คำพิพากษาที่ 29723 ลงวันที่ 22 พฤษภาคม 2024 ซึ่งออกโดยศาลฎีกา (Corte di Cassazione) ได้กล่าวถึงประเด็นที่มีความสำคัญอย่างยิ่งในกฎหมายอาญาของอิตาลี นั่นคือ การห้ามไม่ให้อภัยโทษทั่วไปมีผลเหนือกว่าการกระทำผิดซ้ำซาก คำพิพากษานี้ให้ข้อคิดเห็นไม่เพียงแต่เกี่ยวกับกฎหมายปัจจุบันเท่านั้น แต่ยังรวมถึงนัยยะทางรัฐธรรมนูญที่ตามมาด้วย
คดีที่พิจารณาเกี่ยวข้องกับมาตรา 69 วรรคสี่ แห่งประมวลกฎหมายอาญา ซึ่งกำหนดว่าการอภัยโทษทั่วไปไม่สามารถมีผลเหนือกว่าการกระทำผิดซ้ำซากตามมาตรา 99 วรรคสี่ แห่งประมวลกฎหมายเดียวกันได้ ศาลได้ประกาศว่าประเด็นเกี่ยวกับความชอบด้วยรัฐธรรมนูญที่ยกขึ้นมาเกี่ยวกับบทบัญญัตินี้ไม่มีมูลความจริงอย่างชัดแจ้ง โดยเห็นว่าบทบัญญัติดังกล่าวไม่ขัดแย้งกับมาตรา 3, 25 และ 27 แห่งรัฐธรรมนูญอิตาลี
มาตรา 69 วรรคสี่ ประมวลกฎหมายอาญา - การห้ามไม่ให้อภัยโทษทั่วไปมีผลเหนือกว่าการกระทำผิดซ้ำซาก - ประเด็นความชอบด้วยรัฐธรรมนูญเนื่องจากการละเมิดมาตรา 3, 25 และ 27 แห่งรัฐธรรมนูญ - ไม่มีมูลความจริงอย่างชัดแจ้ง - เหตุผล การยกเว้นการพิจารณาโทษตามปกติ โดยไม่เกินขอบเขตของความไม่สมเหตุสมผลอย่างชัดแจ้งหรือการใช้อำนาจโดยพลการ เนื่องจากเกี่ยวข้องกับการอภัยโทษทั่วไป ซึ่งโดยตัวมันเองแล้ว ไม่ได้มีหน้าที่แก้ไขความไม่สมดุลของการลงโทษ แต่เพื่อเพิ่มคุณค่าในระดับที่จำกัดให้กับองค์ประกอบส่วนบุคคลของความผิด ซึ่งมีลักษณะเฉพาะจากการที่ผู้กระทำผิดกระทำผิดซ้ำๆ ต่อบทบัญญัติที่ต้องรับโทษตามกฎหมาย
หลักการสำคัญนี้ชี้แจงว่าผู้บัญญัติกฎหมายมีเจตนาที่จะปกป้องสังคมจากผู้ที่แสดงแนวโน้มที่จะกระทำความผิดเนื่องจากการกระทำผิดซ้ำซาก แม้ว่าการอภัยโทษทั่วไปอาจลดโทษในบางกรณี แต่เมื่อมีการกระทำผิดซ้ำซาก น้ำหนักของมันจะถูกจำกัดเพื่อไม่ให้บั่นทอนผลของการป้องปรามของโทษเอง
การตัดสินใจของศาลรัฐธรรมนูญเป็นส่วนหนึ่งของการอภิปรายที่กว้างขึ้นเกี่ยวกับหน้าที่ของการอภัยโทษและการนำไปใช้ในกรณีของการกระทำผิดซ้ำซาก การเลือกที่จะไม่อนุญาตให้การอภัยโทษทั่วไปมีผลเหนือกว่าการกระทำผิดซ้ำซากสะท้อนถึงความต้องการที่จะรับประกันความสมดุลระหว่างการเคารพสิทธิของผู้กระทำผิดและความจำเป็นในการปกป้องสังคม
โดยสรุป คำพิพากษาที่ 29723/2024 ย้ำถึงความสำคัญของระบบกฎหมายอาญาที่แม้จะเคารพสิทธิของบุคคล แต่ก็ต้องปกป้องสังคมจากพฤติกรรมที่กระทำผิดซ้ำๆ การคุ้มครองความปลอดภัยสาธารณะต้องยังคงเป็นสิ่งสำคัญ โดยเฉพาะอย่างยิ่งในบริบทที่แสดงให้เห็นถึงการกระทำผิดซ้ำหลายครั้ง ดังนั้น การตัดสินใจของศาลไม่เพียงแต่ตอบสนองความต้องการทางกฎหมายเท่านั้น แต่ยังเป็นสัญญาณที่ชัดเจนเกี่ยวกับจุดยืนของกฎหมายอาญาต่อการกระทำผิดซ้ำซากด้วย
คำพิพากษาที่ 29723/2024 นำเสนอการตีความที่สำคัญและทันสมัยเกี่ยวกับความสัมพันธ์ระหว่างการอภัยโทษทั่วไปและการกระทำผิดซ้ำซาก โดยย้ำถึงความจำเป็นของแนวทางที่สมดุลในการประเมินความรับผิดทางอาญา เป็นสิ่งสำคัญที่ระบบกฎหมายจะต้องพิจารณาต่อไปว่ากฎเกณฑ์สามารถนำไปใช้เพื่อให้เกิดความยุติธรรมและความปลอดภัยได้อย่างไร โดยไม่กระทบต่อสิทธิขั้นพื้นฐานของบุคคล