Commentaar op arrest Cass. pen. nr. 34979 van 2020: Reflecties op de verantwoordelijkheden bij frauduleuze faillissementsdelicten

Het arrest nr. 34979 van 2020 van het Hof van Cassatie heeft cruciale kwesties aangepakt op het gebied van frauduleuze faillissementsdelicten en verduistering, waarbij de verantwoordelijkheden van zowel bestuurders als aandeelhouders in financiële vennootschappen zijn benadrukt. De beslissing maakt deel uit van een complexe juridische context die een diepgaande reflectie verdient op de toepasselijke beginselen en de praktische gevolgen.

De context van het arrest

Het Hof van Beroep van Milaan had de verantwoordelijkheid van M.G. en andere beklaagden bevestigd met betrekking tot frauduleuze faillissementsdelicten, waarbij werd benadrukt dat de betwiste transacties aanzienlijke schade hadden toegebracht aan het bedrijf Sopaf en haar crediteuren. De beslissing onderstreepte het belang van de kennis van de bestuurders met betrekking tot de economische situatie van het bedrijf, en stelde dat loutere nalatigheid de strafrechtelijke verantwoordelijkheid niet uitsluit.

De wetenschap van de dader dat hij handelingen verricht die schadelijk zijn voor het bedrijfskapitaal is essentieel voor de kwalificatie van het frauduleuze faillissementsdelict.

Verantwoordelijkheid van bestuurders en aandeelhouders

Een centraal aspect van het arrest betreft de verantwoordelijkheid van bestuurders bij het verrichten van handelingen die de belangen van crediteuren schaden. Het Hof heeft verduidelijkt dat, om een frauduleus faillissementsdelict te kwalificeren, het volstaat dat de dader een uitputting van het bedrijf heeft veroorzaakt, zelfs als er geen direct verband is met het daaropvolgende faillissement. Dit impliceert een zorgvuldige analyse van de motieven achter de bedrijfsbeslissingen.

• Het frauduleuze faillissementsdelict wordt ook geconfigureerd in afwezigheid van insolventie op het moment van de handelingen.
• Een ex ante evaluatie van de door de bestuurders gemaakte keuzes is noodzakelijk.
• De verantwoordelijkheid kan zich ook uitstrekken tot aandeelhouders die actief deelnemen aan bedrijfsbeslissingen.

Conclusies

Het arrest nr. 34979 van 2020 biedt belangrijke inzichten voor het begrijpen van het delicate evenwicht tussen bedrijfsbeheer en strafrechtelijke verantwoordelijkheid. Bestuurders moeten zich bewust zijn van de gevolgen van hun keuzes, en de Cassa di previdenza, als benadeelde partij, toont het belang aan van zorgvuldig toezicht en correct gebruik van middelen. Het is essentieel dat juridische professionals voorbereid zijn om deze uitdagingen aan te gaan, en zo een verantwoordelijker en transparanter bedrijfsbeheer te garanderen.