Verordening nr. 10815 van 2024: Het verschil met terugtrekking in kapitaalvennootschappen

De recente verordening nr. 10815 van 22 april 2024, uitgevaardigd door het Hof van Cassatie, behandelt een cruciaal onderwerp op het gebied van fiscaal recht: de kwalificatie van het verschil met terugtrekking in kapitaalvennootschappen. Dit arrest, voorgezeten door rechter M. C. en opgesteld door P. D. M., past in een juridische context waarin het essentieel is te begrijpen hoe de Italiaanse belastingwetgeving omgaat met verschillende vennootschapsvormen, met name kapitaalvennootschappen in vergelijking met vennootschappen naar personen.

De inhoud van het arrest

Het Hof heeft bepaald dat, wat betreft bedrijfsinkomsten, het verschil met terugtrekking dat aan de terugtrekkende vennoot wordt betaald, dat de economische waarde van de vennootschap op het moment van terugtrekking vertegenwoordigt ten opzichte van de boekwaarde van het nettovermogen, als een negatieve component moet worden beschouwd. Deze negatieve component wordt geïnterpreteerd als een vergoeding, dat wil zeggen een vooruitbetaalde liquidatie van toekomstige inkomsten of latente winsten. Daarom valt het onder de niet-aftrekbaarheidsbepaling van artikel 109, lid 9, letter a) van de Geconsolideerde Wet op de Inkomstenbelastingen (TUIR).

Bedrijfsinkomsten - Kapitaalvennootschappen - "Verschil met terugtrekking" - Aard - Niet-aftrekbaarheid ex art. 109, lid 9, letter a) van de TUIR - Vennootschappen naar personen - Verschillen. Wat betreft bedrijfsinkomsten, vormt in kapitaalvennootschappen de zogenaamde "verschil met terugtrekking" die aan de terugtrekkende vennoot wordt betaald, voortvloeiend uit de eventuele hogere economische waarde van de vennootschap op het moment van terugtrekking ten opzichte van de boekwaarde van het nettovermogen, een negatieve component en moet het worden gekwalificeerd als een vergoeding, een vooruitbetaalde liquidatie van toekomstige inkomsten of latente winsten in de balans, die daarom onder de niet-aftrekbaarheidsbepaling van art. 109, lid 9, letter a), van de TUIR valt (zoals af te leiden uit de uitdrukkelijke verwijzing die deze bepaling maakt naar art. 44 van de TUIR en bevestigd door art. 47, lid 7, van dezelfde TUIR), terwijl in vennootschappen naar personen het bovengenoemde verschil de aard heeft van participatie-inkomsten.

De verschillen tussen kapitaalvennootschappen en vennootschappen naar personen

Een van de meest interessante kwesties die door het arrest aan de orde worden gesteld, betreft de verschillen in fiscale behandeling tussen kapitaalvennootschappen en vennootschappen naar personen. In vennootschappen naar personen wordt het verschil met terugtrekking beschouwd als participatie-inkomsten. Dit impliceert dat de vennoten van een vennootschap naar personen bij terugtrekking niet dezelfde belasting op het verschil ondergaan als de vennoten van een kapitaalvennootschap. Dit aspect is cruciaal voor ondernemers en vennoten, aangezien de keuze van de juridische vorm van de vennootschap aanzienlijke fiscale gevolgen kan hebben.

• Het verschil met terugtrekking in kapitaalvennootschappen is niet-aftrekbaar.
• Vennootschappen naar personen behandelen het verschil als participatie-inkomsten.
• De keuze van de juridische vorm heeft relevante fiscale gevolgen.

Conclusies

Concluderend biedt verordening nr. 10815 van 2024 een belangrijke verduidelijking van een complex en vaak verkeerd begrepen onderwerp in het Italiaanse fiscaal recht. Begrijpen hoe het verschil met terugtrekking wordt behandeld op basis van de juridische vorm van de vennootschap is essentieel om een correcte fiscale planning te garanderen en mogelijke sancties te voorkomen. Ondernemers en professionals in de juridische sector dienen aandacht te besteden aan deze bepalingen om het fiscale beheer van hun vennootschappen te optimaliseren.