจ้งให้ทราบนั้นเป็นศูนย์กลางของการอภิปรายทางกฎหมายและภาษีของอิตาลีมาโดยตลอด ด้วยคำสั่งที่ 8858 เมื่อวันที่ 3 เมษายน 2024 ศาลฎีกาได้ให้การตีความที่สำคัญเกี่ยวกับประเด็นการสิ้นสุดอายุของใบแจ้งหนี้การชำระเงิน โดยเฉพาะอย่างยิ่งเกี่ยวกับกำหนดเวลาในการแจ้งให้ทราบซึ่งกำหนดไว้ที่วันที่ 31 ธันวาคม 2008 บทความนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อวิเคราะห์คำตัดสินและผลกระทบต่อผู้เสียภาษี
คำตัดสินที่พิจารณาอาศัยชุดของบทบัญญัติทางกฎหมาย โดยเฉพาะอย่างยิ่งกฤษฎีกา-กฎหมายที่ 223 ปี 2006 ซึ่งกำหนดกำหนดเวลาที่เข้มงวดสำหรับการแจ้งใบแจ้งหนี้การชำระเงิน กำหนดเวลานี้ได้รับการยืนยันในกฎหมายที่ 289 ปี 2002 ซึ่งควบคุมวิธีการลงทะเบียนภาษี ศาลได้ชี้แจงว่ากำหนดเวลาวันที่ 31 ธันวาคม 2008 ไม่ได้รับการขยายเวลา แม้ว่าจะมีการเปลี่ยนแปลงที่นำมาโดยกฤษฎีกา-กฎหมายที่ 138 ปี 2011
SOLVE ET REPETE - การยกเว้นภาษี ใบแจ้งหนี้การชำระเงิน - กำหนดเวลาสิ้นสุดอายุวันที่ 31 ธันวาคม 2008 ตามมาตรา 37 วรรค 44 ของกฤษฎีกา-กฎหมายที่ 223 ปี 2006 - การขยายเวลา - มาตรา 2 วรรค 5-bis และ 5-ter ของกฤษฎีกา-กฎหมายที่ 138 ปี 2011 - การยกเว้น - พื้นฐาน ในเรื่องของใบแจ้งหนี้การชำระเงินที่ตามมาจากการลงทะเบียนตามมาตรา 7, 8, 9, 14, 15 และ 16 ของกฎหมายที่ 289 ปี 2002 กำหนดเวลาที่เข้มงวดวันที่ 31 ธันวาคม 2008 (ตามมาตรา 37 วรรค 44 ของกฤษฎีกา-กฎหมายที่ 223 ปี 2006 ซึ่งรวมเข้ากับการแก้ไขโดยกฎหมายที่ 248 ปี 2006) สำหรับการแจ้งให้ทราบนั้น ไม่ได้รับการขยายเวลาใดๆ อันเนื่องมาจากมาตรา 2 วรรค 5-bis และ 5-ter ของกฤษฎีกา-กฎหมายที่ 138 ปี 2011 ซึ่งรวมเข้ากับการแก้ไขโดยกฎหมายที่ 148 ปี 2011 ซึ่งกำหนดกรอบเวลาที่มุ่งเพียงเพื่อการเริ่มต้นการดำเนินการบังคับคดีกับผู้เสียภาษีที่ไม่ปฏิบัติตามข้อกำหนด แม้ว่าจะผ่านการส่งหนังสือแจ้งให้ชำระเงินตามที่ตกลงกันไว้และยังไม่ได้ชำระ แต่ก็ไม่เคยอ้างอิงและดังนั้นจึงไม่เปลี่ยนแปลงกำหนดเวลาในการแจ้งใบแจ้งหนี้การชำระเงิน
ดังนั้น ศาลจึงปฏิเสธความเป็นไปได้ในการขยายกำหนดเวลาในการแจ้งให้ทราบ โดยเน้นย้ำว่าบทบัญญัติของกฤษฎีกา-กฎหมายที่ 138 ปี 2011 เกี่ยวข้องกับการดำเนินการบังคับคดีเท่านั้น และไม่มีผลกระทบต่อกำหนดเวลาในการแจ้งใบแจ้งหนี้การชำระเงิน ประเด็นนี้มีความสำคัญอย่างยิ่งต่อผู้เสียภาษี ซึ่งต้องตระหนักถึงความเข้มงวดของกำหนดเวลาที่กฎหมายกำหนด
คำตัดสินนี้เชิญชวนให้ผู้เสียภาษีให้ความสนใจเป็นพิเศษกับกำหนดเวลาในการแจ้งให้ทราบ และไม่ประมาทความสำคัญของการให้คำปรึกษาทางกฎหมายในกรณีที่ได้รับใบแจ้งหนี้การชำระเงิน
โดยสรุป คำสั่งที่ 8858 ปี 2024 ถือเป็นจุดอ้างอิงที่สำคัญสำหรับกฎหมายภาษีของอิตาลี โดยชี้แจงอย่างชัดเจนว่ากำหนดเวลาในการแจ้งใบแจ้งหนี้การชำระเงินซึ่งกำหนดไว้ที่วันที่ 31 ธันวาคม 2008 ไม่สามารถขยายเวลาได้ ดังนั้น ผู้เสียภาษีจึงต้องระมัดระวังและรับทราบข้อมูล เพื่อปกป้องสิทธิของตนและหลีกเลี่ยงความประหลาดใจที่ไม่พึงประสงค์ในเรื่องภาษี