Commentaar op Arrest nr. 4004 van 2024 van het Hof van Beroep van Rome: Implicaties van Frauduleuze Boekhoudkundige Faillissement

Het recente arrest nr. 4004, uitgesproken door het Hof van Beroep van Rome op 22 april 2024, biedt belangrijke reflecties over de verantwoordelijkheid van bedrijfsbestuurders in geval van frauduleus boekhoudkundig faillissement. In dit geval werd de beklaagde F.A. veroordeeld omdat hij de boekhoudkundige documentatie van de vennootschap L.A. S.c.a.r.l. niet had bijgehouden, wat bijdroeg aan ernstige schade voor de schuldeisers.

De Omstandigheden van de Zaak

De Rechtbank van Rome had de schuld van F.A. voor frauduleus faillissement reeds erkend, stellende dat hij, ondanks dat hij formeel bestuurder was, nooit een actieve rol had gespeeld in het beheer van de vennootschap. Het Hof van Beroep, bij de gedeeltelijke hervorming van het vonnis, erkende dat de beklaagde kon worden beschouwd als een loutere stroman, verstoken van de nodige competenties om de vennootschap te beheren en onbewust van de verantwoordelijkheden die met zijn functie gepaard gingen.

De aan de beklaagde ten laste gelegde gedraging is die van het "onttrekken, verbergen of nalaten bij te houden" van de boeken en de boekhoudkundige bescheiden van de vennootschap, in het licht van een bredere frauduleuze context.

Juridische Implicaties

• Verantwoordelijkheid van Bestuurders: Het arrest benadrukt hoe strafrechtelijke verantwoordelijkheid niet automatisch kan zijn, maar gebaseerd moet zijn op de wetenschap en de specifieke opzet van de beklaagde om bij te dragen aan de onrechtmatige daad.
• Onderscheid tussen Frauduleus Faillissement en Eenvoudig Faillissement: Het Hof achtte de gedragingen van F.A. te kwalificeren onder het minder ernstige misdrijf van eenvoudig faillissement, waardoor meer gewicht werd toegekend aan het ontbreken van frauduleuze intentie.
• Rol van Stroman: De figuur van de stroman, hoewel een element van juridisch risico, impliceert niet automatisch verantwoordelijkheid voor frauduleuze handelingen indien er geen bewijs is van wetenschap van het criminele plan.

Conclusies

Het arrest nr. 4004 van 2024 biedt een duidelijk beeld van de juridische verantwoordelijkheden die verband houden met het beheer van vennootschappen, met name in faillissementssituaties. Het onderstreept het belang van het onderscheid tussen de verschillende vormen van faillissement en de noodzaak om de wetenschap van de bestuurder bij te dragen aan dergelijke onrechtmatige daden aan te tonen. De beslissing van het Hof van Beroep van Rome nodigt uit tot een bredere reflectie op leidinggevende rollen en transparantie in het bedrijfsbeheer.