Commentaar op Arrest nr. 49499 van 2023: Vervolgbaarheid op Aangifte en Onontvankelijkheid van Beroep

Arrest nr. 49499 van 15 november 2023, gepubliceerd op 13 december 2023, heeft een interessante discussie op gang gebracht onder juridische professionals met betrekking tot de vervolgbaarheid op aangifte en de invloed daarvan op de onontvankelijkheid van beroepen in cassatie. In dit artikel analyseren we de belangrijkste punten van deze beslissing van het Hof van Cassatie, en proberen we de juridische implicaties voor burgers en advocaten begrijpelijk te maken.

De Wettelijke Context

De centrale kwestie van het arrest betreft de toepassing van artikel 2 van wetsdecreet nr. 150 van 2022, dat de vervolgbaarheid van bepaalde strafbare feiten heeft gewijzigd, waardoor deze vervolgbaar zijn op aangifte. Deze wettelijke wijziging heeft vragen opgeroepen over hoe deze wijziging zich zou verhouden tot reeds aanhangige beroepen in cassatie. Volgens het Hof kan de invoering van vervolgbaarheid op aangifte niet worden beschouwd als een "abolitio criminis" (afschaffing van het misdrijf) en heeft het geen invloed op de verklaring van onontvankelijkheid van een beroep.

Analyse van het Arrest

Beoordeling in cassatie - Onontvankelijk beroep - Misdrijf dat vervolgbaar is op aangifte ex art. 2 wetsdecreet nr. 150 van 2022 - Gebrek aan aangifte - Onontvankelijkheid - Voorrang op de verklaring van onontvankelijkheid - Uitsluiting - Redenen - Feiten. In procedures in cassatie heeft de invoering van vervolgbaarheid op aangifte als gevolg van de inwerkingtreding van wetsdecreet 10 oktober 2022, nr. 150, geen werking als een geval van "abolitio criminis", dat voorrang zou hebben op de onontvankelijkheid van het beroep en invloed zou hebben op het zogenaamde materiële gezag van gewijsde. (Feiten met betrekking tot poging tot diefstal met geweld op zaken, waarbij het Hof een beroep onontvankelijk heeft verklaard dat pleitte voor de overweging van het ontbreken van een aangifte met betrekking tot misdrijven waarvoor, na het aangevochten arrest en in afwachting van het beroep, deze vorm van vervolgbaarheid was ingevoerd door wetsdecreet 10 oktober 2022, nr. 150).

Het Hof heeft bepaald dat in het onderhavige geval het beroep onontvankelijk is verklaard juist omdat de aangifte, een essentieel element voor de vervolgbaarheid van het misdrijf, niet was ingediend. Dit verduidelijkt dat de wettelijke wijziging niet met terugwerkende kracht geldt ten gunste van degenen die reeds een beroep in cassatie hebben ingesteld, waardoor een duidelijk onderscheid wordt gehandhaafd tussen de nieuwe regeling en de beoordeling in cassatie.

Conclusies

Arrest nr. 49499 vertegenwoordigt een belangrijk referentiepunt voor het begrip van de nieuwe regelgeving inzake vervolgbaarheid op aangifte. Het stelt duidelijk dat de wijzigingen die zijn ingevoerd door wetsdecreet nr. 150 van 2022, geen invloed kunnen hebben op reeds aanhangige procedures, en benadrukt het belang van de aangifte als een onmisbaar voorbehoud voor vervolgbaarheid. Dit aspect is cruciaal voor advocaten en hun cliënten, aangezien het de noodzaak benadrukt om tijdig te handelen in overeenstemming met de nieuwe regels en om aangiften tijdig in te dienen om onontvankelijkheid van misdrijven te voorkomen. Daarom biedt de beslissing van het Hof van Cassatie een waardevolle leidraad voor de toekomstige behandeling van vergelijkbare juridische situaties.